Örtug
Z Wikipedii
Örtug - srebrna moneta szwedzka bita od 1370 roku i używana do końca XVIII wieku.
Pierwszymi szwedzkimi monetami były bite od początku XI wieku fenigi. Z biegiem czasu z powodu psucia monety dewaluowały się, co stworzyło konieczność wprowadzenia grubszej monety. Pierwsze örtugi wybito w 1370 roku za panowania Albrechta Meklemburskiego. Monety te ważyły około 1.3 grama i przy 13 łutowej próbie srebra (13/16 = 812½ ‰) zawierały około 1.05 gramów czystego srebra. Örtug miał wartość 1/24 marki lub 8 fenigów i w XV wieku był w przybliżeniu równy polskiemu groszowi. Z biegiem lat także i ta moneta zawierała coraz mniej srebra. Za panowania Eryka Pomorskiego (1412 - 1439) örtug zawierał 0.88 grama srebra, za Chrystiana I (1457 - 1464) 0.7 grama srebra, a w 1534 roku już tylko 0.54 grama srebra.
Za panowania Gustawa I (1523 - 1560) doszło do reformy systemu monetarnego, w wyniku której örtug liczył 12 fenigów, a nie 8 jak poprzednio i stanowił 1/16 marki (poprzednio 1/24). Po reformie w 1776 roku zaprzestano bicia örtugów.
[edytuj] Literatura
- Zbigniew Żabiński, Rozwój systemów pieniężnych w Europie zachodniej i północnej, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich - Wydawnictwo, Wrocław 1989, ISBN 83-04-02992-8
