Lojban
Z Wikipedii
Lojban | |
Obszar | (cały świat) |
Liczba mówiących | ? |
Ranking | ? |
Klasyfikacja genetyczna | Języki sztuczne •Języki logiczne ••Lojban |
Pismo | łaciński |
Status oficjalny | |
Język urzędowy | - |
Regulowany przez | Logical Language Group |
Kody języka | |
ISO 639-1 | - |
ISO 639-2 | jbo |
SIL | jbo |
W Wikipedii | |
Zobacz też: język, języki świata |
Lojban (IPA: [ˈloʒban]) to język sztuczny o składni opartej na zasadach logiki formalnej. Jest obecnie najpopularniejszym językiem apriorycznym.
Lojban został stworzony przez Grupę ds. Języka Logicznego (Logical Language Group, LLG; lojb. la lojbangirz) w 1987 r. na podstawie wcześniej istniejącego języka logicznego — loglanu. Przyczyną stworzenia odrębnego języka logicznego była niekompletność loglanu i objęcie go prawami autorskimi, co nakładało ograniczenia na jego używanie. Lojban jest kompletnym językiem, a jego reguły są wolno dostępne jako public domain.
Za pomocą lojbanu można jednoznacznie i precyzyjnie wyrażać nawet bardzo złożone konstrukcje logiczne — nie ma możliwości skonstruowania zdania niejednoznacznego pod względem gramatycznym. Ortografia i gramatyka lojbanu jest regularna, nie istnieją wyjątki, dzięki czemu tekst w tym języku można łatwo przetwarzać komputerowo.
Spis treści |
[edytuj] Pisownia i fonetyka
Alfabet lojbański składa się z 26 liter: 23 liter alfabetu łacińskiego (bez h, q i w) oraz 3 dodatkowych liter (oznaczanych przez apostrof, przecinek i kropkę).
' , . a b c d e f g i j k l m n o p r s t u v x y z
Wymowa liter jest zwykle podobna do wymowy polskiej; wyjątki:
- c wymawia się jak polskie sz
- j jak ż
- x jak ch
- v jak polskie w
- y oznacza szwę
- apostrof wymawiany jest jak h
- kropka oznacza pauzę lub zwarcie krtaniowe
- przecinek wykorzystywany jest do rozdzielania sylab w niektórych wyrazach.
i oraz u mogą też odpowiadać polskim j oraz ł. Wielkie litery są wykorzystywane jedynie w nazwach, do zaznaczenia akcentu wyrazowego innego niż paroksytoniczny (który jest domyślnie używany w lojbanie).
[edytuj] Słownictwo
W lojbanie nie ma podziału na tradycyjnie wyróżniane części mowy (rzeczowniki, czasowniki, itd.). Wyrazy klasyfikuje się tu w ramach trzech kategorii:
- brivla — określają relację między obiektami lub pojęciami. Mogą być odpowiednikami zarówno rzeczowników, jak i czasowników. Zawsze kończą się samogłoską i zawierają wśród pierwszych pięciu liter grupę spółgłoskową.
- cmene — nazwy własne. Zawsze kończą się spółgłoską.
- cmavo — wyrazy strukturalne. Zwykle nie posiadają samodzielnego znaczenia, wyrażają przede wszystkim cechy gramatyczne, ale także m.in. emocje i liczby. W aktualnej wersji mają zawsze jedną z form: | .V | .VV | .V'V | CV | CVV | CV'V |
Wśród brivla wyróżnia się ok. 1300 gismu, pięcioliterowych wyrazów-rdzeni, które służą za podstawę do tworzenia wyrazów złożonych — lujvo. Wszystkie brivla, z wyjątkiem niektórych słów zapożyczonych (fu'ivla), mają co najmniej pięć liter.
[edytuj] Składnia
Lojban jest oparty na rachunku predykatów.
Przykład:
Słowo podstawowe klama (pl: isć, poruszać się) wymaga pieciomiejscowego rządu. Pięć możliwych argumentów (ogólnie oznaczanych znakami x1 do x5) ma następujące znaczenie:
- x1 = poruszajacy się obiekt
- x2 = miejsce docelowe
- x3 = miejsce wyjścia
- x4 = miejsce, które sie mija
- x5 = środek transportu
W zdaniu
(1) mi klama la paRIS. la xamburg. la keln. lo karce
klama oznacza więc, że
- mi (zaimek (jbo: pro-sumti) „ja“) jest obiektem, który się porusza,
- la paRIS („Paryż“) — celem (wielkie litery w ostatniej sylabie oznaczają akcent),
- la xamburg („Hamburg“) — miejscem, z którego rozpoczęło się podróż,
- la keln („Köln“) — miejscem, które się mija, a
- lo karce („samochód“) jest używanym środkiem transportu.
