Janusz Dunin
Z Wikipedii
Janusz Dunin-Horkawicz (ur. 26 czerwca 1931 w Wilnie, zm. 27 lipca 2007 w Łodzi) - polski bibliotekoznawca, bibliofil, emerytowany profesor Uniwersytetu Łódzkiego, publicysta, pisarz. Były dyrektor Biblioteki Uniwersyteckiej w Łodzi, były profesor Katedry Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej UŁ. Znawca literatury popularnej.
Ojciec Kingi Dunin.
[edytuj] Ważniejsze publikacje
- Studia o komunikacji społecznej (2004)
- Moja Łódź pełna książek 2002)
- Wstęp do edytorstwa (2002)
- Pismo zmienia świat (1998)
- Ucztująca małpa czyli Czy należy jeść przy czytaniu? (1993)
- Książeczki dla grzecznych i niegrzecznych dzieci (1991)
- Co było a nie jest ... czyli Kilka lat młodości mojej w Wilnie (1990)
- Książka na miarę człowieka (1989)
- Polskie powieściowe serie zeszytowe (współaut. Zdzisław Knorowski 1984)
- Philobiblon polski (współaut. Cecylia Dunin 1983)
- Rozwój cech wydawniczych polskiej książki literackiej XIX-XX wieku (1982)
- Papierowy bandyta – książka kramarska i brukowa w Polsce (1974)
