Politologia

Z Wikipedii

Politologia to jedna z nauk społecznych, zajmująca się polityką rozumianą jako całokształt działalności związanej ze sprawowaniem władzy politycznej, jej funkcją i rolą w życiu społecznym, teorią jej organizacji, funkcjami i charakterem państwa i międzynarodowych organizacji politycznych ^{[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8]}.

Anglosasi na określenie politologii używają terminu political science, a Francuzi - sciences politiques. Konferencja politologów w Paryżu (1948) pod egidą UNESCO zdecydowała o przyjęciu terminu nauka polityczna. W Polsce długo istniało rozróżnienie na nauki polityczne (zajmujące się polityką), np. nauka o państwie, ekonomia polityczna, historia polityczna, historia myśli społecznej, socjologia stosunków politycznych, polityka społeczna, geografia polityczna itp., oraz na naukę o polityce.

Spis treści 1 Lista problemów badawczych 2 Krótka historia politologii 3 Politologia w Polsce 4 Marketing polityczny 5 Zobacz też 6 Przypisy

[edytuj] Lista problemów badawczych

Paryska konferencja^{[potrzebne źródło]} opracowała następującą listę problemów, którymi powinna zajmować się politologia:

• Ogólna teoria polityczna
  • teoria polityczna
  • historia myśli politycznej
• Instytucje polityczne
  • konstytucja
  • władza centralna
  • władza regionalna i lokalna
  • administracja publiczna
  • funkcje ekonomiczne i społeczne rządu
  • instytucje polityczne porównawcze
• Partie, grupy i opinia publiczna
  • partie polityczne
  • grupy i stowarzyszenia
  • udział obywateli w zarządzaniu
  • opinia publiczna
• Stosunki międzynarodowe
  • polityka międzynarodowa
  • organizacje międzynarodowe
  • prawo międzynarodowe

W polskiej literaturze przyjmuje się podział na pięć działów nauki o polityce:

• teoria polityki
• systemy polityczne oraz ich funkcjonowanie
• ruchy i doktryny polityczne (historia i współczesność)
• współczesne stosunki międzynarodowe
• polityki szczegółowe (np. gospodarcza, społeczna, ekologiczna itp.)

[edytuj] Krótka historia politologii

Kolebką rozważań nad polityką jest starożytna Grecja; zajmowali się nimi najwięksi filozofowie, między innymi Demokryt z Abdery, opowiadający się za demokratyczną formą rządów, Platon, będący teoretykiem państwa totalitarnego czy Arystoteles, który zwracał uwagę na konieczność lawirowania pomiędzy sprzecznymi interesami różnych grup społecznych.

W średniowieczu myśl polityczna w Europie rozwijana była głównie w obrębie ideologii chrześcijańskiej (na przykład Tomasz z Akwinu), choć istnieli również myśliciele niezależni od Kościoła (na przykład Marsyliusz z Padwy).

Przełomem w myśleniu o polityce stało się odrodzenie, szczególnie zaś doktryna Niccolò Machiavellego z jej centralną ideą "cel uświęca środki".

XVII i XVIII wiek to okres wielkich teoretyków państwa liberalnego (John Locke, Jean Jacques Rousseau) pozostających w stałym sporze z wcześniejszymi teoretykami "oświeconego absolutyzmu" (Thomas Hobbes - twórca koncepcji "wojny wszystkich ze wszystkimi", Charles Louis Montesqieu - autor koncepcji trójpodziału władzy). Podczas Wielkiej Rewolucji Francuskiej narodziły się istniejące do dziś główne ideologie polityczne (liberalizm, konserwatyzm, socjalizm).

Wiek XIX to początek krystalizowania się partii politycznych i rozwoju innych instytucji demokratycznych. Na ten wiek przypada również wyodrębnianie się politologii jako osobnej dyscypliny naukowej: od 1819 roku nauczano jej na niektórych francuskich uniwersytetach, w 1872 roku powstała w Paryżu École Libre de Science Politique, a w 1876 na Columbia University założono Graduate School of Political Science.

[edytuj] Politologia w Polsce

W Polsce politologia wyodrębniła się z innych nauk społecznych na początku XX wieku - w 1902 roku we Lwowie powstała Szkoła Nauk Politycznych. W okresie międzywojennym największą uczelnią politologiczną była Szkoła Nauk Politycznych w Krakowie. Po II wojnie światowej nastąpiło daleko idące uzależnienie nauk politycznych od oficjalnej ideologii,spotęgowane po 1948 roku zlikwidowaniem politologii akademickiej i zastąpieniem jej tzw. naukowym socjalizmem i zwulgaryzowaną, stalinowską wersją marksizmu. Przywrócenie politologii, związane z postępującymi ewolucyjnie po Październiku 1956 roku procesami detotalitaryzacji, zapoczątkowało utworzenie w 1967 roku Instytutu Nauk Politycznych w Uniwersytecie Warszawskim. Pierwszy doktorat z politologii obroniono w tym Instytucie w 1971 roku, a habilitacje w połowie lat siedemdziesiątych. W latach siedemdziesiątych powstawały politologiczne ośrodki dydaktyczne i badawcze w innych polskich uniwersytetach. Współcześnie politologia jest w Polsce dyscypliną badaną i nauczaną w prawie wszystkich polskich uniwersytetach oraz kilku humanistycznych uczelniach prywatnych. Od 1957 roku istnieje Polskie Towarzystwo Nauk Politycznych (PTNP) będące członkiem-założycielem Międzynarodowego Towarzystwa Nauk Politycznych (IPSA).

[edytuj] Marketing polityczny

Marketingiem politycznym nazywamy zespół technik, które wykorzystuje się do stworzenia odpowiedniego obrazu kandydata wśród jego elektoratu, wypromowania jego osoby, wyróżnienia go spośród rywali i uzyskania określonej liczby głosów przy jak najmniejszym zużyciu środków (lub przy poniesieniu określonych środków uzyskać maksymalną liczbę głosów). Definicja ta jednak ogranicza marketing polityczny do czasu wyborów, wiążąc go z osobą konkretnego polityka; w rzeczywistości działania marketingu politycznego prowadzone są przez cały czas, a politycy są wkomponowywani w obraz partii politycznej, w której działają.

[edytuj] Zobacz też

• marketing polityczny
• scena polityczna
• przegląd zagadnień z zakresu politologii
• metody w badaniach politologicznych

Przypisy