Šaunštejn
Z Wikipedii
Šaunštejn (pol. Szaunsztejn, nem.Schauenstein)) - ślady po zamku na skale na Wyżynie Dieczyńskiej czes. Děčínská vrchovina w północnych Czechach.
Spis treści |
[edytuj] Położenie
Ślady po zamku na skale położone w północnych Czechach, na obszarze Parku Narodowego Czeska Szwajcaria czes. NP České Švýcarsko,na piaskowcowych wieżach skalnych na wysokości 340 m n.p.m., w północno-wschodniej części Wyżyny Dieczyńskiej, około 3,8 km na północny-zachód od centrum miejscowości Jetřichovice, w okresie Děčín w Krušnohorske subprovincie.
[edytuj] Opis
Miejsce jedengo z najciekawiej położonych zamków skalnych. Z zamkowej zabudowy nie zachowało się prawie nic. Po zamku pozostały tylko ślady jak:wykute w skale schody i otwory do mocowania belek nośnych podtrzymujących zabudowania zamkowe, oraz poziome płaszczyzny, na których niegdyś stały zamkowe obiekty. Obiekty zamku usytuowane były na szczytach piaskowcowych skał w kształcie wieżyc, droga na górny poziom zamku prowadziła szczelinami między skałami. Na górnym poziomie zamku znajduje się wydrążona w skale na planie okręgu studnia zwana cysterą, która służyła jako zbiornik wody gromadząc wodę opadową. Poniżej górnego poziomu zamku znajduje się obszerna wnęka w skale z wyciosanym oknem w stronę szczeliny, którą prowadzi droga na górny poziom zamku.Przeznaczenie tego pomieszczenia nie jest dokładnie znane, prawdopodobnie była to kaplica. Zabudowania zamku spoczywały na drewnianych belkach zamocowanych w wykutych w skale otworach, z wykorzystaniem naturalnych występów i płaskich powierzchni skały. Wejście na górny poziom zamku umożliwiał system wyciosanych w skale schodów, który zaczynał się wysoko nad poziomem. Dostęp do poziomu schodów umożliwiały drabiny, które w czasie ataku wroga były wciągane na wyższy poziom zamku.
[edytuj] Historia
Zamek zbudowano w celu ochrony szlaku handlowego,według archeologów zamek prawdopodobnie istniał już pod koniec w XIII wieku, na podstawie znalezionego zapisu średniowiecznego mieszczanina Mikuláše z Česká Kamenice, powstanie zamku datowane jest na koniec XIV wieku. Pierwsza pisemna wzmianka o zamku pochodzi z 1413 roku. W 1431 roku zamek przez trzy tygodnie oblegali strzelcy drezdeńscy. Od 1435 roku stanowił punkt oporu w lokalnej wojnie Vartenberků ze związkiem miast łużyckich (czes. Šestiměstím). W 1443 roku zamkiem zarządzał Kašpar Laptic. W 1444 roku zamek ponownie bezskutecznie oblegali wojska związku miast łużyckich ponieważ strategiczne położenie zamku skutecznie opierało się silnemu ostrzałowi. Ta olbrzymia wyprawa łużycka składająca się z 9000 żołnierzy z karabinami o dużej sile rażenia, w historycznych dokumentach opisana jest powierzchownie. Zamek we wrześniu 1444 roku został zdobyty. Około 1446 roku zamek był w posiadaniu Berků z Dubé i wchodził w skład państwa vildštejnského. Z początkiem XV wieku zamek przeszedł jako zastaw pod władanie rodu Vartemberků. Podczas wojny trzydziestoletniej szwedzcy grabieżcy i rycerze rabusie grabili krainę. Po wojnie okoliczni mieszkańcy nazwali zamek Łupieżczy zamek. Zamek częściowo podupadł i stracił swoje strategiczne znaczenie. Do upadku zamku doszło w drugiej połowie XV wieku. Ostatnie zapiski dotyczące zamku udokumentowane są kamenickiej w księdze miejskiej w 1490 roku. Na początku XVI wieku zamek został całkowicie zniszczony.
[edytuj] Ciekawostka
Obiekty i konstrukcje zamków skalnych wkomponowywano w naturalne ukształtowana skał wykorzystując:ich niedostępność, szczeliny, załomy, płaskie powierzchnie i zagłębienia skalne.
[edytuj] Turystyka
Obok zamku prowadzi szlak turystyczny
czerwony - Europejski długodystansowy szlak pieszy E3.
