Ronnie O'Sullivan

Z Wikipedii

Ronnie O'Sullivan
Pseudonim	The Rocket The Essex Exocet The Magican O'Sa
Urodzony(-a)	5 grudnia 1975 Chigwell
Gra zawodowa	od 1992
Najwyższy ranking	1
Ranking 2008/2009	1
Najwyższy break	147 (9 razy)
Zwycięstwa w turniejach
Rankingowe	20
Mistrz Świata	2001, 2004, 2008

Ronnie Antonio O'Sullivan (ur. 5 grudnia 1975 w Wordsley, West Midlands^[1]) – angielski snookerzysta, aktualny mistrz świata i zarazem zdobywca trzech tytułów mistrza świata.

Numer 1 na oficjalnej liście rankingowej na sezon 2008/2009. Zdobywca 9 breaków maksymalnych, w tym najszybszego breaka^[2] maksymalnego w trakcie turnieju snookerowego oraz 500 breaków powyżej stu punktów zdobytych w profesjonalnych turniejach. Jedyny zdobywca trzech breaków maksymalnych w Mistrzostwach Świata w snookerze.^[3]

Trzykrotnie pierwszy na Światowej Liście rankingowej. Uczestnik wszystkich kolejnych MŚ od roku 1993. Zwycięzca 20 turniejów rankingowych (począwszy od UK Championship w 1993 roku). Czterokrotny triumfator UK Championship, trzykrotny zwycięzca prestiżowego turnieju nierankingowego "Masters" oraz siedmiokrotny triumfator Premier League.

Spis treści 1 Biografia 1.1 Trudne dzieciństwo, początek kariery 1.2 Lata 1996-2000 1.3 Lata 2001-2004 1.4 Lata 2005-2007 1.5 Sezon 2007/2008 1.6 Maksymalne breaki 1.7 Zarobki 2 Styl gry 3 Osiągnięcia 3.1 Premier League 3.1.1 Edycje w których zwyciężył O'Sullivan 3.2 Inne osiągnięcia 3.3 Miejsca w ważniejszych turniejach od początku kariery 3.4 Statystyki 4 Miejsca w Światowym rankingu 5 Udział w Mistrzostwach Świata 5.1 1993 5.2 1994 5.3 1995 5.4 1996 5.5 1997 5.6 1998 5.7 1999 5.8 2000 5.9 2001 - pierwsze w karierze zdobycie tytułu 5.10 2002 5.11 2003 5.12 2004 - drugie w karierze zdobycie tytułu 5.13 2005 5.14 2006 5.15 2007 5.15.1 Kontrowersje 5.15.2 Mecze O'Sullivana w turnieju 5.15.2.1 Runda pierwsza 5.15.2.2 Runda druga 5.15.2.3 Ćwierćfinał 5.16 2008 - trzecie w karierze zdobycie tytułu 5.16.1 Pierwsza runda 5.16.2 Druga runda 5.16.3 Ćwierćfinał 5.16.4 Półfinał 5.16.5 Finał - zdobycie tytułu 5.16.6 Powrót na pierwsze miejsce światowego rankingu po MŚ 6 Informacje dodatkowe 6.1 Życie prywatne 6.2 Mecze, kariera snookerzysty 6.3 Inne sporty uprawiane przez zawodnika 6.4 Inne informacje 7 Bibliografia 8 Linki zewnętrzne 9 Przypisy

[edytuj] Biografia

[edytuj] Trudne dzieciństwo, początek kariery

Ojciec Ronniego O'Sullivana (Ronnie senior) został skazany na 18 lat^[4] pozbawienia wolności za zabójstwo czarnoskórego ochroniarza. Po tym zdarzeniu nastoletni O'Sullivan popadł w depresję. Wówczas zaczęły się jego problemy z alkoholem i narkotykami. Jego ojciec jeszcze przed rozpoczęciem kary więzienia poprosił Raya Reardona^[5], by ten poprowadził dalej dobrze zapowiadającą się karierę syna. O'Sullivan zerwał ze szkołą i całymi dniami przesiadywał w klubach snookerowych. W listopadzie 1993 w wieku 17 lat i 11 miesięcy wygrał UK Championship (był najmłodszym zawodnikiem który wygrał turniej rankingowy). Rok później w więzieniu znalazła się jego matka Maria (za malwersacje finansowe). Wówczas O'Sullivan musiał się zająć swoją młodszą siostrą Danielle i doglądać rodzinnych biznesów. Z początku nie udało mu się temu podołać – popadł w coraz większe uzależnienia spowodowane nasilającą się depresją. Ostatecznie jednak udało mu się wybrnąć z kłopotów i rozpoczął karierę snookerzysty, zaczął zdobywać rozgłos jako snookerzysta, a nie syn kryminalistów.

[edytuj] Lata 1996-2000

W 1996 roku został skazany na dwa lata w zawieszeniu i karę pieniężną za napaść na osobę urzędową podczas mistrzostw świata w tymże roku. Również w 1996 na tym samym turnieju O'Sullivan zdecydował się zagrać lewą ręką podczas meczu z Alainem Robidoux (ostatecznie wygrał 10:3).

W 1997 zrobił najszybszego na świecie breaka maksymalnego. Jednak zaledwie rok później po wygraniu Irish Masters miał miejsce skandal z jego udziałem – testy na obecność narkotyków wykazały, iż w trakcie zawodów był pod wpływem marihuany. Stracił wówczas zdobyty tytuł.

[edytuj] Lata 2001-2004

W 2001 roku O'Sullivan zdobył najważniejsze snookerowe trofeum, czyli tytuł mistrza świata. Od tamtej pory zaliczany jest do ścisłej czołówki światowego snookera. Rok później podczas obrony tytułu doszło do scysji między O'Sullivanem i Hendrym. "The Rocket" oskarżał wówczas Szkota o bad sportmanship (złego ducha walki) w jego poprzednim meczu. Wówczas Ronnie powiedział, że jeżeli zostanie pokonany to powie Hendy'mu: Well done (i bardzo dobrze) oraz go back to your sad little life (wracaj do swojego małego smutnego życia). Obecnie Hendry uznaje ten incydent "za zamierzchłą przeszłość". Tamtejszy półfinał pomiędzy zawodnikami zakończył się zwycięstwem Szkota.^[1]

W 2004 roku Ronnie O'Sullivan udowodnił, że będąc w formie może pokonać każdego zawodnika. Zwycięstwo 17:4 nad Stephenem Hendrym na mistrzostwach świata pokazało, iż przepaść między O'Sullivanem a resztą graczy zaczyna się pogłębiać (mistrzostwa wygrał, wysoko pokonując Graeme Dotta). Z kolei w następnym sezonie 2004/2005 utrzymał, co prawda, pozycję numer jeden na liście światowego rankingu, wygrał także aż 5 turniejów, ale nie udało mu się obronić tytułu mistrza świata.

