Andrzej Zoll

Andrzej Zoll
Data i miejsce urodzenia	27 maja 1942 Sieniawa
Prezes Trybunału Konstytucyjnego
Okres urzędowania	od 1993 do 1998
Poprzednik	Mieczysław Tyczka
Następca	Marek Safjan
Rzecznik Praw Obywatelskich
Okres urzędowania	od 30 czerwca 2000 do 15 lutego 2006
Poprzednik	Adam Zieliński
Następca	Janusz Kochanowski

Zobacz w Wikicytatach kolekcję cytatów
Andrzeja Zolla

Andrzej Stanisław Zoll (ur. 27 maja 1942 w Sieniawie) – polski prawnik, były przewodniczący PKW, sędzia i prezes Trybunału Konstytucyjnego oraz Rzecznik Praw Obywatelskich, profesor zwyczajny i wykładowca akademicki.

Jest wnukiem Fryderyka Zolla. W 1959 ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie, a w 1964 studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 1968 uzyskał stopień doktora nauk prawnych, w 1973 obronił habilitację. W 1988 został profesorem nadzwyczajnym, w 1991 zwyczajnym. Zawodowo związany z UJ, pełni funkcję kierownika Katedry Prawa Karnego.

W 1989 brał udział w rozmowach Okrągłego Stołu jako ekspert prawny "Solidarności". Pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej w okresie wyborów kontraktowych w czerwcu tego roku z rekomendacji Komitetu Obywatelskiego.

W 1990 był przewodniczącym PKW w trakcie wyborów prezydenckich, następnie w latach 1991-1993 przewodniczył PKW, działającej jako stały organ wyborczy. W latach 1989-1997 zajmował stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego, w dniu 19 listopada 1993 wybrano go na prezesa Trybunału.

W latach 1998-2000 był przewodniczącym Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów. Od 30 czerwca 2000 do 15 lutego 2006 pełnił funkcję Rzecznika Praw Obywatelskich IV kadencji.

Opublikował około 150 prac naukowych, głównie z zakresu prawa karnego, prawa konstytucyjnego i filozofii prawa. Należy do współautorów polskiego kodeksu karnego z 1997. Członek Komitetu Etyki w Nauce PAN oraz Wydziału Historyczno-Filozoficznego PAU. Jest kuratorem TBSP UJ, którym kierował w czasach studenckich. Wchodzi w skład Akademii Nauki i Sztuki w Salzburgu. Członek Polskiego PEN Clubu. Pełni funkcje społecznego doradcy ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ćwiąkalskiego.

Jego syn Fryderyk także jest prawnikiem, doktorem habilitowanym, profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

Bezradność: interdyscyplinarne studium zjawiska w kontekście zmiany społecznej i edukacyjnej (współautor), 2005
Chrześcijanin w nowoczesnym państwie, 2006
Europejskie obywatelstwo a problem tożsamości europejskiej, 2003
Formy stadialne i postacie zjawiskowe popełnienia przestępstwa (współautor), 2007
Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz do art. 1-116 Kodeksu karnego (współautor), od 1998
Materialnoprawna problematyka warunkowego umorzenia postępowania karnego, 1973
Odpowiedzialność karna lekarza za niepowodzenie w leczeniu, 1988
Okoliczności wyłączające bezprawność czynu (zagadnienia ogólne), 1982
Polskie prawo karne (współautor), od 1995
Rzecznik Praw Obywatelskich. Zadania konstytucyjno-prawne oraz funkcje publiczne w zakresie wspiera, 2005
Zasady odpowiedzialności karnej, 1998