Turniej Nordycki

Z Wikipedii

Turniej Nordycki
Rozgrywany od	1997
Najwięcej zwycięstw w Turnieju Nordyckim	Adam Małysz 3 razy
Najwięcej zwycięstw w konkursach Turnieju Nordyckiego	Adam Małysz 10 razy
Najwięcej razy na podium Turnieju Nordyckiego	Adam Małysz 4 razy
Najwięcej razy na podium w konkursach Turnieju Nordyckiego	Adam Małysz 15 razy
Miejsca rozgrywania konkursów	Lahti Kuopio Lillehammer Oslo Vikersund[1]
Dawne miejsca rozgrywania konkursów	Falun Trondheim

Turniej Nordycki zwany też Turniejem Skandynawskim i Skandynawskim Turniejem Czterech Skoczni^[2] (oficjalna nazwa: Nordic Tournament) – zawody w skokach narciarskich rozgrywane od 1997 na wzór Turnieju Czterech Skoczni.

Cykl ten rozgrywany jest w pierwszej połowie marca każdego roku. Konkursy zaliczane do Turnieju Nordyckiego odbywają się na terenie Skandynawii. Od 2004 roku ustalono stałe miejsce rozgrywania konkursów: Lahti, Kuopio, Lillehammer i Oslo. W 2009 roku konkurs w Oslo nie odbędzie się z uwagi na przebudowę skoczni, konkurs odbędzie się w norweskim Vikersund. Zwycięzcą Turnieju Skandynawskiego – podobnie jak w Turnieju Czterech Skoczni – zostaje zawodnik, który zdobył największą liczbę punktów za skoki we wszystkich konkursach.

Pierwszym i jak dotychczas jedynym skoczkiem, który trzykrotnie zwyciężał w Turnieju Nordyckim, w 2001, 2003 oraz 2007, jest Adam Małysz.

Konkursy Turnieju Nordyckiego rozgrywane na skoczni w Oslo wchodzą w skład festiwalu narciarskiego "Tydzień Holmenkollen" (Holmenkollen Festival). Impreza ta odbywa się corocznie w stolicy Norwegii. W ramach festiwalu rozgrywane są konkursy w konkurencjach klasycznych.

Spis treści 1 Zasady 2 Historia 3 Triumfatorzy 3.1 Zwycięzcy w klasyfikacji generalnej 3.2 Najwięcej razy na podium w klasyfikacji generalnej 3.3 Najwięcej razy na podium w konkursach 4 Obiekty 5 Logo 6 Turniej Nordycki jako przedsięwzięcie biznesowe i medialne 7 Przypisy 8 Bibliografia 9 Linki zewnętrzne

[edytuj] Zasady

Konkursy Turnieju Nordyckiego zaliczane są do klasyfikacji Pucharu Świata w skokach narciarskich. W związku z tym zasady rozgrywania poszczególnych zawodów są identyczne, jak podczas innych konkursów tej rangi^[3]. W trakcie kwalifikacji przed każdym z konkursów wyłanianych jest 50 zawodników (40 za sprawą kwalifikacji + 10 najlepszych skoczków w klasyfikacji Pucharu Świata^[4]). Zawodnicy oddają skok w pierwszej serii. Najlepszych trzydziestu z nich startuje w serii drugiej i zdobywa punkty Pucharu Świata.

Do klasyfikacji Turnieju Nordyckiego, w przeciwieństwie do klasyfikacji Pucharu Świata, zalicza się punkty zdobyte w zawodach, tj. za odległość i styl skoku. Identyczna sytuacja ma miejsce podczas Turnieju Czterech Skoczni. Jedynie w 2000 roku odstąpiono od tej reguły. Do klasyfikacji liczono wtedy punkty Pucharu Świata zdobyte podczas konkursów w krajach skandynawskich.

Od 2005 roku lider klasyfikacji Turnieju Nordyckiego zakłada niebieską koszulkę przygotowaną przez organizatorów. W pierwszym z konkursów Turnieju Nordyckiego żaden z zawodników nie zakłada koszulki lidera. W następnych konkursach w niebieskim plastronie występuje zawodnik, który zajmuje pierwsze miejsce w klasyfikacji.

Za zwycięstwo w Turnieju Nordyckim zawodnik, poza nagrodami ufundowanymi przez Międzynarodową Federację Narciarską, otrzymuje dodatkowe premie pieniężne i nagrody rzeczowe ufundowane przez organizatorów. Pula nagród przewidziana dla zwycięzców Turnieju Nordyckiego w 2004 roku wyniosła 50 000 euro^[5].