[edytuj] Lata 2005-2007

Sezon 2005/2006 był natomiast pasmem porażek O'Sullivana. W GP w Preston zajął drugie miejsce, ale w finale gładko uległ Higginsowi, w UK Championship przegrał w pierwszym meczu z Markiem Kingiem. Podczas zawodów Masters dotarł do finału, gdzie w decydującej ostatniej (19.) partii pomylił się pod koniec frame'a i praktycznie wygrany mecz oddał ponownie Higginsowi. Następny turniej, w którym wziął udział (Welsh Open), również zakończył po pierwszym meczu, przegrywając 1:5 z Ianem McCullochem. W China Open również nie udało się mu przejść pierwszej rundy, tym razem oddając wszystkie (5) frame'ów w meczu z Jamesem Wattaną. To pasmo porażek strąciło go z pierwszego miejsca światowego rankingu, pomimo iż przez zbieg okoliczności (porażki Higginsa i Hendry'ego w pierwszej rundzie MŚ) miał szansę poprzez dojście do finału mistrzostw obronić tę pozycję. Przegrał jednak w bardzo niespodziewanych (oddanie wszystkich partii trzeciej sesji) okolicznościach i ostatecznie zakończył sezon na miejscu trzecim.

27 maja 2006 O'Sullivan wziął udział w przedsięwzięciu Soccer Aid, meczu charytatywnym na rzecz UNICEF-u. Mecz piłkarski (do którego zaproszono gwiazdy sportu i gwiazdy show-biznesu) przyniósł 3 miliony funtów.

W lipcu 2006 wziął udział w międzynarodowych zawodach w Poola (w Las Vegas). Doszedł do trzeciej rundy zawodów, ulegając w niej Quintenowi Hannowi, Coreyowi Deulowi oraz Francisco Bustamante, wygrał zaś tylko z Karlem Boyesem (system rozgrywek w Poola, ze względu na krótszy czas gry, jest nieco inny niż w snookerze, gracze dzieleni są w poszczególnych rundach na grupy, z których wychodzi określona liczba zawodników).

W turnieju Grand Prix w szkockim Aberdeen^[6] rozgrywanym w październiku 2006 roku odpadł w ćwierćfinale z Neilem Robertsonem.

W trakcie turnieju UK Championship rozgrywanym w Barbican Centre w Yorku O'Sullivan poddał mecz ze Stephenem Hendrym (potrzebował aż 5 frame'ów by wygrać). Po meczu Ronnie O'Sullivan przeprosił swoich fanów za swoje zachowanie: I wish I could have played a better game today, but I had a bad day in the office (chciałem zagrać dzisiaj lepszą partię, ale miałem kiepski dzień w pracy); powiedział również, że nie mógł się skupić na grze, ciągle uciekał myślami od stołu – co nie pozwalało mu kontynuować pojedynku. W przeprosinach skierowanych do fanów zapowiedział, że wkrótce stanie na nogi i powróci do gry mocniejszy niż zawsze. Przyrzeczenie to zrealizował już w następnym bardzo prestiżowym turnieju Masters.

W trakcie turnieju Masters rozgrywanego w styczniu 2007 roku O'Sullivan dotarł do finału, gdzie zmierzył się z Ding Junhui 21 stycznia 2007 roku i zdobył tytuł, wygrywając 10:3. Pierwsza sesja meczu zakończyła się nieznaczną przewagą (5:3) O'Sullivana, ale w sesji drugiej (wieczornej) Rakieta zmiażdżył Chińczyka wygrywając 5 kolejnych frame'ów.

Jednak kolejny rozgrywany turniej na Malcie O'Sullivan zakończył już w pierwszym swym meczu, przegrywając z Michaelem Holtem 3:5.

Turniej Welsh Open był dla niego bardziej udany, bez problemów dotarł do ćwierćfinałów, lecz tam został pokonany przez Neila Robertsona 4:5 (po bardzo wyrównanym spotkaniu, Anglik prowadził w meczu 4:3, lecz przegrał dwa ostatnie frame'y).

W następnym turnieju – China Open Ronnie doszedł do półfinału. Przegrał w nim jednak wysoko (2:6) z Graeme Dottem. Po sezonie 2006/2007 O'Sullivan spadł na piąte miejsce na liście rankingowej.

Zobacz też

• Występ w MŚ w 2007 roku

[edytuj] Sezon 2007/2008

Sezon 2007/2008 O'Sullivan rozpoczął od absencji w turnieju Shanghai Masters. Nieobecność była spowodowana kontuzją – urazem pleców.^[7]. Zawodnik był również nieobecny w jednodniowym turnieju Pot Black, z którego wycofał się na krótko przed rozpoczęciem zawodów. Sezon rozpoczął dopiero w turnieju Grand Prix w Aberdeen. W pierwszym meczu w grupie B tego turnieju pokonał 4:0 Marka Joyca. W drugim 4:3 Toma Forda, w trzecim 4:0 Dominica Dale, w czwartym 4:2 Gerarda Greene a w piątym Steva Davisa 4:1. O'Sullivan wygrał swoją grupę tracąc w pięciu meczach zaledwie 6 framów. W 1/8 finału tych zawodów wygrał zaś z Irlandczykiem Michaelem Judgem 5:2, a w ćwierćfinale pokonał Joe Swaila 5:3. W półfinale zawodów O'Sullivan zmierzył się z byłym Mistrzem Świata – Shaunem Murphy. Mecz od początku źle układał się dla Ronniego, przed pierwszą przerwą przegrywał 1:3, zaś po kolejnych 3 framach 2:5, ostatecznie jednak O'Sullivan wygrał mecz 6:5. W finale zawodów O'Sullivan doznał porażki z reprezentantem Hongkongu – Marco Fu. Anglik przegrał mecz finałowy 6:9 (po pierwszej sesji było 4:3)

W turnieju Northern Ireland Trophy rozgrywanym w listopadzie 2007 roku – O'Sullivan w drugiej rundzie zmierzył się z Tomem Fordem (O'Sullivan jako zawodnik rozstawiony nie grał w pierwszej rundzie tego turnieju). Mecz z Tomem Fordem miał niecodzienny przebieg – młodszy z Anglików prowadził po 4 framach 1:3. Następna partię wygrał O'Sullivan, zaś kolejną Ford. Po sześciu framach było 2:4. W siódmej partii "Rakieta" rozpoczął dobrze rokujący break – pomylił się on jednak na pozycjonowania i nie mając pozycji do czarnej bili – zagrał ją impulsywnie. Zagrania tego nie można było nazwać Hit and hope ze względu na to, iż O'Sullivan wykonał zagranie zaraz po nieudanym pozycjonowaniu a czarna bila nie miała szansy na wpadnięcie do łuzy. Tom Ford nie wykorzystał jednak zagrania Rakiety i również popełnił błąd w swoim breaku – po którym O'Sullivan już uspokojony powrócił do gry – wygrywając tego frama oraz następnego. W decydującej partii (przy stanie 4:4) "The Rocket" zbudował wysokiego breaka – i do wygrania meczu pozostały mu dwie bile. Spudłował on jednak zostawiając Tomowi Fordowi stosunkowo trudny układ do sczyszczenia (jedna czerwona bila była blisko bandy) – Anglik poradził sobie z kolejnymi bilami. Popełnił on jednak błąd na pozycjonowaniu do niebieskiej bili (na stole były wówczas trzy bile) – nie mając dobrej pozycji Ford pomylił się – wystawiając niebieską bilę O'Sullivanowi. Ten wbił ją bez problemu i ostatecznie po wbiciu jeszcze różowej bili zwyciężył w meczu 5:4. W następnej rundzie O'Sullivan pokonał Aliego Cartera 5:2 – zdobywając w 5 partii (przy stanie 3:1) – breaka maksymalnego ^[8]. Ustanowił także swoisty rekord – wygrywając każdego frama breakiem powyżej 100 punktów. W ćwierćfinale tego turnieju przegrał on jednak z o wiele niżej notowanym Irlandczykiem Fergalem O'Brienem 2:5.

