Świergotek łąkowy

Świergotek łąkowy (Anthus pratensis) - mały ptak z rodziny pliszkowatych, zamieszkujący północną, zachodnią i środkową Europę oraz Azję. Wędrowny (przeloty III-IV i VIII-XI), zimuje w południowej Europie, północnej Afryce i południowej Azji. Ptaki z Wysp Brytyjskich i zachodu Europy osiadłe, ale przemieszczają się zimą ku wybrzeżom lub niżej położonym rejonom. W Polsce średnio liczny, szeroko rozpowszechniony ptak lęgowy.

Cechy gatunku: Podobny do świergotka drzewnego, lecz z zielonkawym odcieniem upierzenia. Głowa i wierzch ciała oliwkowobrązowe lub szarobrązowe z ciemniejszym kreskowaniem, spód szarobiały z ciemnymi plamkami. Ogon ciemny z białymi brzegami. Nad okiem jaśniejsze brwi. Nogi pomarańczowobrązowe. Na tylnym palcu długi pazur.
Wymiary średnie: dł. ciała ok. 14 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 22-25 cm
waga ok. 20 g
Biotop: Podmokłe i wilgotne łąki typu grądów i bielaw, torfowiska, rozlewiska rzek i jezior z bujną roślinnością zielną. Również w górach, w Polsce zwłaszcza w charakteryzujących się wilgotnym klimatem Sudetach.
Gniazdo: Na ziemi w wygrzebanym dołku, dobrze osłonięte kępą traw, bardzo często na skarpie drogi lub rowu.
Jaja: Lęgi od połowy kwietnia do maja, niekiedy drugi lęg w czerwcu. W zniesieniu 4-5 jaj o średnich wymiarach 19x14 mm, szarych lub oliwkowych, szarobrunatno nakrapianych, bardzo podobnych do jaj pliszki żółtej.
Wysiadywanie: Od złożenia ostatniego jaja trwa 12-14 dni. Pisklęta przebywają w gnieździe przez 11-13 dni.
Pożywienie: Drobne owady zbierane na ziemi.
Ochrona: Objęty ochroną gatunkową. Zagrożeniem dla niego jest osuszanie terenów podmokłych.