Zatoka Gdańska

Z Wikipedii

Zatoka Gdańska (kasz. Gdunskô Hôwiga) - zatoka w południowo-wschodniej części Morza Bałtyckiego, pomiędzy Polską i Rosją. Średnia głębokość wynosi około 70 m, a maksymalna 118 m. Przeźroczystość wody w zależności od pory roku kształtuje się od 8 do 16 m. Zasolenie zatoki wynosi od 7 do 8 promili. W czasie silnych sztormów występują fale o wysokości przekraczającej 9 m. Nad Zatoką Gdańską znajdują się największe polskie porty: Gdańsk i Gdynia.

Umowną granicę między Zatoką Gdańską a otwartym morzem wyznacza linia łącząca przylądek Rozewie z przylądkiem Taran na półwyspie Sambia. Na południowym wschodzie granicę Zatoki wyznacza Mierzeja Wiślana. Fragment ograniczony Półwyspem Helskim i linią Hel-Gdynia zwany jest Zatoką Pucką.

[edytuj] Fauna

Ważniejsze gatunki:

• jesiotr zachodni
• śledź
• szprot
• łosoś szlachetny
• troć wędrowna
• dorsz
• turbot
• stornia

[edytuj] Zobacz też

• Zalew Wiślany
• Zatoka Pucka

 To jest tylko zalążek artykułu związanego z hydrologią i województwem pomorskim. Jeśli możesz, rozbuduj go.