16 listopada 2007 roku O'Sullivan wbił swojego 502 breaka – stupunktowego.

W pierwszej rundzie turnieju UK Championship (rozgrywanym w grudniu 2007) "The Rocket" zmierzył się z Michaelem Holtem, po pierwszej sesji prowadził O'Sullivan 5:3, zaś cały mecz wygrał 9:6. W drugiej rundzie tegoż turnieju zmierzył się z Markiem Kingiem, po pierwszej sesji prowadził 7:1, zaś druga sesja trwała zaledwie dwa framy, który wygrał O'Sullivan (wynik ostateczny: 9:1)^[9]. W ćwierćfinale O'Sullivan grał z Jamie Copem – po pierwszej sesji prowadził 6:2^[10], w drugiej sesji rozegrano tylko trzy framy – i mecz zakończył się wysokim zwycięstwem O'Sullivana 9:2. Wartym odnotowania jest fakt, iż w 10 partii tego spotkania The Rocket próbował osiągnąć maksymalnego breaka – pomylił się jednak nieznacznie przy dublu na ostatniej czerwonej bili. W meczu półfinałowym z Markiem Selby O'Sullivan przegrywał 3:5 (po pierwszej sesji) ^[11].

W drugiej sesji półfinału UK Championship Ronnie O'Sullivan doprowadził do stanu 8:7 (następną partię wygrał Selby i był remis 8:8). W decydującym 17. framie O'Sullivan wbił swojego ósmego breaka maksymalnego (147 punktów) i wygrał mecz 9:8. Po tym wyczynie O'Sullivan powiedział, iż to było przyjemne "dać tłumowi powód do radości" w końcówce. Zwrócił również uwagę, że czuł się jakby "oszukał" ponieważ zagrał 16 słabych framów, o których nikt nie będzie mówił, że względu na breaka maksymalnego – dodał iż wolałbym wygrać ten mecz stosunkiem 9:3 grając solidnie i nie popełniając niewymuszonych błędów. Odnosząc się do breaka maksymalnego powiedział, że dopiero po 40 wbitych punktach postanowił go wbić. Zapowiedział również, iż chce wbić następne breaki maksymalne w turniejach Masters i w trakcie MŚ – po to by sezon zakończyć z czterema breakami maksymalnymi.^[12]

W finale UK Championship "The Rocket" zagra ze Stephenem Maguirem. Przed meczem z nim powiedział, iż pomimo tego że bukmacherzy obstawiają go jako faworyta, on za faworyta uznałby Maguira. Dodał również, że jeżeli zagra w finale tak jak w półfinale to Maguire go pokona, ponieważ "on jest zwycięzcą". Serwisy bukmacherskie płaciły przed meczem za zwycięstwo O'Sullivana zaledwie 1,35 funta, zaś za Maguira prawie 3. ^[13]

Po pierwszej sesji tego pojedynku O'Sullivan prowadził 8:0. I był bliski dokonania po raz drugi w historii snookera Whitewash w finale turnieju rankingowego. ^[14]. Ostatecznie jednak mecz wygrał 10:2 zdobywając swoje 19 zwycięstwo w turnieju rankingowym. Po meczu O'Sullivan powiedział między innymi: "Publiczność była dla mnie przez cały tydzień świetna i dali mi mnóstwo wsparcia. Myślę, że ja dałem tym ludziom wiele moim sposobem gry. Przyniosłem tutaj dreszczyk emocji i może to jest tak samo dobre jak siedem tytułów Mistrza Świata". Była to aluzja do osiągnięć Stephena Hendry'ego, który zdobył właśnie tyle tych tytułów. ^[15] Przy okazji zwycięstwa w finale UK Championship – O'Sullivan "wskoczył" na pierwsze miejsce prowizorycznego rankingu. ^[16]

W turnieju Masters rozgrywanym w styczniu 2008 roku, O'Sullivan w pierwszej rundzie również zmierzył się z Maguirem. Mecz przegrał 5:6. Spotkanie było bardzo zacięte – ostatni frame zakończył wynikiem 47:62.

O'Sullivan nie wystąpił w turnieju Malta Cup. Ronnie nigdy nie traktował tych zawodów poważnie, a ponadto, od tego sezonu, przestały one być rankingowe.

Welsh Open jak podkreślał sam Ronnie, był dla niego turniejem, w którym starał pokazać się od jak najlepszej strony. "The Rocket" dotarł do finału pokonując kolejno Judda Trumpa 5:3, Steve'a Davisa 5:3, oraz Allistera Cartera 5:4. Pojedynek ćwierćfinałowy był bardziej zacięty niż dwa poprzednie. Carter w decydującej partii spudłował przy próbie wbicia różowej do środkowej łuzy. O'Sullivan wbił 55 punktów w breaku, doprowadzając do stanu 63-22, a następnie spudłował trudną czarną. Ronnie musiałby popełnić dwa faule, żeby Ali miał szanse na wygranie spotkania. Carter, dobrze postawił pierwszego snookera, jednak przy próbie postawienia kolejnego, przypadkowo wbił czerwoną do łuzy narożnej (po odbiciu od dwóch band). Jako, że nie wypozycjonował białej na żadną kolorową, poddał frame i całe spotkanie.^[17]

W półfinale Ronnie O'Sullivan pokonał (zachowując spory zapas frame'ów) Shauna Murphy'ego 6:3 i w finałowym pojedynku miał zmierzyć się z Markiem Selby. Pierwsza sesja decydującego spotkania była bardzo wyrównana i zakończyła się stanem 4:4. Drugą lepiej rozpoczął O'Sullivan doprowadzając do stanu 8:5. Wydawać by się mogło, że Ronnie w prosty sposób dołoży jeszcze jednego frame'a i zakończy spotkanie, jednak poprzez liczne błędy Rakiety, Selby doprowadził do remisu. Frame finałowy był bardzo zacięty. Lepszy w nim okazał się ostatecznie Selby, który wygrał finał i zdobył pierwszy w swoim życiu tytuł rankingowy.^[18]

Po Welsh Open Ronnie utrzymał pierwsze miejsce w rankingu prowizorycznym z przewagą 3200 punktów nad drugim Shaunem Murphym oraz 4925 – nad trzecim Stephenem Maguirem.

W turnieju China Open O'Sullivan przegrał swój pierwszy mecz z Marco Fu 4:5. Anglik zmarnował szansę na wygranie meczu gdy nie trafił bili brązowej z jej nominalnego punktu.

