Świergotek rdzawogardły

Świergotek rdzawogardły (Anthus cervinus) - inaczej świergotek rdzawogardlisty; mały ptak z rodziny pliszkowatych (Motacillidae), rzędu wróblowych (Passeriformes), zamieszkujący północną część Europy i Azji. Świergotek rdzawogardły jest ptakiem wędrownym. Jego przyloty można zaobserwować w kwietniu i maju. We wrześniu i październiku odlatuje z dalekiej północy daleko na południe do wschodniej Afryki i południowej Azji.

Cechy gatunku: Świergotek rdzawogardły ma cienki dziób, białą obrączkę wokół oczu i białe brwi, białe gardło i ciemną smugę na policzku, ciemnobrązowy wierzch ciała z czarnymi i białawymi plamkami, prawie czarne skrzydła z białawymi lotkami, spód ciała żółtawy z ciemnymi smugami, czarny ogon z białymi zewnętrznymi sterówkami, różowe nogi. Świergotek rdzawogardły jest podobny do świergotka łąkowego jesienią i zimą, jednak świergotek rdzawogardły ma wyraźniejsze plamkowanie grzbietu i czarne plamkowanie pokryw podogonowych. Świergotka rdzawogardłego można odróżnić w stadzie wędrujących świergotków łąkowych po jego głosie (wzbijając się do góry wydaje dwusylabowe "di-er" lub piskliwe "si-er", podobne do głosu potrzosa).

Wymiary średnie: długość ciała: około 13 cm
waga: 17 - 28 g

Biotop: Północne bagna i tundra - podmokłe trawiaste obszary, porośnięte karłowatą brzozą i wierzbą, kępy krzewów w pobliżu lapońskich domów i zagród.

Gniazdo: Zbudowane ze źdźbeł traw i mchu, wyłożone miękką trawą, ukryte przez samice w trawie i karłowatych krzewach.

Jaja: Jeden okres lęgowy; przypada na czerwiec i lipiec. Składa 4 - 6 jaj, podobnych do świergotka łąkowego, ale z większymi i ciemniejszymi plamami.