Rozpad beta plus
Z Wikipedii
| Procesy jądrowe |
|---|
|
Rozpad beta plus (przemiana β+) - przemiana jądrowa, w której emitowana jest cząstka β+ (zwana pozytonem lub antyelektronem) oraz neutrino elektronowe.
Przykłady izotopów, które ulegają rozpadowi beta plus: 11C, 13N, 15O, 18F i 22Na.
Przykładowy zapis rozpadu:
(podwojny rozpad beta)
(* - atom wzbudzony)
Ogólnie:
Izotopy są używane do pozytonowej tomografii emisyjnej. Podczas tej przemiany 1 proton rozpada się na 1 neutron, 1 pozyton (antyelektron) i 1 neutrino elektronowe. W wyniku tej przemiany liczba atomowa jądra maleje o 1, a liczba masowa pozostaje bez zmian.