[edytuj] Historia

Pierwsza edycja Turnieju Skandynawskiego odbyła się w 1997 roku. Rozegrane zostały cztery konkursy, które jednocześnie były zaliczane do klasyfikacji Pucharu Świata. Pierwszy z konkursów odbył się 9 marca 1997 roku w Lahti, a zwyciężył Andreas Widhölzl. Najlepszym zawodnikiem drugich zawodów, 12 marca na normalnej wówczas skoczni^[6] w Kuopio, był Kazuyoshi Funaki. Trzeci z konkursów odbył się 13 marca w Falun, a zwycięzcą został Primož Peterka. Ostatni z konkursów rozegrany został w stolicy Norwegii, Oslo. Zwyciężył Funaki, który z przewagą 28 punktów nad drugim skoczkiem, Kristianem Brendenem, triumfował także w całym Turnieju Nordyckim^[7].

W 1998 roku odbyło się pięć konkursów Turnieju Nordyckiego. W pierwszym z nich, 7 marca na skoczni w Lahti, zwyciężył Janne Ahonen, który wyprzedził Andreasa Widhölzla i Kristiana Brendena. Dzień później na tej samej skoczni triumfował Primož Peterka przed Jani Soininenem i Brendenem. 11 marca w Falun ponownie zwyciężył Peterka. Dwa dni później na skoczni w norweskim Trondheim na najwyższym stopniu podium stanął Masahiko Harada przed swoim rodakiem – Noriaki Kasai i Włochem Roberto Ceconem. W konkursie kończącym drugą edycję Turnieju Nordyckiego, na Holmenkollen w stolicy Norwegii, po raz trzeci wygrał Primož Peterka. Drugie miejsce zajął Bruno Reuteler, a trzecie Masahiko Harada. W końcowej klasyfikacji Turnieju Skandynawskiego 1998 najlepszy okazał się Andreas Widhölzl. Na drugim miejscu sklasyfikowany został Sven Hannawald, a na trzecim Hiroya Saitō^[8].

W 1999 roku rozegrano cztery konkursy Turnieju Skandynawskiego. Pierwszy z nich odbył się 6 marca na normalnej skoczni w Lahti. Zwyciężył Kazuyoshi Funaki przed Reinhardem Schwarzenbergerem i Svenem Hannawaldem. 9 marca w Trondheim najlepszy okazał się Kasai, który wyprzedził Stefana Horngachera i Masahiko Haradę. 11 marca w Falun triumfował Martin Schmitt, drugi był Hideharu Miyahira, a trzeci Harada. W ostatnim konkursie Turnieju Nordyckiego, 14 marca w Oslo, zwycięstwo odniósł Noriaki Kasai, który zwyciężył także w całym Turnieju Skandynawskim^[8].

O zwycięstwie w końcowej klasyfikacji Turnieju Nordyckiego w 2000 roku decydowała ilość zdobytych punktów Pucharu Świata podczas czterech konkursów, a nie – jak dotychczas – liczba punktów zdobytych za same skoki. Pierwsze zawody odbyły się 4 marca na normalnej skoczni w Lahti. Wygrał je Janne Ahonen przed Svenem Hannawaldem i Lasse Ottesenem. Nazajutrz na skoczni dużej triumfował Martin Schmitt, drugi był Janne Ahonen, a trzeci Andreas Goldberger. 10 marca na skoczni w norweskim Trondheim zwycięstwo odniósł Hannawald przed Ville Kantee i Ahonenem. Identyczna sytuacja miała miejsce w ostatnim z konkursów, 12 marca w Oslo. Dzięki temu zwycięstwo w Turnieju Skandynawskim odniósł Sven Hannawald, który o 30 punktów wyprzedził drugiego zawodnika – Janne Ahonena^[9].

Zwycięstwo w piątym Turnieju Skandynawskim jako pierwszy w historii reprezentant Polski odniósł Adam Małysz. Ponadto jako pierwszy skoczek w historii wygrał wszystkie konkursy Turnieju Nordyckiego. Wygrał zarówno 7 marca w Falun, jak i 9 marca w Trondheim oraz 11 marca w Oslo. W Turnieju Skandynawskim 2001 Małysz zdobył 648,5 punktów, o 72,7 więcej od drugiego w klasyfikacji – Andreasa Goldbergera, a o 161,6 punktu więcej od trzeciego – Martina Schmitta^[10]. W 2001 roku wyjątkowo nie odbyły się zawody Turnieju Nordyckiego w Lahti, ponieważ organizowane były tam mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym.

