Władysław Raczkiewicz

Z Wikipedii

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
Władysław Raczkiewicz

28 stycznia 1885 – 6 czerwca 1947
Partia polityczna	bezpartyjny
Poprzednik	Ignacy Mościcki
Okres urzędowania	od 30 września 1939 do 6 czerwca 1947
Następca	August Zaleski
Pierwsza Dama	Jadwiga Raczkiewicz

Władysław Raczkiewicz
Marszałek Senatu RP
Okres urzędowania	od 9 grudnia 1930 do 3 października 1935
Poprzednik	Julian Szymański
Następca	Aleksander Prystor

Władysław Raczkiewicz (ur. 28 stycznia 1885 w Kutaisi (Gruzja), zm. 6 czerwca 1947 w Ruthin (Walia)) – polski działacz polityczny, społeczny i wojskowy, uczestnik I wojny światowej i walk z bolszewikami, minister spraw wewnętrznych w czterech rządach II RP (w latach 1921, 1925-1926, 1935-1936), senator (z list BBWR) i marszałek Senatu III kadencji (1930-1935), wojewoda nowogródzki (1921-1924), wileński (1926-1931), krakowski (1935), pomorski (1936-1939), prezes Światowego Związku Polaków z Zagranicy (od 1934 r.), Prezydent RP na Uchodźstwie (1939-1947).

[edytuj] Nota biograficzna

Z wykształcenia prawnik, przed I wojną światową pracował jako adwokat w Mińsku. W czasie wojny służył w armii rosyjskiej w stopniu chorążego (najniższy stopień oficerski w armii rosyjskiej), w 1917 należał do organizatorów Naczelnego Polskiego Komitetu Wojskowego (Naczpol), którego został przewodniczącym na I Ogólnym Zjeździe Wojskowych Polaków w Piotrogradzie w dniach 8 – 22 czerwca 1917. Był przedstawicielem nurtu związanego z endecją i zwolennikiem tworzenia polskich sił zbrojnych na terenie Rosji. W 1918 brał udział w obronie Mińska przed bolszewikami, w 1920 dowodził ochotniczym oddziałem kresowym walczącym o Wilno.

Początkowo zbliżony do endecji, w latach trzydziestych XX wieku związał się z sanacją. Od 1934 prezes Światowego Związku Polaków z Zagranicy. Po klęsce wrześniowej na podstawie artykułu 13 i 24 Konstytucji kwietniowej z 1935^[1] mianowany następcą na stanowisku prezydenta przez Ignacego Mościckiego; objął urząd 30 września. Zrezygnował z części uprawnień prezydenckich na rzecz premiera rządu^[2] (tzw. umowa paryska).

Przeciwny układowi Sikorski-Majski z 30 VII 1941, zagroził ustąpieniem z urzędu. Pod presją Anglików odwołał ze stanowiska Naczelnego Wodza generała Kazimierza Sosnkowskiego wobec jego nieprzejednanej postawy w sprawie granic wschodnich. Wbrew wcześniej dokonanym ustaleniom, przed śmiercią w swoim politycznym testamencie następcą mianował Augusta Zaleskiego. Odrzucenie uzgodnionego wcześniej kandydata, Tomasza Arciszewskiego z PPS, doprowadziło do secesji tej partii z rządu i spowodowało długotrwałe rozbicie emigracji polskiej w okresie powojennym, gdy wszystkie rządy koalicyjne odmówiły uznania polskim władzom wychodźczym na rzecz prokomunistycznego rządu w Warszawie.

Zmarł 6 czerwca 1947 w Ruthin w Walii. Pochowany został na Cmentarzu Lotników Polskich w Newark w Wielkiej Brytanii, gdzie spoczął obok generała Władysława Sikorskiego.

[edytuj] Zobacz też

Historia Polski

Przypisy

↑ Po wymuszonej przez aliantów rezygnacji Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego
↑ Władysława Sikorskiego

[edytuj] Linki zewnętrzne

Poprzednik
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
Ignacy Mościcki

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
1939-1947

Następca
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie
August Zaleski

p • d • e

Marszałkowie Senatu II Rzeczypospolitej

Wojciech Trąmpczyński • Julian Szymański • Władysław Raczkiewicz • Aleksander Prystor • Bogusław Miedziński

p • d • e

Pierwszy rząd Wincentego Witosa

W dniu zaprzysiężenia	Wincenty Witos • Kazimierz Bartel • Witold Chodźko • Wiesław Chrzanowski • Ignacy Daszyński • Władysław Grabski • Jan Heurich p.o. • Władysław Kucharski • Józef Leśniewski • Gabriel Narutowicz • Stanisław Nowodworski • Edmund Pepłowski • Juliusz Poniatowski • Maciej Rataj • Eustachy Sapieha • Leopold Skulski • Władysław Stesłowicz • Stanisław Śliwiński
Późniejsi członkowie rządu	Ludwik Darowski • Jan Dąbski p.o. • Bolesław Grodziecki • Władysław Leon Grzędzielski • Jan Stanisław Jankowski • Zygmunt Jasiński • Jan Michalski • Stefan Przanowski • Władysław Raczkiewicz • Józef Raczyński • Konstanty Skirmunt • Bronisław Sobolewski • Kazimierz Sosnkowski • Jan Kanty Steczkowski • Jan Stefan Stoiński • Juliusz Trzciński • Ignacy Weinfeld p.o.

p • d • e

Drugi rząd Władysława Grabskiego

W dniu zaprzysiężenia	Władysław Grabski • Karol Bertoni p.o. • Ludwik Darowski • Józef Kiedroń • Zdzisław Ludkiewicz • Bolesław Miklaszewski • Józef Raczyński p.o. • Mieczysław Rybczyński p.o. • Władysław Sołtan • Kazimierz Sosnkowski • Kazimierz Tyszka p.o. • Włodzimierz Wyganowski
Późniejsi członkowie rządu	Stanisław Grabski • Zygmunt Hübner • Stanisław Janicki • Czesław Klarner • Wiesław Kopczyński • Władysław Raczkiewicz • Józef Radwan p.o. • Cyryl Ratajski • Władysław Sikorski • Gustaw Simon p.o. • Aleksander Skrzyński • Franciszek Sokal • Stanisław Thugutt • Maurycy Zamoyski • Jan Zawidzki p.o. • Antoni Żychliński

p • d • e

Rząd Aleksandra Skrzyńskiego

W dniu zaprzysiężenia	Aleksander Skrzyński • Adam Chądzyński • Stanisław Grabski • Władysław Kiernik • Stefan Majewski p.o. • Jędrzej Moraczewski • Stanisław Osiecki • Stefan Piechocki • Władysław Raczkiewicz • Józef Radwan • Jerzy Zdziechowski • Bronisław Ziemięcki
Późniejsi członkowie rządu	Norbert Barlicki • Jan Stanisław Jankowski p.o. • Mieczysław Rybczyński p.o. Lucjan Żeligowski

p • d • e

Rząd Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego

W dniu zaprzysiężenia	Marian Zyndram-Kościałkowski • Eugeniusz Kwiatkowski • Józef Beck • Konstanty Chyliński p.o. • Roman Górecki • Władysław Jaszczołt • Emil Kaliński • Tadeusz Kasprzycki • Czesław Michałowski • Juliusz Poniatowski • Władysław Raczkiewicz • Juliusz Ulrych
Późniejsi członkowie rządu	Wojciech Świętosławski