Na konferencji prasowej po turnieju China Open O'Sullivan słuchając pytań chińskich dziennikarzy czynił niewybredne uwagi oraz lekceważące gesty. ^[19][20]. Transmisja z konferencji została umieszczona w internecie, między innymi w portalu youtube.com. ^[21] Po powrocie do Anglii O'Sullivan na swojej oficjalnej stronie zamieścił notkę zawierającą przeprosiny (w języku angielskim i chińskim). Zobowiązał się w niej również osobiście przeprosić (na żywo w chińskiej telewizji) gospodarzy konferencji oraz osoby tam obecne. Notkę zakończył słowami: I had a great time playing in the tournament and always enjoy my time in China, and I am greatly looking forward to the next time I return. (Spędziłem wspaniale czas w grając w turnieju i zawsze dobrze się bawię będąc w Chinach, wyczekuję również następnej okazji by tam wrócić).^[22]

28 kwietnia 2008 roku podczas Mistrzostw Świata Ronnie O'Sullivan wbił swojego dziewiątego breaka maksymalnego.^[23]

Zwieńczeniem sezonu 2007/2008 było sięgnięcie przez zawodnika po trzeci w karierze tytuł mistrza świata.

Zobacz też

• Występ w MŚ w 2008 roku

[edytuj] Maksymalne breaki

Dziewięciokrotnie osiągnął w meczach turniejowych najwyższy break snookerowy – 147 (w tym najszybszy 147-punktowy break wykonany na mistrzostwach świata w Sheffield w 1997 roku w czasie 5 minut i 20 sekund – wpisany jako rekord do Księgi Rekordów Guinnessa). Jest zdobywcą największej ilości breaków maksymalnych w historii snookera. W sezonie 2007/08 wbił trzy breaki maksymalne.

[edytuj] Zarobki

Łączna suma, jaką zarobił O'Sullivan podczas występów w oficjalnych turniejach, wynosi około 5,161 milionów funtów^[24]

[edytuj] Styl gry

Jego styl charakteryzuje się dużą dynamiką, przez co zyskał przydomek The Rocket ^[25]. O'Sullivan nie preferuje gry defensywnej i taktycznej – stara się wbijać bile z prawie każdej pozycji, często ponosząc duże ryzyko "zostawienia" przeciwnikowi gry. Zdarza mu się wyrażać swoje emocje poprzez przeróżne miny, uśmieszki, a także niekonwencjonalne (często odbierane jako niegrzeczne) zachowania: takie jak zakrywanie głowy białym ręcznikiem czy rzucanie przyrządów pod nogi przeciwnika.

W opinii niektórych komentatorów poziom gry O'Sullivana jest stosunkowo nierówny. Na poparcie tej tezy warto przytoczyć występy w sezonie 2005/2006, kiedy to O'Sullivan w niektórych turniejach odpadał po bezbarwnej grze w pierwszej rundzie (wysoko przegrywając) a w innych dochodził do finału. Bardzo często mecze O'Sullivana składają się z kilku wygranych lub przegranych pod rząd framów. Dobrze dysponowany O'Sullivan potrafi wygrać bardzo wysoko z wysoko notowanymi zawodnikami w meczach o bardzo dużą stawkę, dowodem tego było na przykład pokonanie Stephena Hendry'ego 17:4 w półfinale Mistrzostw Świata w 2004, Dinga Junhui w finale Masters 10:3 lub Stephena Maguire'a w finale UK Championship 10:2.

Rakieta nie lubi również oddawać inicjatywy w trakcie meczu, najczęściej bardzo ciężko jest mu się podnieść po przegraniu paru frame'ów z rzędu. Niezależnie jednak od dyspozycji – The Rocket zawsze stara się zaskoczyć publiczność jakimś niebanalnym zagraniem, co sprawia, że jest jednym z najchętniej oglądanych zawodników.

O'Sullivan jest zawodnikiem oburęcznym – najczęściej używa prawej ręki, ale czuje się pewnie przy zagraniach również z lewej ręki. Daje mu to przewagę przy przymierzaniu się do bil, do których inni zawodnicy musieliby sięgać z przyrządów.

Na początku roku 2007 O'Sullivan zapowiedział, że zaczyna od nowa ćwiczyć technikę gry. Ma to trwać od 18 miesięcy do 2 lat. W tym czasie Ronniemu nie będzie zależało na zwycięstwach w turniejach.

[edytuj] Osiągnięcia

• Mistrzostwa Świata
  • Zwycięstwo w 2001, 2004 i 2008. (Patrz rozdział – Udział w Mistrzostwach Świata)

• UK Championship
  • 1993 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – Stephen Hendry 10:6
  • 1997 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – Stephen Hendry 10:6
  • 2001 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – Ken Doherty 10:1
  • 2007 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – Stephen Maguire 10:2

• British Open
  • 1994 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – James Wattana 9:4
  • 1995 Drugie miejsce. Wynik finałowy: O'Sullivan – John Higgins 6:9
  • 2003 Drugie miejsce. Wynik finałowy: O'Sullivan – Stephen Hendry 6:9

• Welsh Open
  • 2004 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – Steve Davis 9:8
  • 2005 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – Stephen Hendry 9:8
  • 2008 Drugie miejsce. Wynik finałowy: O'Sullivan – Mark Selby 8:9

• Masters^[26]
  • 1995 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – John Higgins 9:3
  • 1996 Drugie miejsce. Wynik finałowy: O'Sullivan – Stephen Hendry 5:10
  • 1997 Drugie miejsce. Wynik finałowy: O'Sullivan – Steve Davis 8:10
  • 2004 Drugie miejsce. Wynik finałowy: O'Sullivan – Paul Hunter 9:10
  • 2005 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – John Higgins 10:3
  • 2006 Drugie miejsce. Wynik finałowy: O'Sullivan – John Higgins 9:10
  • 2007 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – Ding Junhui 10:3

• Irish Masters
  • 1998 Drugie miejsce. Wynik finałowy: O'Sullivan – Ken Doherty 3:9
  • 2001 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – Stephen Hendry 9:8
  • 2003 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – John Higgins 10:9
  • 2005 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – Matthew Stevens 10:8

• Northern Ireland Trophy
  • 2006 Drugie miejsce. Wynik finałowy: O'Sullivan – Ding Junhui 6:9

• European Open
  • 1994 Drugie miejsce. Wynik finałowy: O'Sullivan – Stephen Hendry 5:9
  • 2003 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – Stephen Hendry 9:6

• China International / China Open
  • 1999 Zwycięstwo (China International). Wynik finałowy: O'Sullivan – Stephen Lee 9:2
  • 2000 Zwycięstwo (China Open). Wynik finałowy: O'Sullivan – Mark Williams 9:3

• Asian Classic
  • 1996 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – Brian Morgan 9:8

• Regal Scottish Open
  • 1998 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – John Higgins 9:5
  • 2000 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – Mark Williams 9:1

• German Open
  • 1996 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – Alain Robidoux 9:7

• Grand Prix
  • 2000 Drugie miejsce. Wynik finałowy: O'Sullivan – Mark Williams 5:9
  • 2004 Zwycięstwo. Wynik finałowy: O'Sullivan – Ian McCulloch 9:5
  • 2005 Drugie miejsce. Wynik finałowy: O'Sullivan – John Higgins 2:9
  • 2007 Drugie miejsce. Wynik finałowy: O'Sullivan – Marco Fu 6:9

[edytuj] Premier League

Ronnie O'Sullivan aż siedmiokrotnie (najwięcej ze wszystkich graczy) triumfował w Premier League. W turnieju tym startuje 7 -graczy. Każdy zawodnik ma na pojedyncze uderzenie tylko 25 sekund – co zdecydowanie premiuje szybko grających graczy (w tym przede wszystkim O'Sullivana). Ciekawostką jest również to, że w fazie grupowej tego turnieju – gracze (grający w systemie każdy z każdym) mogą remisować pojedynki.

