Spalona Kopa
Z Wikipedii
| Spalona Kopa | |
 Z lewej strony Pachola, z prawej Spalona Kopa |
|
| Państwo |  Słowacja, Europa |
| Pasmo | Tatry, Karpaty |
| Wysokość | 2083 m n.p.m. |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Spalona Kopa lub Spalona (słow. Spálená) – szczyt o wysokości 2083 m n.p.m. w grani głównej Tatr Zachodnich. Znajduje się w tej grani pomiędzy szczytem Pachola (2167 m), od którego oddziela go niewielka Spalona Przełęcz (2055 m), a Małym Salatynem (2046 m), od którego oddzielony jest Przełęczą pod Dzwonem (1907 m), inaczej zwaną też Zadnią Salatyńską Przełęczą. Zbocza wschodnie Spalonej Kopy opadają do zawalonej gruzowiskiem skalnym Smutnej Doliny. W zboczach tych przebywają świstaki. W północno-wschodnim kierunku, do Rohackiej Doliny wysuwają się dwa grzbiety; Przednia Spalona i niska skalna grzęda Zadniej Spalonej. Pomiędzy nimi znajduje się Mała Spalona Dolina. Grzbiet Przedniej Spalonej jest dużo wyższy, po jego zachodniej stronie znajduje się Zadnia Salatyńska Dolina. Od południowej strony Spalona wznosi się ponad polodowcowym kotłem Głęboki Worek (górne piętro Głębokiej Doliny).
Spalona Kopa znajduje się na załamaniu grani głównej Tatr Zachodnich. Jej stoki są częściowo kamieniste, częściowo trawiaste. Ma obszerny trawiasty wierzchołek porośnięty sitem skuciną, wyróżniają się w nim trzy niewybitne kulminacje. W północno-zachodniej, silnie poszarpanej, kamienistej grani zwanej Skrzyniarkami występuje kilka niewielkich turni, m.in. są to: Czerwona Skała, Gankowa Kopa, Dzwon. Granią tą prowadzi szlak turystyczny, miejscami silnie eksponowany. Po obu stronach grani widoki na leżące poniżej imponujące, zawalone kamiennym gruzowiskiem i niemal pozbawione jakiegokolwiek życia kotły polodowcowe.
Nazwa góry prawdopodobnie pochodzi od stosowanego w dawnych czasach sposobu powiększania terenów wypasowych przez wypalanie kosówki. Pierwsze wejście zimowe: Józef Lesiecki i Leon Loria w 1911 r.
[edytuj] Szlaki turystyczne
– czerwony, biegnący główną granią. Czas wejścia: od Banikowskiej Przełęczy 40 min, od skrzyżowania szlaków na Pośredniej Salatyńskiej Przełęczy 1.05 godz.
[edytuj] Bibliografia
- Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
- Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5.
Huciańska Przełęcz • Biała Skała • Siwa Kopa • Siwy Wierch • Palenica Jałowiecka • Zuberski Wierch • Mała Brestowa • Brestowa • Skrajna Salatyńska Przełęcz • Salatyn • Pośrednia Salatyńska Przełęcz • Mały Salatyn • Salatyńska Kopa • Przełęcz pod Dzwonem • Spalona • Spalona Przełęcz • Pachoł • Banikowska Przełęcz • Banówka • Przełęcz nad Zawratami • Hruba Kopa • Hruba Przehyba • Trzy Kopy • Smutna Przełęcz • Rohacz Płaczliwy • Rohacka Przełęcz • Rohacz Ostry • Jamnicka Przełęcz • Wołowiec • Dziurawa Przełęcz • Łopata • Niska Przełęcz • Jarząbczy Wierch • Jarząbcza Przełęcz • Kończysty Wierch • Starorobociańska Przełęcz • Starorobociański Wierch • Gaborowa Przełęcz • Błyszcz • Pyszniańska Przełęcz • Kamienista • Hlińska Przełęcz • Smreczyński Wierch • Smreczyńska Przełęcz • Tomanowy Wierch • Tomanowa Przełęcz • Ciemniak • Mułowa Przełęcz • Krzesanica • Litworowa Przełęcz • Małołączniak • Małołącka Przełęcz • Kopa Kondracka • Przełęcz pod Kopą Kondracką • Suchy Wierch Kondracki • Gładki Przechód • Suche Czuby Kondrackie • Goryczkowa Czuba • Goryczkowa Przełęcz Świńska • Pośredni Goryczkowy Wierch • Goryczkowa Przełęcz nad Zakosy • Kasprowy Wierch • Sucha Przełęcz • Beskid • Liliowe
