Fosforowodór
Z Wikipedii
Ten artykuł wymaga dodania infoboksu. Jeśli możesz, zrób to korzystając z szablonu {{Związek chemiczny infobox}}. Instrukcja użycia szablonu znajduje się na jego stronie dokumentacji. Zobacz też listę artykułów z szablonem. |
Fosforowodór (PH3, inne nazwy: fosfan, fosfowodór, fosforiak, fosfina, wodorek fosforu) - nieorganiczny związek chemiczny, bezbarwny, silnie trujący gaz o zapachu zgniłych ryb.
Spis treści |
[edytuj] Własności fizyczno-chemiczne
- temp. topnienia -133,78 °C
- temp. wrzenia -87,74 °C
- słabo rozpuszcza się w wodzie
- czysty zapala się w powietrzu przy 150 °C: PH3 + 2O2 → H3PO4
- nieoczyszczony ulega natychmiastowemu samozapłonowi na powietrzu w temperaturze pokojowej, wskutek obecności P2H6
- jest silnym reduktorem
- ma właściwości słabo zasadowe (jeszcze słabsze od amoniaku)
- podobnie jak amoniak tworzy jednododatni jon fosfonowy (PH4+) oraz sole (np. PH4Cl) rozkładające się z wydzielaniem PH3
[edytuj] Otrzymywanie
Otrzymywany jest przez hydrolizę fosforków:
- Ca3P2 + 6H2O → 2PH3 + Ca(OH)2
[edytuj] Zastosowania
Fosforowodór jest skrajnie toksyczny, znacznie bardziej niż cyjanowodór czy bromek metylu. Stosuje się go jako insektycyd do gazowania szkodników w zbożach.
[edytuj] Związki fosforowodoru
Związkami fosforowodoru są fosforki. Fosforek cynkowy Zn3P2 stosowany jest do zwalczania szkodników.