Adam Zagajewski
Z Wikipedii
Adam Zagajewski (ur. 21 czerwca 1945 we Lwowie) - poeta, eseista, prozaik, tłumacz. Syn prof. Tadeusza Zagajewskiego. Studiował psychologię i filozofię. Związany z poetyckim ruchem Nowej Fali w Krakowie. Wywodzi się z programu krakowskiej grupy "Teraz". Po podpisaniu listu 59 w 1975 był objęty zakazem druku. Wykładowca amerykańskiego uniwersytetu w Houston. Od 1981 roku mieszkał w Paryżu, a od 2002 roku na stałe w Krakowie. Członek redakcji Zeszytów Literackich. Laureat nagrody Vilenica w 1996 roku i Nagrody Adenauera w 2002 r. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Zagajewski tworzy niemal wyłącznie wiersze białe i wolne. Przy tym definiuje poezję jako sztukę przetwarzania i układania wyrażeń myślowych. Wbrew wiodącemu prym postmodernizmowi uważa, że nie kształtowanie języka, ale sens jest najważniejszą cechą poezji. Dlatego nie ma w poezji Zagajewskiego niemal żadnych asyndetonów, neologizmów czy zniekształceń słownych. W jego poezji bardzo ważną rolę odgrywa tajemnica wpisana w przeżywanie współczesności. Oddalony od tradycji "tłumaczenia muzyki" na słowa, zajmuje się tylko jej sensem bardzo często starając się wyrazić nie sam utwór muzyczny, ale cechę takiego utworu. Jest miłośnikiem Chopina, Bacha, Szostakowicza i Mahlera. W jego poezji znajdują się także nawiązania do mityzacji rzeczywistości, epifanii- tu poeta kontynuuje Miłosza. Sam z wielkim dystansem odnosi się do swojej poezji. Zagajewski jest też znanym eseistą.
W październiku 2003, za książkę Powrót, uhonorowany został Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca. Wśród nagród międzynarodowych, które otrzymał jest Międzynarodowa Nagroda Literacka Neustadt zwana "Małym Noblem".
Jego żoną jest Maja Wodecka, aktorka i tłumaczka.
[edytuj] Wybrana twórczość
Poezja:
- Komunikat. Kraków, 1972. (debiut literacki)
- Sklepy mięsne. Kraków, 1975. (ukształtowanie poetyki nowofalowej)
- List. Oda do wielości. Paryż, 1983.
- Jechać do Lwowa. Londyn, 1985.
- Płótno. Paryż, "Zeszyty Literackie", 1990.
- Ziemia ognista. Poznań, 1994.
- Trzej aniołowie. Kraków, 1998.
- Pragnienie. Kraków, 1999.
- Powrót. Kraków, 2003.
- Anteny. Kraków 2005. (Nominacja do Śląskiego Wawrzynu Literackiego, maj 2006 r.)
Powieści i proza:
- Ciepło, zimno. Warszawa, 1975.
- Słuch absolutny. Kraków, 1979.
- Cienka kreska. Kraków, 1983.
Eseje:
- Świat nieprzedstawiony. Kraków, 1974.
- Drugi oddech. Kraków, 1978.
- Solidarność i samotność. "Zeszyty literackie", 1986.
- Dwa miasta. Paryż-Kraków, 1991.
- W cudzym pięknie. Poznań, 1998.
- Obrona żarliwości. Kraków, 2002.
- Poeta rozmawia z filozofem. Warszawa, 2007.
