Katakana

Z Wikipedii

Katakana (かたかな,カタカナ,片仮名) to jeden z dwóch japońskich systemów pisma sylabicznego kana. Drugim z nich jest hiragana. Każdemu znakowi katakana odpowiada znak hiragana.

Katakana jest używana głównie do:

Nazw własnych, szczególnie pochodzenia obcego. Nazwy japońskie mają często własne kanji, a jeśli nie mają używa się raczej hiragana.
Zapożyczeń z języków zachodnich. Kilka bardzo starych zapożyczeń - z portugalskiego i holenderskiego - uzyskało własne kanji. Przykładem może być "biiru" czyli piwo, które ma kanji 麦酒 (wymagane japońskie czcionki). Nawet one jednak są dziś zapisywane raczej katakaną (ビール). Zapożyczenia z języka chińskiego zwykle zapisuje się odpowiednim znakiem chińskim.
Wyrazów dźwiękonaśladowczych (np. ヒー (hii) oznaczające westchnięcie).
Nazw zoologicznych i botanicznych.
Podkreśleń, nacisków (w języku polskim używamy czcionki pochyłej, spacjowania albo wytłuszczenia)

[edytuj] Znaki

Poniżej znajduje się tabela znaków katakana (wymagane japońskie fonty) oraz ich odczytanie w transkrypcji Hepburna, znaki zaznaczone na czerwono nie są obecnie używane.

ア a	イ i	ウ u	エ e	オ o	(ya)	(yu)	(yo)
カ ka	キ ki	ク ku	ケ ke	コ ko	キャ kya	キュ kyu	キョ kyo
サ sa	シ shi	ス su	セ se	ソ so	シャ sha	シュ shu	ショ sho
タ ta	チ chi	ツ tsu	テ te	ト to	チャ cha	チュ chu	チョ cho
ナ na	ニ ni	ヌ nu	ネ ne	ノ no	ニャ nya	ニュ nyu	ニョ nyo
ハ ha	ヒ hi	フ fu	ヘ he	ホ ho	ヒャ hya	ヒュ hyu	ヒョ hyo
マ ma	ミ mi	ム mu	メ me	モ mo	ミャ mya	ミュ myu	ミョ myo
ヤ ya		ユ yu		ヨ yo
ラ ra	リ ri	ル ru	レ re	ロ ro	リャ rya	リュ ryu	リョ ryo
ワ wa	ヰ wi		ヱ we	ヲ wo
				ン n
ガ ga	ギ gi	グ gu	ゲ ge	ゴ go	ギャ gya	ギュ gyu	ギョ gyo
ザ za	ジ ji	ズ zu	ゼ ze	ゾ zo	ジャ ja	ジュ ju	ジョ jo
ダ da	ヂ (ji)	ヅ (zu)	デ de	ド do	ヂャ (ja)	ヂュ (ju)	ヂョ (jo)
バ ba	ビ bi	ブ bu	ベ be	ボ bo	ビャ bya	ビュ byu	ビョ byo
パ pa	ピ pi	プ pu	ペ pe	ポ po	ピャ pya	ピュ pyu	ピョ pyo
Poniżej znajdują się znaki katakana, używane dla reprezentacji dźwięków pochodzących z innych języków.
			イェ ye
	ウィ wi		ウェ we	ウォ wo
ヷ va	ヸ vi		ヹ ve	ヺ vo
ヴァ va	ヴィ vi	ヴ vu	ヴェ ve	ヴォ vo
			シェ she
			ジェ je
			チェ che
	ティ ti	トゥ tu
		テュ tyu
	ディ di	ドゥ du
		デュ dyu
ツァ tsa	ツィ tsi		ツェ tse	ツォ tso
ファ fa	フィ fi		フェ fe	フォ fo
		フュ fyu

Końcowe samogłoski	Samodzielne samogłosek	K-	S-	T-	N-	H-	M-	Y-	R-	W-
-A	ア	カ	サ	タ	ナ	ハ	マ	ヤ	ラ	ワ
-I	イ	キ	シ	チ	ニ	ヒ	ミ		リ	ヰ
-U	ウ	ク	ス	ツ	ヌ	フ	ム	ユ	ル
-E	エ	ケ	セ	テ	ネ	ヘ	メ		レ	ヱ
-O	オ	コ	ソ	ト	ノ	ホ	モ	ヨ	ロ	ヲ
N na końcu sylaby	ン

[edytuj] Pochodzenie

Katakana

Katakana została stworzona z elementów chińskich znaków w celu zapisu ich japońskiej wymowy. Na przykład znak カ pochodzi z lewej części znaku 加 (ka). Odczytanie wymowy znaku nie ma nic wspólnego z odczytaniem jego znaczenia. Rysunek obok przedstawia znaki katakana i odpowiadające im znaki kanji.

Zobacz też: Pismo japońskie,