Filles de Kilimanjaro

Z Wikipedii

Filles de Kilimanjaro
Album studyjny Milesa Davisa
Wydany	1 lipca 1972
Nagrywany	19 czerwca-21 czerwca, 24 września 1968
Gatunek	jazz, jazz rock, fusion
Długość	56:17
Wytwórnia	Columbia
Producent	Teo Macero
Oceny
All Music
Płyta po płycie
Miles in the Sky (1968)	Filles de Kilimanjaro (1969)	In a Silent Way (1969)

Filles de Kilimanjaro - album nagrany w czerwcu i wrześniu 1968 r.i wydany przez firmę nagraniową Columbia w styczniu 1969 roku.

Spis treści 1 Historia nagrania i charakter albumu 2 Muzycy 3 Spis utworów 3.1 Strona pierwsza 3.2 Strona druga 4 Opis płyty 4.1 Płyta analogowa (winylowa) 4.2 Wznowienie na CD 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia nagrania i charakter albumu

Album ten był kolejną płytą nagraną w 1968 r., w roku w którym wszystko się zmieniało. Latem 1967 r. zmarł John Coltrane, pozbawiając wielu progresistów w rozterce, co robić. Nastąpiła także niebywała ekspansja muzyki rockowej, z której wyłonił się Jimi Hendrix. Zauważyli go muzycy i zauważył go Miles Davis. W swojej autobiografii (Miles napisanej wspólnie z Quincym Troupe'em) napisał Jimi Hendrix wyszedł z bluesa, jak ja i dalej W tym czasie przeszedłem do podobnego do gitary brzmienia w mojej muzyce. Zaczął się okres łączenia elementów różnych stylów muzycznych, co określono terminem "fusing".

Dalej w swojej autobiografii twierdzi, że słuchał wtedy Jamesa Browna, Muddy'ego Watersa i B.B. Kinga.

Filles de Kilimanjaro nagrany w tym duchu, reprezentuje moment, kiedy w historii afroamerykańskiej muzyki ustalono nowe stadardy. Album ten przekracza linię wytyczoną pomiedzy jazzową abstrakcją, a bluesową dyfrakcją i sygnalizuje przejście Davisa w kierunku elektrycznego jazzu.

Utwór Mademoiselle Mabry jest dedykowany Betty O. Mabry, która we wrześniu 1968 r. została panią Davis. Jej podobizna znajduje się na okładce albumu. Ten ciekawy utwór, utrzymany w interesującej afrykańskiej rytmice 12/8, w dużym stopniu wyniknął ze współpracy Davisa z Gilem Evansem. Wnikając w tę kompozycję można zauważyć, iż jest to dość radykalna przeróbka gilevansowskiej wersji tematu Hendriksa The Wind Cries Mary.

[edytuj] Muzycy

Kwintety

• Miles Davis - trąbka (wszystkie utwory)
• Wayne Shorter - saksofon tenorowy (wszystkie utwory)
• Herbie Hancock - elektryczne pianino, pianino (1, 2, 4)
• Chick Corea - elektryczne pianino, pianino (3, 5)
• Ron Carter - gitara basowa (1, 2, 4)
• Dave Holland - gitara basowa, kontrabas (3, 5)
• Tony Williams - perkusja

[edytuj] Spis utworów

[edytuj] Strona pierwsza

1. Frelon Brun (Brown Hornet) [5:36]
2. Tout de Suite [14:04]
3. Petits Machins (Little Stuff) [8:05)

[edytuj] Strona druga

1. Filles de Kilimanjaro (12:00)
2. Mademoiselle Mabry (Miss Mabry) [16:32]

[edytuj] Opis płyty

[edytuj] Płyta analogowa (winylowa)

• Producent - Teo Macero
• Inżynierowie dźwięku - Frank Laico, Arthur Kendy
• Daty nagrania - 1 czerwca, 6 czerwca, 7 czerwca 1972 r.
• Czas albumu - 56 min. 17 sek.
• Data wydania - 29 stycznia 1969
• Firma nagraniowa - Columbia
• Numer katalogowy - Columbia 9750

[edytuj] Wznowienie na CD

• Producent - Mike Berniker
• Cyfrowy mastering i miksowanie - Tim Geelan
• Studio - CBS Records Studio, Nowy Jork
• Koordynatorzy Contemporary Jazz Master Series - Mike Berniker, Amy Herot, Gary Pacheco
• Firma nagraniowa - Columbia Records
• Numer katalogowy -CK 46116
• ©1990 CBC Records Inc. Inc.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Recenzja ang.