Zygmunt Beczkowicz

Z Wikipedii

Zygmunt Kazimierz Beczkowicz (ur. 20 stycznia 1887 w Łukowicy, powiat Lubartów, zm. 2 maja 1985 w Gdyni) – polski prawnik i dyplomata, działacz państwowy II Rzeczypospolitej, senator II RP w latach 1935-39.

W latach 1918-1920 jeden z organizatorów sądownictwa polskiego w odrodzonej Rzeczypospolitej. Od 1920 zastępca komisarza rządu w Warszawie, następnie wicewojewoda warszawski. Po przewrocie majowym od 24 września 1926 do 20 czerwca 1931 wojewoda nowogródzki, od 20 czerwca 1931 do 27 stycznia 1933 wojewoda wileński. W latach 1933-1935 poseł Rzeczypospolitej w Rydze, w latach 1935-1939 senator Rzeczypospolitej (dwukrotnie z nominacji prezydenta RP).

W 1945 pełnił funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze nadało mu członkostwo honorowe.

[edytuj] Źródła

• Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny, tom I: A-D (pod redakcją Małgorzaty Smogorzewskiej i Andrzeja Krzysztofa Kunerta), Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1998