W ramach Turnieju Skandynawskiego w 2002 roku rozegrane zostały cztery konkursy. W pierwszym z nich, 1 marca w Lahti, triumfował Martin Schmitt. Następne dwa konkursy – 13 marca w Falun oraz 15 marca w Trondheim wygrał Matti Hautamäki. W kończącym konkursie, 17 marca w Oslo, najlepszy okazał się Simon Ammann. W turnieju zwycięstwo odniósł Hautamäki przed Małyszem i Schmittem^[11].

W 2003 roku rozegrano trzy konkursy Turnieju Skandynawskiego. Wszystkie z nich (9 marca w Oslo oraz 14-15 marca w Lahti) wygrał Adam Małysz, więc zwyciężył także w całym Turnieju Nordyckim. Na drugiej pozycji sklasyfikowany został Matti Hautamäki, a na trzeciej Tami Kiuru^[12].

W kolejnej edycji Turnieju Nordyckiego zwycięstwo odniósł Roar Ljøkelsøy przed Bjørnem Einarem Romørenem i Simonem Ammannem. We wszystkich spośród czterech konkursów zwyciężyli reprezentanci Norwegii. Pierwsze dwa z nich, tj. 7 marca w Lahti i 10 marca w Kuopio, wygrał Romøren. 12 marca w Lillehammer i 14 marca w Oslo triumfował Ljøkelsøy^[13].

W skład Turnieju Skandynawskiego w 2005 roku weszły cztery konkursy. Wszystkie cztery wygrał Matti Hautamäki, czyniąc to jako pierwszy zawodnik w historii skoków. Zwyciężył 6 marca w Lahti, 9 marca w Kuopio, 11 marca w Lillehammer oraz 13 marca w Oslo. W końcowej klasyfikacji Turnieju Nordyckiego zwyciężył z przewagą 47,6 punktu nad drugim skoczkiem – Roarem Ljøkelsøyem i z przewagą 70,3 punktu nad trzecim – Michaelem Uhrmannem^[14].

Turniej Nordycki 2006 wygrał Thomas Morgenstern przed Andreasem Küttelem i Janne Happonenem. Pierwszy z konkursów odbył się 5 marca w Lahti, a zwyciężył Janne Happonen. Dwa dni później na skoczni w Kuopio triumfował Andreas Küttel. 10 marca w Lillehammer zwycięstwo odniósł Morgenstern, a ostatni konkurs, 12 marca w Oslo, wygrał Adam Małysz^[15].

W 2007 roku Adam Małysz jako pierwszy skoczek w historii wygrał trzeci Turniej Nordycki w karierze. Wygrał pierwsze trzy konkursy (11 marca w Lahti, 13 marca w Kuopio i 17 marca w Oslo), a w czwartym (18 marca w Oslo), z powodu złych warunków atmosferycznych, nie zakwalifikował się do finałowej serii, w której zwyciężył Simon Ammann. W końcowej klasyfikacji Małysz wyprzedził drugiego Andreasa Koflera o 2,1 punktu oraz trzeciego Ammanna o 25,3 punktu^[16].

Ze względu na to, że jedynym skoczkiem, który wygrał pięciokrotnie konkursy na skoczni w Oslo (czterokrotnie w ramach Turnieju Nordyckiego) jest Adam Małysz, w 2007 roku organizatorzy konkursu na Holmenkollen ogłosili go Królem Holmenkollen^[17] i obiecali postawić pomnik na jego cześć.

[edytuj] Triumfatorzy

[edytuj] Zwycięzcy w klasyfikacji generalnej

	Miejsca rozgrywania konkursów	1. miejsce	2. miejsce	3. miejsce
1997	Lahti, Kuopio, Falun, Oslo	Kazuyoshi Funaki	Kristian Brenden	Andreas Widhölzl
1998	Lahti, Lahti, Falun, Trondheim, Oslo	Andreas Widhölzl	Sven Hannawald	Hiroya Saito
1999	Lahti, Trondheim, Falun, Oslo	Noriaki Kasai	Kazuyoshi Funaki	Sven Hannawald
2000	Lahti, Lahti, Trondheim, Oslo	Sven Hannawald	Janne Ahonen	Ville Kantee
2001	Falun, Trondheim, Oslo	Adam Małysz	Andreas Goldberger	Martin Schmitt
2002	Lahti, Falun, Trondheim, Oslo	Matti Hautamäki	Adam Małysz	Martin Schmitt
2003	Oslo, Lahti, Lahti	Adam Małysz	Matti Hautamäki	Tami Kiuru
2004	Lahti, Kuopio, Lillehammer, Oslo	Roar Ljøkelsøy	Bjørn Einar Romøren	Simon Ammann
2005	Lahti, Kuopio, Lillehammer, Oslo	Matti Hautamäki	Roar Ljøkelsøy	Michael Uhrmann
2006	Lahti, Kuopio, Lillehammer, Oslo	Thomas Morgenstern	Andreas Küttel	Janne Happonen
2007	Lahti, Kuopio, Oslo[18], Oslo	Adam Małysz	Andreas Kofler	Simon Ammann
2008	Kuopio[19], Kuopio, Lillehammer, Oslo	Gregor Schlierenzauer	Tom Hilde	Janne Happonen
2009	Lahti, Kuopio, Lillehammer, Vikersund