Na polski nalezy więć to zdanie przetłumaczyć jako
Jadę do Paryża z Hamburga przez Köln samochodem
Wyrazy strukturalne la i lo to tak zwane „deskryptory“ określające bliżej następne słowo. la musi stać przed każdą nazwą własną. lo to słowo, które oznacza, żeokreślony tu obiekt naprawdę jest samochodem, a nie czymś, co tylko tak nazwano. To drugie oznaczałby deskryptor le.
Dalsze przykłady:
(2) la .alis. viska la bob. [nazwa własna:] Alice widzieć [nazwa własna:] Bob Alice widzi Boba.
Słowo podstawowe viska wymaga trójmiejscowego rządu, przy czym x1 oznacza, kto coś widzi, a x2 - co jest widziane. Trzeciego miejsca (oznaczającego, w jakich okolicznościach coś jest widziane) nie uwzględniono, ponieważ nie odgrywa w tym wypadku żadnej roli. dunda (= „dać“) jest — jak w polskim — trójmiejscowe.
(3) mi dunda ti la bob. [zaimek:ja] dać [zaimek:to-tutaj] Bob Ja daję to tutaj Bobowi.
Szyk zdania jest o tyle swobodny, o ile czasownik może być przesunięty w tył bez zmiany znaczenia. (Czasownik nie może bez dalszych zmian zostać przesuniętym na początek wypowiedzi. Por. przykład (6)).
(4) la .alis. la bob. viska [nazwa własna:] Alice [nazwa własna:] Bob widzieć Alice Boba widzi.
patfu (być ojcem) jest 2-miejscowe, przy czym x1 oznacza, kto jest ojcem, a x2 - o czyjego ojca chodzi. W lojbanie wszystkie konstrukcje, które w polskim wymagają łącznika „być“, oddaje się za pomocą pojedynczych słów.
(5) mi do patfu ja ty ojciec-być Ja jestem twoim ojcem.
(6) ta xamgu to-tu dobry-być To jest dobre (dla kogoś według określonych standardów).
xamgu jest trójmiejscowy ze strukturą „x1 jest dobre dla x2 według standardu x3“. Zawsze jest możliwe pominięcie miejsc na końcu, jeżeli nie są ważne albo można je określić z kontekstu. Te miejsca są jednak obecne implicite, naprawdę absolutna wypowiedź, jak „To jest dobre.“, nie jest w lojbanie bez dodatkowego zastrzeżenia możliwa.
Kiedy orzeczenie stoi na początku zdania, przyjmuje się, że x1 zostało pominięte:
(7) karce samochód-być To jest samochód. albo: „Uwaga, samochód!“
[edytuj] Przykładowy tekst
Fragment opowiadania Pleśń świata Bolesława Prusa.
- mi pu kansa lo spatadni goi ko'a lenu diklo la'o py. Puławy .py .i mi'a zutse vi lo purdi lo ta'orstizu ni'a lo cambarda rokci noi se gacri lo mledi poi se tadju'i lemi tcecli se jikca no'u ko'a ca'o so'o nanca
- ni'o mi te preti fi ledu'u zo'ekaunai te cinri ko'a le na'e dikni barna noi grusi jo'u fagyfesyska jo'u crino jo'u pelxu jo'uke pelxu joi xunre
- .i ko'a catlu mi seci'o lenu senpi .i ku'i ko'a ja'e lenu berti lenu lo na'e certu no'u mi cu tavla cu co'a ciksi cusku
- lu lei barna poi se viska do cu na'e jmive to'e se jinsa nagi'e girzu loi jmive .i ri noi na'eka'e se viska sepi'o lo kanla poi na se sidju cu jbena ce'o litru ce'o gletu ce'o se jbena ce'o .uenai morsi
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Lojban Wiki
- jbovlaste – słownik języka lojban
Międzynarodowe języki pomocnicze
Basic English • esperanto • europanto • folkspraak • glagolica • glosa • idiom neutral • ido • interlingua • latina sine flexione • Lingua Franca Nova • meżduslavianski jezik • migowy • novial • occidental • proslava • romanica • románico • ruslavsk • signuno • slovio • solresol • volapük
Języki logiczne i filozoficzne
láadan • loglan • lojban • ro • toki pona
Języki fikcyjnych światów i ludów
języki Śródziemia • języki północnosłowiańskie
aurebesh • brithenig • enochiański • klingoński • nadsat • simlisz • Starsza Mowa • wenedyk
Zabawy językowe
loxian • louchébem • świńska łacina • verlan
Inne
damin • nowomowa • wysokoislandzki