Nierówność Shapiro
Z Wikipedii
Nierówność Shapiro została zaproponowana przez amerykańskiego matematyka Shapiro w 1954 r.
Niech oraz
- będzie liczbą parzystą albo
- będzie liczbą nieparzystą.
Oznaczmy także xn + 1 = x1,xn + 2 = x2. Wówczas zachodzi
- .
Nierówność ta dla n = 3 nazywana jest nierównością Nesbitta.
Dla większych wartości n nierówność nie zachodzi, a ostrym ograniczeniem dolnym jest γn, gdzie jest równe ψ(0), gdzie ψ jest największą funkcją wypukłą której wykres leży poniżej wykresów oraz . Wartość tej stałej znalazł w 1969 Vladimir Drinfeld.
Spis treści |
[edytuj] Dowód nierówności dla n=1 i n=2
Dowód nierówności dla n = 1 oraz n = 2 jest trywialny.
Gdy n = 1 nierówność Shapiro ma postać:
Czyli
Gdy n = 2 nierówność Shapiro jest postaci:
Czyli
[edytuj] Dowód nierówności dla n=3
Skorzystamy z następującego lematu:
Dowód lematu: Niech x będzie dowolną liczbą dodatnią. Mamy: Ostatnia nierówność jest prawdziwa, ponieważ kwadrat każdej liczby rzeczywistej jest nieujemny.
Dowód Nierówności Shapiro, gdy n = 3:
Mamy wykazać, że:
Oznaczmy a = x2 + x3, b = x3 + x1, c = x1 + x2. Zatem:
,
,
.
Nierówność ( * ) możemy więc zapisać następująco:
, kolejne nierówności są równoważne:
Na mocy lematu mamy:
Dodając te nierówności stronami otrzymujemy nierówność ( * * ), co dowodzi, że nierówność ( * ) jest prawdziwa.
[edytuj] Dowód nierówności dla n=4
Udowodnimy najpierw następujący lemat:
Dowód lematu:
Dla dowolnych dodatnich x,y zachodzi . Mamy:
, c. n. d.
Dowód Nierówności Shapiro dla n=4:
Mamy wykazać, że
Zauważmy, że:
Na mocy Nierówności Cauchy'ego mamy:
Czyli:
Mamy zatem:
Na mocy lematu mamy:
Zatem udowodniliśmy nierówność:
która jest równoważna nierówności
, c. n. d.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Lev Kourliandtchik: Słynne nierówności. Wydawnictwo Aksjomat, 2002. ISBN 83-87329-29-0. , rozdział 10