[edytuj] Najwięcej razy na podium w klasyfikacji generalnej

	Zawodnik	1 miejsca	2 miejsca	3 miejsca
1.	Adam Małysz	3	1	–
2.	Matti Hautamäki	2	1	–
3.	Sven Hannawald	1	1	1
4.	Kazuyoshi Funaki	1	1	–
	Roar Ljøkelsøy	1	1	–
6.	Andreas Widhölzl	1	–	1
7.	Thomas Morgenstern	1	–	–
	Noriaki Kasai	1	–	–
	Gregor Schlierenzauer	1	–	–
10.	Janne Happonen	–	1	1
11.	Kristian Brenden	–	1	–
	Janne Ahonen	–	1	–
	Andreas Goldberger	–	1	–
	Bjørn Einar Romøren	–	1	–
	Andreas Küttel	–	1	–
	Andreas Kofler	–	1	–
	Tom Hilde	–	1	–
18.	Martin Schmitt	–	–	2
	Simon Ammann	–	–	2
20.	Hiroya Saitō	–	–	1
	Ville Kantee	–	–	1
	Tami Kiuru	–	–	1
	Michael Uhrmann	–	–	1

[edytuj] Najwięcej razy na podium w konkursach

	Zawodnik	1 miejsca	2 miejsca	3 miejsca	Razem
1.	Adam Małysz	10	2	3	15
2.	Matti Hautamäki	6	2	3	11
3.	Primož Peterka	4	–	1	5
4.	Martin Schmitt	3	3	2	8
5.	Janne Ahonen	3	1	3	6
6.	Kazuyoshi Funaki	3	–	2	5
7.	Roar Ljøkelsøy	2	5	–	7
8.	Bjørn Einar Romøren	2	3	2	7
9.	Sven Hannawald	2	2	4	8
10.	Simon Ammann	2	2	–	4
11.	Gregor Schlierenzauer	2	1	–	3
12.	Janne Happonen	2	–	1	3
13.	Thomas Morgenstern	1	2	2	5
14.	Andreas Widhölzl	1	2	–	3
	Andreas Küttel	1	2	–	3
16.	Noriaki Kasai	1	1	–	2
17.	Masahiko Harada	1	–	2	3
18.	Andreas Kofler	–	2	2	4
19.	Ville Kantee	–	2	–	2
20.	Hiroya Saitō	–	1	2	3
21.	Jani Soininen	–	1	1	2
	Bruno Reuteler	–	1	1	2
	Andreas Goldberger	–	1	1	2
	Jakub Janda	–	1	1	2
	Anders Bardal	–	1	1	2
	Tom Hilde	–	1	1	2
27.	Pasi Kytösaho	–	1	–	1
	Nicolas Dessum	–	1	–	1
	Dieter Thoma	–	1	–	1
	Reinhard Schwarzenberger	–	1	–	1
	Hideharu Miyahira	–	1	–	1
	Stefan Horngacher	–	1	–	1
	Florian Liegl	–	1	–	1
	Sigurd Pettersen	–	1	–	1
	Martin Koch	–	1	–	1
36.	Kristian Brenden	–	–	2	2
	Michael Uhrmann	–	–	2	2
38.	Roberto Cecon	–	–	1	1
	Wolfgang Loitzl	–	–	1	1
	Igor Medved	–	–	1	1
	Robert Kranjec	–	–	1	1
	Tami Kiuru	–	–	1	1
	Alexander Herr	–	–	1	1
	Lars Bystøl	–	–	1	1
	Lasse Ottesen	–	–	1	1
	Anders Jacobsen	–	–	1	1