[edytuj] Edycje w których zwyciężył O'Sullivan

• 1997
• 2001
• 2002
• 2005 (wiosna)
• 2005 (zima)
• 2006
• 2007

[edytuj] Inne osiągnięcia

Jako jedyny zawodnik wbił trzy breaki maksymalne w Crucible Theater (miejscu, gdzie są rozgrywane Mistrzostwa Świata). Jako jeden z dwóch zawodników osiągnął w profesjonalnych turniejach ponad 500 breaków stupunktowych (drugim graczem, który również to osiągnął jest Stephen Hendry). W sezonach: 2003/04 i 2004/05 Rakieta zarobił najwięcej ze wszystkich graczy pieniędzy (za osiągnięcia w turniejach) oraz wbił najwięcej ze wszystkich graczy breaków 100 punktowych.

[edytuj] Miejsca w ważniejszych turniejach od początku kariery

Rankingowe	1993/94	1994/95	1995/96	1996/97	1997/98	1998/99	1999/00	2000/01	2001/02	2002/03	2003/04	2004/05	2005/06	2006/07	2007/08
Northern Ireland Trophy	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	F	QF
Shanghai Masters	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
British Open	W	F	SF	1R	QF	3R	SF	QF	SF	3R	F	SF	-	-	-
LG Cup/Grand Prix	-	QF	1R	2R	3R	3R	QF	F	QF	F	2R	W	F	3R	F
UK Championship	W	QF	QF	1R	W	1R	QF	SF	W	QF	SF	2R	2R	QF	W
Irish Masters	-	1R	QF	SF	DQ	QF	SF	W	QF	W	QF	W	-	-	-
Scottish Open	-	-	-	-	W	2R	W	2R	2R	3R	-	-	-	-	-
European Open/Malta Cup	F	SF	1R	1R	-	-	-	-	QF	W	QF	2R	-	1R	-
Welsh Open	-	QF	2R	2R	4R	SF	3R	2R	2R	QF	W	W	2R	QF	F
Thailand Open/Thailand Masters/China Open	-	F	2R	W	2R	1R	W	W	SF	-	-	-	2R	SF	1R
Nierankingowe
The Masters	-	W	F	F	QF	QF	QF	2R	QF	QF	F	W	F	W	1R
Mistrzostwa świata
Mistrzostwa świata w snookerze	1R	QF	SF	2R	SF	SF	1R	W	SF	1R	W	QF	SF	QF	W

• - = Nie brał udziału
• W = Zwycięstwo
• F = Drugie miejsce
• SF = Odpadnięcie w półfinale
• QF = Odpadnięcie w ćwierćfinale
• xR = Odpadnięcie w x rundzie.
• DQ = Dyskwalifikacja

[edytuj] Statystyki

Osiągnięcia w liczbach: ^[27]

• Zwycięstwa w głównych turniejach: 36
• Finały w głównych turniejach: 47
• Finały w turniejach rankingowych (udział): 28
• Półfinały w turniejach rankingowych:46
• Ćwierćfinały w turniejach rankingowych: 72

[edytuj] Miejsca w Światowym rankingu

Sezon	Miejsce
1994/95	9
1995/96	3
1996/97	8
1997/98	7
1998/99	3
1999/00	4
2000/01	4
2001/02	2
2002/03	1
2003/04	3
2004/05	1
2005/06	1
2006/07	3
2007/08	5
2008/09	1

[edytuj] Udział w Mistrzostwach Świata

[edytuj] 1993

Ronnie O'Sullivan odpadł w pierwszej rundzie, ulegając 7:10 Szkotowi Alanowi McManusowi.

[edytuj] 1994

W pierwszej rundzie The Rocket zmierzył się z Irlandczykiem Dennisem Taylorem. Mecz zakończył się wynikiem 10:6 na korzyść Anglika. W drugiej rundzie (1/8 finału) Rakieta musiał uznać wyższość Johna Parrotta, który pokonał go aż 13:3.

[edytuj] 1995

W pierwszym meczu Ronnie O'Sullivan pokonał Dave'a Harolda 10:3. W 1/8 finału Anglik okazał się lepszy od Walijczyka Darrena Morgana 13:8. W ćwierćfinale przegrał z Hendrym 8:13. Dojście do tej fazy rozgrywek było dużym sukcesem dla Anglika, który 3 lata wcześniej w 1992 roku rozpoczął karierę zawodowego gracza.

[edytuj] 1996

Ronnie O'Sullivan w 1996 roku dotarł do półfinałów. Wyniki meczów, w których występował Anglik, były następujące:

• 1/16 finału: Ronnie O'Sullivan 10-3 Alain Robidoux
• 1/8 finału: Ronnie O'Sullivan 13-4 Tony Drago
• 1/4 finału: Ronnie O'Sullivan 13-12 John Higgins
• 1/2 finału: Peter Ebdon 16-14 Ronnie O'Sullivan

[edytuj] 1997

W pierwszym meczu O'Sullivan wyeliminował Micka Price'a 10:6. W tym meczu Ronnie zrobił najszybszego breaka maksymalnego (147) w historii snookera — dokonał tego w 5 minut, 20 sekund. W 1/8 finału przegrał z Darrenem Morganem 12:13.

[edytuj] 1998

W roku 1998 O'Sullivan dotarł do półfinałów. Oto wyniki wszystkich jego spotkań:

• 1/16 finału: Ronnie O'Sullivan 10-5 Joe Swail
• 1/8 finału: Ronnie O'Sullivan 13-4 Alan McManus
• 1/4 finału: Ronnie O'Sullivan 13-7 Jimmy White
• 1/2 finału: John Higgins 17-9 Ronnie O'Sullivan

[edytuj] 1999

W pierwszej rundzie The Rocket pokonał 10:3 Leo Fernandeza z Irlandii. W 1/8 finału okazał się lepszy (13:8) od Joe Perry'ego. W ćwierćfinale wyeliminował Johna Parotta 13:9. W półfinale O'Sullivan musiał uznać wyższość Stephena Hendry'ego – mecz zakończył się wynikiem 17:13 dla Szkota. W tym pojedynku Anglik był bardzo blisko uzyskania breaka maksymalnego; przy 134 punktach spudłował różową bilę (cięcie do lewej środkowej kieszeni).

[edytuj] 2000

Ronnie O'Sullivan odpadł w pierwszej rundzie, po porażce 9:10 z Davidem Grayem.

[edytuj] 2001 - pierwsze w karierze zdobycie tytułu

W roku 2001 O'Sullivan zdobył tytuł mistrza świata. Oto wyniki meczów, które wygrał The Rocket:

• 1/16 finału: Ronnie O'Sullivan 10-2 Andy Hicks
• 1/8 finału: Ronnie O'Sullivan 13-6 Dave Harold
• 1/4 finału: Ronnie O'Sullivan 13-6 Peter Ebdon
• 1/2 finału: Ronnie O'Sullivan 17-11 Joe Swail
• finał: Ronnie O'Sullivan 18-14 John Higgins (partia 32 zakończyła się wynikiem 80:45)

[edytuj] 2002

W pierwszym meczu O'Sullivan wygrał 10:5 z Drew Henrym, w drugiej rundzie po zaciętym meczu wygrał z Robertem Milkinsem 13:12, w ćwierćfinale wyeliminował Stephena Lee 13:10. Swój udział w mistrzostwach The Rocket zakończył w półfinale, gdzie przegrał z Hendrym 13:17.

