Otto (król Bawarii)

Z Wikipedii

Otto I Bawarski, Otto Wilhelm Luitpold Adalbert Waldemar Wittelsbach (ur. 27 kwietnia 1848 w Monachium, zm. 11 października 1916 w zamku Fürstenried) - król Bawarii w latach 1886 - 1913. Był młodszym synem króla Maksymiliana II i księżniczki pruskiej, Marii. Jego starszym bratem był Ludwik II Bawarski. Imię otrzymał po swoim wuju - Ottonie I, królu Grecji.

Kiedy pruski król - Wilhelm Hohenzollern został cesarzem niemieckim, dnia 18 stycznia 1871, w Pałacu Wersalskim, to właśnie książę Otto reprezentował swojego brata (Ludwik odmówił wzięcia udziału w uroczystości). Otto mocno skrytykował ceremonię w liście do brata.

Otto został królem Bawarii po śmierci swojego starszego brata, w 1886. Jednak nigdy naprawdę nie rządził, a nawet nie do końca był świadomy, że jest królem. Cierpiał na tą samą chorobę, co jego brat, obaj odziedziczyli ją po swojej matce. Otto był chory psychicznie i został oficjalnie uznany za szalonego w 1875. Był trzymany w odosobnieniu, pod nadzorem lekarzy aż do swojej śmierci.Krajem rządził wuj Ottona i Ludwika - książę Luitpold Bawarski, pełnił funkcję regenta, a kiedy on umarł kolejnym regentem został jego syn - Ludwik (przyszły król Bawarii jako Ludwik III).

4 listopada 1913 Konstytucja Bawarii została zmieniona - dodano klauzulę mówiącą, że gdyby regencja z powodu choroby lub nieumiejętności króla trwała przez dziesięć lat i nie byłoby żadnych szans, że król będzie kiedykolwiek byłby zdolny panować - wtedy regent może ogłosić koniec regencji i sam koronować się.

Już następnego dnia, Otto został pozbawiony korony przez swojego kuzyna - księcia regenta Ludwika, który został królem - Ludwikiem III. 6 listopada parlament bawarski uchwalił zmianę króla i złożył Ludwikowi III przysięgę na konstytucję. Otto dostał pozwolenie na zachowanie swojego tytułu i wszystkich honorów z nim związanym - więc Bawaria teoretycznie miała dwóch królów, aż do czasu śmierci Ottona w 1916.