Johan Helmich Roman

Z Wikipedii

Johan Helmich Roman (ur. 26 października 1694 w Sztokholmie, zm. 20 listopada 1758 w Haraldsmåla niedaleko Kalmaru), był szwedzkim kompozytorem późnego Baroku.

Spis treści

1 Biografia
2 Dzieła Romana
- 2.1 Muzyka świąteczna
- 2.2 Inne dzieła
3 Linki

[edytuj] Biografia

W Londynie uczyli go Johann Christoph Pepusch i Attilio Ariosti. Romana nazywano ojcem muzyki szwedzkiej lub "szwedzkim Händlem" z powodu zarówno jego wybitnych umiejętności kompozytorskim jak i faktem inspirowania się muzyką Händla . Roman był tak jak Händel zwolennikiem polifonii włoskiej, takiej jakiej hołdowali Domenico Scarlatti i Giovanni Battista Pergolesi.

Najsłynniejszym dziełem Romana jest "Drottningholmsmusik" z roku 1744, 24 - częściowa suita skomponował je z okazji ślubu szwedzkiego następcy tronu Adolfa Fryderyka z siostrą Fryderyka II Pruskiego, Louizą Ulryką (Lovisa Ulrika).

Roman był mistrzem wielu gatunków muzyki instrumentalnej i wirtuozem skrzypiec, dobrym oboistą i dyrygentem. Organizował w Sztokholmie pierwsze publiczne koncerty.

Nie zachował się żaden portret Romana. Wiadomo, ze był mężczyzną krągłym o średnim wzroście. Był także bardzo uprzejmy i głęboko wierzący i w ostatnich latach życia podupadł na zdrowiu i wycofał się na południe Szwecji gdzie zmarł na raka.

Profesor Ingemar Bengtsson skatalogował dzieła Romana używają numerów BeRI.

[edytuj] Dzieła Romana

[edytuj] Muzyka świąteczna

Die "Golovin-Musik", BeRI 1
Die "Drottningholmsmusik", BeRI 2
Suite ur Drottningholmsmusiken (1744)
13 kantat koronacyjnych i świątecznych

[edytuj] Inne dzieła

a) Instrumentalne

23 sinfonie
6 uwertury
5 suity orkiestrowe
2 Concerti Grossi
5 koncerty skrzypcowe
l concerto per oboe d'amore, BeRI 53
17 Trio-Sonaten
XII Sonate a flauto traverso, violone e cembalo (tr. 1727, poświęconych Ulryce Eleonorze gewidmet.
1 Sonate für Flöte und Cembalo
Utwory na klawesyn i fortepian (u.a. 12 Suiten und 12 Sonaten)
Assaggio à violino solo, BeRI 301, tr. 1740)
Violinenduos