[edytuj] 2003

W 2003 roku Ronnie O'Sullivan odpadł w pierwszej rundzie, przegrywając 6:10 z Marco Fu. W tym meczu wbił swojego drugiego w Crucible Theatre maksymalnego breaka.

[edytuj] 2004 - drugie w karierze zdobycie tytułu

W pierwszej rundzie The Rocket pokonał Stephena Maguire'a 10:6, później Anglika Andy'ego Hicksa 13:11, w ćwierćfinale wysoko wygrał 13:3 Anthony'ego Hamiltona.

Półfinał zakończył się bardzo niespodziewanym, jednostronnym wynikiem – O'Sullivan bowiem pokonał Hendry'ego 17:4. Tym samym The Rocket ustanowił swoisty rekord - najwyższej wygranej (trzynastoma partiami) w półfinałach MŚ. Wcześniejszy rekord należał do Stephena Hendry'ego, który pokonał 16:4 Terry'ego Griffithsa w 1992 roku.

W finale spotkał się z Graeme Dottem, wygrywając 18:8 . Dott rozpoczął mecz od przewagi 5:0, jednak później zdołał wygrać tylko 3 frame'y.

Tym samym O'Sullivan zapewnił sobie pozycję numer jeden na liście rankingowej oraz zdobył drugi w swojej karierze tytuł Mistrza Świata.

[edytuj] 2005

W 2005 roku O'Sullivan w pierwszej rundzie pokonał Stephena Maguire'a 10:9. W 1/8 finału wygrał z Allisterem Carterem 13:7. W ćwierćfinale uległ 11:13 Peterowi Ebdonowi po bardzo długim spotkaniu. Mecz ten charakteryzował się nerwową atmosferą, a także wieloma spięciami, które wynikały głównie ze sporej różnicy w sposobie gry obu zawodników. Peter Ebdon stosuje defensywną, powolną grę, która bardzo nie odpowiada O'Sullivanowi.

[edytuj] 2006

W 2006 roku pierwszym przeciwnikiem O'Sullivana był Dave Harold, mecz zakończył się wynikiem 10:4. W 1/8 finału spotkał się z Ryanem Dayem, pokonując go po dosyć wyrównanym meczu (druga sesja zakończyła się 7:9 na korzyść Daya) 13:10. W ćwierćfinale O'Sullivan trafił na dwukrotnego mistrza świata Marka Williamsa. Po dość zaciętym pojedynku The Rocket ostatecznie wygrał 13-11 (4-4,10-6,13-11). Mecz półfinałowy z Graeme Dottem miał bardzo niespodziewany przebieg: pierwszą sesję O'Sullivan wygrał 5:3, drugą w takim samym stosunku przegrał, zaś w trzeciej oddał wszystkie osiem frame'ów. Czwarta sesja rozpoczęła się zatem przy wyniku 16:8 dla Dotta, O'Sullivanowi udało się wygrać tylko trzy partie i mecz ostatecznie przegrał 11:17.

Przed finałami O'Sullivan sparował z Peterem Ebdonem. Mecze te miały nauczyć Anglika cierpliwości i opanowania. Drabinka turniejowa przewidywała mecz tych dwóch zawodników jedynie w finale, co było jedną z przyczyn, dla których zdecydowali się oni na wspólne treningi.

Przed zawodami, jak i w ich trakcie, O'Sullivan był faworytem zakładów bukmacherskich. Po pierwszej sesji półfinałowej z Dottem (wynik 5:3 dla Anglika) bukmacherzy dawali za zwycięstwo O'Sullivana w tym meczu nie więcej niż 1,15 za jednego postawionego funta.

Zobacz też

• Mistrzostwa Świata w snookerze 2006

[edytuj] 2007

[edytuj] Kontrowersje

Niedługo przed rozpoczęciem, po tym jak okazało się że rozegra pierwszy mecz właśnie z Dingiem Junhui, O'Sullivan zarzucił że losowanie zostało ustawione. Na zarzut ten odpowiedział rzecznik Światowej Organizacji Snookera, twierdząc że to nieprawda, ponieważ losowanie odbywało się przez dwóch prezenterów BBC, przy niezależnej widowni. ^[28]

[edytuj] Mecze O'Sullivana w turnieju

[edytuj] Runda pierwsza

W pierwszej rundzie Ronnie O'Sullivan wyeliminował Chińczyka Dinga Junhui. Ding był drugim po O'Sullivanie kandydatem do zwyciężenia turnieju (wg Bukmacherów). Mecz zakończył się wynikiem 10:2 dla O'Sullivana (pierwsza sesja zakończyła się wynikiem 8:1).

[edytuj] Runda druga

W drugiej rundzie, która rozgrywana jest od 29 i 30 kwietnia, O'Sullivan mierzy się z Neilem Robertsonem. Pierwsza sesja, rozegrana 29 kwietnia zakończyła się wynikiem 6:2 na korzyść R. O'Sullivana. Druga sesja tego pojedynku zakończyła się remisem 8:8. Trzecią sesję wygrał natomiast O'Sullivan 5:2, zwyciężając w całym meczu 13:10. Przebieg ostatniej sesji mógł wskazywać na to, iż mecz będzie zacięty do samego końca, gdyż zawodnicy na przemian wygrywali frame'y w pierwszej części trzeciej sesji (wyniki poszególnych frame'ów trzecieh sesji):

• Partia 17 - wygrywa Robertson. Stan 8:9 dla Australijczyka.
• Partia 18 - wygrywa O'Sullivan. Stan 9:9.
• Po partii 19 i 20, znów był remis 10:10.
• Po znowieniu gry (po przerwie) 3 kolejne frame'y wygrał O'Sullivan, wygrywając mecz w 23 partii.

[edytuj] Ćwierćfinał

W ćwierćfinale Rakieta zmierzył się z Johnem Higginsem. Po pierwszej sesji tego pojedynku, rozegranej 1 maja, był remis 4:4. Druga sesja rozegrana 2 maja o godzinie 11 (polskiego czasu) zakończyła się wynikiem 7:1 dla Szkota - a więc było 5:11. Trzecia sesja tego pojedynku została rozegrana wieczorem tego samego dnia, zakończyła się po 6 frame'ach - Higgins zwyciężył w tym meczu 13:9.

Zobacz też

• Mistrzostwa Świata w snookerze 2007

[edytuj] 2008 - trzecie w karierze zdobycie tytułu

Ronnie O'Sullivan w opinii bukmacherów jest faworytem mistrzostw. Niezależne od siebie serwisy bukmacherskie typowały go na długo przed rozpoczęciem zawodów na Mistrza Świata.

[edytuj] Pierwsza runda

W pierwszej rundzie O'Sullivan zmierzył się z reprezentantem Chin Liu Chuangem. Pierwszą sesję tego meczu rozgrywaną o 15:30 ^[29] 23 kwietnia 2008 roku wygrał O'Sullivan 5:4 (do przerwy Anglik prowadził 3:1). Druga sesja rozgrywana 24 kwietnia zakończyła się wynikiem 5:1 dla O'Sullivana (do przerwy 3:1) a więc wygrał on mecz 10:5.

