Łopata (Tatry)
Z Wikipedii
Współrzędne: 49°12'20" N 19°46'46" E
| Łopata | |
 U góry Jarząbczy Wierch, pod nim szczyt Łopaty |
|
| Państwo |  Polska /  Słowacja, Europa |
| Pasmo | Tatry, Karpaty |
| Wysokość | 1957 m n.p.m. |
| Wybitność | 119 m |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Łopata (słow. Lopata, Deravá) – szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy znajdującym się na wschód od niego Jarząbczym Wierchem i znajdującym się na zachód Wołowcem. Wznosi się na wysokość 1957 m n.p.m. i tworzy trzy granie:
- w kierunku Wołowca – znajduje się w niej Dziurawa Przełęcz,
- w kierunku Jarząbczego Wierchu, od którego Łopata oddzielona jest Niską Przełęcza
- oraz trzecią długą grań w kierunku północnym.
Owa trzecia grań, ze wzniesieniem zwanym Czerwonym Wierchem opada do górnej części Doliny Chochołowskiej, dzieląc ją na dwie doliny: Dolinę Chochołowską Wyżnią, znajdującą się na zachodnich zboczach Łopaty i Dolinę Jarząbczą, znajdującą się na wschodnich jej zboczach. Do Doliny Jarząbczej ze wschodnich zboczy Łopaty spada kilka żlebów. W kierunku od północy na południe są to: Skrajny Żleb, Pośredni Żleb, Mokrzyniec, Czerwony Potok, którym spływa strumyk do Jarząbczego Potoku i Trojaki.
Grań główna, w której znajduje się szczyt Łopaty i którą przebiega granica słowacko-polska, jest od północnej (polskiej) strony podcięta stromymi skalnymi ścianami z stożkami piargowymi i kotłami lodowcowymi u ich podnóży. Zbocza południowe tej grani, opadające do Doliny Jamnickiej są bardziej łagodne i w dużej części trawiaste.
Zbocza Czerwonego Wierchu są w górnej części częściowo trawiaste, a częściowo porośnięte kosodrzewiną. Północne zbocza zwane Hotarzem porasta naturalny las. Nie jest znane pochodzenie nazwy, nie jest to nazwa ludowa, nie była używana przez pasterzy.
Z wierzchołka i południowych zboczy Łopaty widoki na Rohacze, Jamnickie Stawy, Dolinę Chochołowską i Jamnicką, Liptów i Niżne Tatry.
[edytuj] Szlaki turystyczne
– czerwony granią główną z Wołowca pzez Łopatę, Jarząbczy Wierch, Kończysty Wierch, Starorobociański Wierch i Błyszcz do Pyszniańskiej Przełęczy.
[edytuj] Bibliografia
- Zofia Radwańska-Paryska: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 1995. ISBN 83-7104-009-1.
- Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5.
Huciańska Przełęcz • Biała Skała • Siwa Kopa • Siwy Wierch • Palenica Jałowiecka • Zuberski Wierch • Mała Brestowa • Brestowa • Skrajna Salatyńska Przełęcz • Salatyn • Pośrednia Salatyńska Przełęcz • Mały Salatyn • Salatyńska Kopa • Przełęcz pod Dzwonem • Spalona • Spalona Przełęcz • Pachoł • Banikowska Przełęcz • Banówka • Przełęcz nad Zawratami • Hruba Kopa • Hruba Przehyba • Trzy Kopy • Smutna Przełęcz • Rohacz Płaczliwy • Rohacka Przełęcz • Rohacz Ostry • Jamnicka Przełęcz • Wołowiec • Dziurawa Przełęcz • Łopata • Niska Przełęcz • Jarząbczy Wierch • Jarząbcza Przełęcz • Kończysty Wierch • Starorobociańska Przełęcz • Starorobociański Wierch • Gaborowa Przełęcz • Błyszcz • Pyszniańska Przełęcz • Kamienista • Hlińska Przełęcz • Smreczyński Wierch • Smreczyńska Przełęcz • Tomanowy Wierch • Tomanowa Przełęcz • Ciemniak • Mułowa Przełęcz • Krzesanica • Litworowa Przełęcz • Małołączniak • Małołącka Przełęcz • Kopa Kondracka • Przełęcz pod Kopą Kondracką • Suchy Wierch Kondracki • Gładki Przechód • Suche Czuby Kondrackie • Goryczkowa Czuba • Goryczkowa Przełęcz Świńska • Pośredni Goryczkowy Wierch • Goryczkowa Przełęcz nad Zakosy • Kasprowy Wierch • Sucha Przełęcz • Beskid • Liliowe
