Licencjat
Z Wikipedii
Licencjat (łac. licentiatus) – w Polsce - tytuł zawodowy nadawany absolwentom studiów I stopnia. Tytuł ten jest odpowiednikiem dawnego bakałarza.
W uczelniach teologicznych Kościoła katolickiego licencjat to stopień pośredni między magistrem a doktorem. Posiadacz używa tytułu "mgr lic.".
Historycznie tytuł bakalaureat był najniższym stopniem naukowym nadawanym przez uczelnie europejskie od XIII wieku. W dawnej Polsce było to popularne określenie nauczyciela szkoły elementarnej. Tytuł bakałarza jest nadawany w krajach anglosaskich (ang. bachelor). Nie odpowiada on licencjatowi ponieważ wymaga 4-5 lat studiów, a nie 3 jak w przypadku licencjatu.
W średniowieczu bakałarz uprawniony był do wykładania na uniwersytecie. W Niemczech tytuł ten jest nadal używany na fakultetach ewangelicko-teologicznych, gdzie jest równy tytułowi doktora. Nadal podobne znaczenie tytuł ten ma w wielu krajach skandynawskich. Odchodzi jednak się od tradycyjnego nazewnictwa w ramach procesu bolońskiego. Z kolei we Francji tytuł baccalauréat jest przyznawany absolwentom liceów i jest odpowiednikiem polskiej matury.
Etymologia: w średniowiecznej łacinie baccalaureatus z baccalaureus (przemiana pod wpływem łac. bacca – jagoda i laureus – wawrzyn) starszy student. Bakałarz od baccalarius – rolnik dzierżawca, młody kancelista lub kleryk, starszy student.