[edytuj] Druga runda

W drugiej rundzie Ronnie O'Sullivan gra z reprezentantem Walii Markiem Williamsem. Pierwsza odsłona tego pojedynku rozgrywana w sesji wieczornej (26 kwietnia 2008 roku) zakończyła się wynikiem 5:3 dla Anglika. Druga sesja zakończyła się remisem (rozgrywana wieczorem 27 kwietnia) 4:4. W ostatniej sesji rozgrywanej 28 kwietnia 2008 frame'y wygrywał już tylko O'Sullivan - ostatecznie zwyciężając w meczu 13:7. Podczas ostatniej 20 partii wbił swojego dziewiątego w życiu turniejowego breaka maksymalnego. ^[30]

Zawodnik po zdobyciu breaka maksymalnego powiedział między innymi: Obviously it's more important to win the game but that money gives me a few options in the summer. I'll be getting a Bentley Convertible now - I've been dying to get one! (Oczywistym jest, że to jest ważniejsze by wygrać grę, ale te pieniądze dają mi kilka opcji na lato. Będę miał teraz Bentleya Convertible - mordowałem się po to by go zdobyć).

Dodał również: The difference between this season and the last 13 seasons is that I've stumbled across a couple of things and kept my discipline with it and stayed patient. (Różnica między tym sezonem a trzynastoma wcześniejszymi jest taka, że teraz natknąłem się na parę rzeczy i utrzymałem dyscyplinę dzięki temu oraz byłem cierpliwy). ^[31]

[edytuj] Ćwierćfinał

W ćwierćfinale "The Rocket" zmierzył się z Liangem Wenbo. Pierwsza odsłona tego pojedynku miała miejsce w sesji popołudniowej 29 kwietnia, zakończyła się ona remisem 4:4. Dzień później w sesji porannej O'Sullivan wygrał 7 frame'ów oddając tylko jeden, tym samym wysunął się na sześcioframe'owe prowadzenie 11:5. W decydującej trzeciej sesji O'Sullivan zakończył mecz po 4 partiach, ostatecznie wygrywając całe spotkanie 13:7.

Po meczu O'Sullivan wypowiadał się w następujący sposób: I’m pleased to be through, it was alright. I could have played better, I could have scored bit more heavily, I could have been a bit more sharp in the safety department. My long ball potting could have been a bit better, but overall it was ok I suppose. (Jestem zadowolony, że sobie poradziłem, bez problemów. Mogłem grać lepiej, mogłem wbijać punkty lepiej, mogłem być trochę bardziej inteligentny w moich odstawnych, moje wbicia długich bil mogły być lepsze, ale generalnie myślę iż było ok.

Zapytany o Stephena Hendry'ego O'Sullivan powiedział m. in.: [...] it’s just good to be playing in the semis against a fantastic player, we all know that. [...] He’s there because Stephen’s a great player. (To jest dobrze grać w półfinale z tak fantastycznym graczem, wszyscy to wiemy. On jest tutaj, ponieważ jest świetnym graczem).

O'Sullivan wypowiadał się również ciepło o publiczności. O meczu z Hendrym powiedział, iż to będzie okazja by obaj gracze zagrali na maksimum swoich możliwości.^[32]

"The Rocket" zapewnił po meczu z Wenbo (w wywiadzie dla BBC), iż jest w Sheffield po to by sięgnąć po tytuł. ^[33] Przed meczem z Hendrym, Bukmacherzy jednoznacznie wskazywali "Rakietę" jako faworyta tego spotkania. ^[34]

[edytuj] Półfinał

W półfinale Ronnie O'Sullivan grał ze zdobywcą siedmiu tytułów Mistrza Świata - Stephenem Hendry'm. Mecz miał być rozgrywany od 1 do 3 maja, ale zakończył się już 2 maja po trzech sesjach.

Po pierwszej sesji tego pojedynku był remis 4:4 (1:3 do przerwy). Druga odsłona tego meczu, która miała miejsce o godzinie 11^[29], została zdominowana przez O'Sullivana - który wygrał wszystkie osiem zaplanowanych na tą sesję frame'ów i wysunął się na prowadzenie 12:4. Tego samego dnia została rozegrana trzecia sesja tego pojedynku, w której to "The Rocket" potrzebował wygrać 5 z 8 możliwych do rozegrania partii by zakończyć mecz w trzech sesjach. Udało mu się zwyciężyć 5 z 7 partii i tym samym wygrać mecz 17:6. Czwarta sesja tego pojedynku nie została więc rozegrana.

Szkot w tym meczu po raz pierwszy w historii swoich udziałów w MŚ oddał wszystkie 8 frame'ów jednej sesji.^[35]

Po meczu O'Sullivan powiedział: I'm really pleased. There were times when I felt really good and in control and did everything perfectly. It was a great feeling. (Jestem naprawdę zadowolony. To był ten czas kiedy ja czułem się naprawdę dobrze i miałem kontrolę oraz robiłem wszystko perfekcyjnie. To było niesamowite uczucie.)

O wyniku pierwszej sesji powiedział: It was a complete result. I thought 6-2 down would be ok, if it had gone 7-1 I would have struggled. I didn't want to give him a big lead. At 4-4 I was delighted, I felt like I'd won the session 7-1. (To był kompletny rezultat. Myślałem, że 6-2 w plecy będzie ok. Gdybym przegrywał 7-1 musiałbym się borykać. Nie chciałem dać mu dużej przewagi. 4-4 było wyśmienite, czułem się jakbym wygrał 7-1 tą sesję.)

Hendry powiedział O'Sullivanie, iż był najlepszym graczem który kiedykolwiek grał przeciwko niemu. The Rocket na to odpowiedział: That compliment means more to me than anything anyone could give me. I remember watching him when I was 14 and he was God, and he still is to all of us snooker players. (Ten komplement znaczy dla mnie więcej niż cokolwiek innego co mógłbym otrzymać. Pamiętam, oglądałem go kiedy miałem 14 lat i on był "Bogiem" i ciągle jest dla wszystkich z nas snookerowych graczy.)

Hendry powiedział również o O'Sullivanie: When you let him get a lead on you he’s unstoppable. He’s a different animal when you put pressure on him, but I didn’t. (Kiedy wypuścisz go na prowadzenie, on jest nie do zatrzymania. Jest zupełnie innym zwierzakiem, kiedy wywrzesz na niego presję, ale ja tego nie zrobiłem)^[36]

[edytuj] Finał - zdobycie tytułu

O'Sullivan spotkał się w swoim trzecim w życiu finale Mistrzostw Świata z innym Anglikiem - Allisterem Carterem. Mecz został rozegrany w czterech sesjach 4 i 5 maja.

Pierwsza sesja została rozpoczęta o godzinie 16^[29] 4 maja. Zakończyła się ona wynikiem 6:2 dla Ronniego O'Sullivana (3:1 do przerwy). Druga odsłona tego meczu miała miejsce tego samego dnia o godzinie 21^[29] i również zakończyła się zwycięstwem The Rocket 5:3. Anglik tym samym wysunął się na prowadzenie w meczu 11:5.