[edytuj] Obiekty

	Nazwa skoczni	Miasto	Punkt konstrukcyjny[20]	Wielkość skoczni[20]	Rekord skoczni	Lata rozgrywania konkursów
	Salpausselkä	Lahti	K-116[21]	HS 130	Andreas Widhölzl (2006) 135,5 m[22]	1997, 1998[23], 2000, 2002, 2003[23], 2004, 2005, 2006, 2007
			K-90	HS 97	Adam Małysz (2001) 98,0 m[24]	1999, 2000
	Puijo	Kuopio	K-120[6]	HS 127	Masahiko Harada (1998) 135,5 m[25]	1997, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008[26]
	Lugnet	Falun	K-115	HS 124	Matti Hautamäki (2002) 130,5 m[27]	1997, 1998, 1999, 2001, 2002
	Holmenkollen	Oslo	K-115[28]	HS 128	Tommy Ingebrigtsen (2006) 136,0 m[29]	1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007[30], 2008
	Granåsen	Trondheim	K-120	HS 131	Adam Małysz (2001) 138,5 m[31]	1998, 1999, 2000, 2001, 2002
	Lysgårdsbakken	Lillehammer	K-123	HS 138	Espen Rian (2006) 145,0 m[32]	2004, 2005, 2006, 2008

[edytuj] Logo

Logo Turnieju Nordyckiego zostało zaprojektowane przez Janne Ahonena^[33]. Przedstawia skocznię narciarską oraz napis NORDIC TOURNAMENT. Na środku logo znajduje się koło w barwach czerwonej i niebieskiej^[34], charakterystycznych dla Skandynawii^[35].

[edytuj] Turniej Nordycki jako przedsięwzięcie biznesowe i medialne

Zawody Turnieju Nordyckiego, które odbywają się w Oslo, są częścią Holmenkollen Festival, corocznego festiwalu organizowanego w stolicy Norwegii. Konkursy Turnieju Nordyckiego na skoczni w Lillehammer wchodzą w skład Lillehammer Skifestival. Konkursy na skoczni w Lahti w 2007 roku odbyły się w ramach Lahti Ski Games^[36]. Podczas tych imprez rozgrywane są konkursy w konkurencjach klasycznych. W związku z tym Turniej Nordycki jest przedsięwzięciem biznesowym i medialnym. Dużą rolę odgrywają sponsorzy, którzy fundują dodatkowe nagrody dla zwycięzców poszczególnych konkursów i całego Turnieju Nordyckiego, a także pokrywają część kosztów organizacji zawodów. Podczas konkursów na skoczniach fińskich głównym sponsorem jest Doskonałe Mleko. Firma ta podpisała umowę ze skoczkami fińskiej reprezentacji w skokach narciarskich, którzy występują w spotach reklamowych, a także z organizatorami wszystkich konkursów na terenie Finlandii. W latach 2003-2005 firma wykupiła wyłączność na reklamy Doskonałego Mleka we wszystkich fińskich konkursach. Wiązało się to z tym, że na plastronach wszystkich skoczków, a także na banerach wokół zeskoku, znajdowało się logo firmy. W 2007 roku firma sponsorowała organizację zawodów na skoczni w Lahti^[37]. Poza Doskonałym Mlekiem zawody Turnieju Nordyckiego sponsorują firmy: Ricoh, Viessmann, Ruhrgas i Manner.

W 2006 roku podczas konkursu Turnieju Skandynawskiego na skoczni w Kuopio wystąpiła fińska grupa muzyczna Kroisos, w skład której wchodzą skoczkowie i zawodnicy kombinacji norweskiej z Finlandii (Ville Kantee, Jussi Hautamäki, Olli Happonen, Jarkko Saapunki)^[38].

Bilety na Puchar Świata w skokach narciarskich w Kuopio kosztują zwykle 12 euro. Taka cena obowiązywała w latach 2006-2008^[39]. Ceny biletów na konkursy w Lahti dla dorosłych wynoszą 20 euro za miejsca siedzące i 14 euro za miejsca stojące. Bilety dla dzieci w wieku do 12 lat są o połowę tańsze^[40][41].

W trakcie rozgrywania Turnieju Nordyckiego do miejscowości, w których odbywają się poszczególne zawody, przyjeżdżają tysiące kibiców. Dzięki temu właściciele hoteli, hosteli, pensjonatów i domów wczasowych mają wielu klientów, podobnie jak sklepy, pobliskie muzea, kina oraz inne atrakcje turystyczne.

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• FIS-Ski (en). [dostęp 2008-01-21]. fis-ski.com.
• Nordic Tournament (en). [dostęp 2008-01-11]. nordictournament.com.
• Skihopp (no). [dostęp 2008-01-11]. skijumping.no.
• Skijumping.pl (pl). [dostęp 2008-01-11]. skijumping.pl.
• Skispringen.com (de). [dostęp 2008-01-11]. skispringen.com.rtl.de.
• Skoki Narciarskie (pl). [dostęp 2008-01-11]. skokinarciarskie.pl.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Turnieju Nordyckiego