Giovanni Battista Bononcini
Z Wikipedii
Giovanni Battista Bononcini (18 VII 1670 - 9 VII 1747) był włoskim kompozytorem epoki późnego baroku , pochodzącym z muzycznej rodziny. Jego ojciec, Giovanni Maria Bononcini, był również skrzypkiem i kompozytorem.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Bononcini młodszy urodził się w Modenie.
Jego dzieła to przede wszystkim opery, msze i marsz pogrzebowy (Funeral anthem for the Duke of Marlborough). Jedną z jego oper był Serse (Kserkses), zaadaptowany potem przez Händla. Bononcini grał na wiolonczeli i opublikował w 1685 roku pierwszy zbiór utworów na ten instrument (Bolonia).
Bononcini był przez jakiś czas kapelmistrzem w San Giovanni w Monte potem jego kariera wiodła przez Mediolan, Rzym, Wiedeń, Berlin, i od 1720 do 1732 Londyn, gdzie konkurował z Händlem. Oskarżono go o plagiaty muzyczne i dowiedziono mu winy, więc opuścił Londyn i zmarł w Wiedniu w biedzie. Jego młodszy brat Antonio Maria Bononcini, też był kompozytorem.
[edytuj] Opery
- Il trionfo di Camilla (1696)
- Astarto (1720)
- L'odio e l'amore (1721)
- Griselda (1722)
- Erminia (1723)
- Astianatte (1727)
[edytuj] Inne dzieła
- Messe brevi (1688)
- Divertimenti da camera (1722)
- XII Sonate camerali (1732)
- Lidio, schernito amante (cantata)