Trzecia sesja rozgrywana 5 maja o godzinie 16^[29] zakończyła się również zwycięstwem O'Sullivana 5:3. Tym samym w całym meczu prowadził on po trzech sesjach 16:8.

W sesji czwartej Ronnie nie oddał już żadnego frame'a, wygrywając całe spotkanie 18:8 i zdobywając kolejny tytuł mistrza świata w snookerze.

Wyniki wszystkich frame'ów tego meczu prezentowały się następująco: 81 :56, 127 :0, 99 :0, 0:104, 86 :4, 62:76, 65 :18, 73 :0, 78 :0, 36:60, 86 :4, 28:93, 45:80, 123 :0, 77 :32, 110 :5, 66 :48, 74 :0, 25:64, 85 :0, 0:84, 58 :42, 4:89, 68 :39, 75 :32, 61 :16

Po turnieju O'Sullivan powiedział m.in: It’s a real buzz to win it. There is no bigger tournament, this is our pinnacle, it’s our greatest stage, (To jest naprawdę odlotowo wygrać ten turniej. Nie ma większych zawodów, to jest nasz szczyt, to jest nasz najlepszy etap).

O następnych zwycięstwach zawodnik powiedział: I’ve got three now and I would like to win more. I wouldn’t like to put a number on it because that would be very foolish of me. (Mam teraz trzy tytuły i chciałbym wygrać więcej. Nie chciałbym jednak się o to zakładać ponieważ to by było głupie z mojej strony).

O meczu z Carterem: I think everybody had expectations of me just blowing Ali away after I won my semi final so well. (Myślę, że wszyscy spodziewali się, że załatwię Aliego po tym jak wygrałem w taki ładny sposób półfinał). ^[37]

Podobnie jak cztery lata wcześniej (finał MŚ O'Sullivan - Dott) - przed rozpoczęciem sesji na arenę wbiegł ekshibicjonista. Został jednak unieszkodliwiony przez służby porządkowe.

[edytuj] Powrót na pierwsze miejsce światowego rankingu po MŚ

Dzięki zwycięstwu w ćwierćfinale i jednoczesnym odpadnięciu w tej rudzie Stephena Maguire O'Sullivan zapewnił sobie pierwszą pozycję na liście rankingowej na następny sezon. Pozostający wówczas w turnieju Hendry, Carter, Perry - mieli przed turniejem odpowiednio 13375 , 15075, 17225 straty do Anglika.

Przed MŚ O'Sullivan był drugi na liście rankingowej ze stratą do 100 punktów do Shauna Murphy'ego - ten jednak za dojście tylko do drugiej rundy otrzymał tylko 3,8 tysiąca punktów i nie utrzymał pierwszego miejsca.

[edytuj] Informacje dodatkowe

[edytuj] Życie prywatne

• Jako dziecko był juniorem w klubie piłkarskim Tottenham Hotspur.
• Najbardziej lubi ubrania od Prady. Jego ulubiona muzyka to twórczość The Rolling Stones. Kibicuje londyńskiemu Arsenalowi.
• W młodości nie przykładał się do nauki. Na pytanie, co było jego ulubionym przedmiotem w szkole, odpowiedział, iż nigdy nie koncentrował się na nauce i od zawsze wiedział, że jego sposobem na życie będzie snooker.
• Na pytanie, czy podobnie jak inny snookerzysta Dennis Taylor chciałby wystąpić w programie typu reality show, odpowiedział, że zależałoby to od fabuły programu, ale jednocześnie zastrzegł, że nie widzi siebie zamkniętego w domu Wielkiego Brata – mimo że lubi takie programy oglądać.
• Prowadził sklep z bielizną o nazwie Viva La Diva.
• Ma dwie córki i syna. Pierwsza z dziewczynek, Taylor Ann, ma ok. 10 lat - Ronnie długo się do niej nie przyznawał. Lilly natomiast urodziła się w lutym 2006. O'Sullivan po raz trzeci został ojcem 12 czerwca 2007 roku. Chłopiec ma na imię Ronnie.
• Mierzy 5'11" ^[38], co można przeliczyć na około 180 cm.
• Ronnie jest zawodnikiem oburęcznym.
• W 1995 został ukarany za przekroczenie prędkości mandatem w wysokości 1200 funtów i zakazem prowadzenia auta przez rok.

[edytuj] Mecze, kariera snookerzysty

• Ronnie O'Sulivan zakończył UK Championship 2006 w ćwierćfinale, poddając mecz ze Stephenem Hendrym przy stanie 4:1, po niewbiciu "prostej czerwonej". Po negatywnych komentarzach fanów Ronnie przeprosił za swoje zachowanie^[39].
• 19 stycznia 2006 roku w meczu z Peterem Ebdonem Ronnie O'Sullivan poprosił o przerwę podczas trwania frame'a, z której długo nie wracał, wywołując okrzyki i pogwizdywanie publiczności.
• W 2005 roku w meczach z Ianem McCullochem i Markiem Kingiem O'Sullivan zakładał sobie na głowę biały ręcznik, gdy jego przeciwnicy wykonywali zagrania.
• W młodości Ronnie O'Sullivan uderzył sędziego głównego w twarz, gdy ten wydał niepomyślną dla Anglika decyzję.
• Na pytanie, z kim chciałby zagrać swój ostatni mecz w życiu, odpowiedział, że ze Stephenem Hendrym.
• Ronnie O'Sullivan twierdzi, że swój pierwszy 50-punktowy break zrobił w wieku 8 lat, a pierwszą setkę w wieku 10 lat.
• Ulubionym sędzią zawodnika jest Jan Verhaas.
• Partnerem sparingowym O'Sullivana jest Allister Carter

[edytuj] Inne sporty uprawiane przez zawodnika

• The Rocket grywa także w golfa, wystąpił w turnieju Dunlop Masters.
• Poza snookerem O'Sullivan gra również w poola, czyli popularną odmianę bilardu.
• O'Sullivan trenuje też bieganie, głównie długie dystanse (10 km).

[edytuj] Inne informacje

• O'Sullivan był gościem programu Top Gear. Postawiono przed nim wyzwanie, żeby sczyścił stół z 14 bilami w tym 4 czerwonymi umieszczonymi obok siebie (dając możliwość rozbicia), zanim Stig zrobi okrążenie po torze jego autem. Ronnie wygrał wyzwanie.
• Ronnie O'Sullivan jest odnotowany w bazie imdb.com (Ronnie O'Sullivan w Internet Movie Database (IMDb) (en)).
• O'Sullivan jest idolem Roberta Kubicy ^[40]

[edytuj] Bibliografia

• Angielski serwis BBC (http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/other_sports/snooker/default.stm)
• Witryna Worldsnooker.com

[edytuj] Linki zewnętrzne

• (en) Profil na stronie worldsnooker.com
• (en) Odpowiedzi O'Sullivana na pytania fanów (tematyka różnorodna)
• (en) Bad Boy - artykuł BBC o problemach O'Sullivana (m.in. z używkami i prawem)
• (en) krótka lekcja snookera dla dzieci w wykonaniu Ronniego O'Sullivana (materiał video)
• (cz/en) Czeska strona zawierająca obszerną galerię zawodnika (z podziałem na lata) oraz artykuły o O'Sullivanie, część materiałów w języku angielskim)
• (en) Oficjalna strona O'Sullivana

Przypisy