Żółta febra

Z Wikipedii

	Żółta gorączka [żółta febra]
(Febris flava)
ICD-10:	A95
A95.0 Leśna żółta gorączka
A95.1 Żółta gorączka, postać miejska
A95.2 {{{X.2}}}
A95.3 {{{X.3}}}
A95.4 {{{X.4}}}
A95.5 {{{X.5}}}
A95.6 {{{X.6}}}
A95.7 {{{X.7}}}
A95.8 {{{X.8}}}
A95.9 Żółta gorączka, nie określona

Wirus żółtej febry na zdjęciu mikroskopowym

Żółta febra (łac. Febris flava) – choroba wywoływana przez wirusa należącego do grupy tzw. flavivirusów. Infekcja może przebiegać pod różnymi postaciami klinicznymi – od łagodnych objawów do ciężkiej choroby, kończącej się śmiercią. Słowo „żółta” w nazwie pochodzi od żółtaczki towarzyszącej części zakażeń.

Wirus ten przenoszony jest między innymi przez komary. Występuje w szerokim pasie okołorównikowym w 33 krajach Afryki i w 11 krajach Ameryki Południowej. W Afryce występują dwa typy wirusów – jeden w Afryce wschodniej, drugi w zachodniej.

W ciągu ostatnich 20 lat na świecie wzrosła liczba epidemii żółtej gorączki, a coraz więcej krajów zgłasza przypadki tej choroby. Szacuje się, że w 2005 r. tylko w 12 krajach afrykańskich zachorowało na nią ok. 206 tys. osób, z czego 52 tys. zmarło. W Afryce i Ameryce wciąż żyje ogromna populacja osób niezaszczepionych, a zmiany w środowisku, takie jak malejąca ilość terenów leśnych, urbanizacja czy rozwój turystyki, zwiększają ryzyko zetknięcia się z wirusem.

Kraje, w których obowiązkowe jest szczepienie przeciwko żółtej febrze: Azja: Jemen. Afryka: Angola, Burundi, Czad, Kenia, Kamerun, Mauretania, Nigeria, Somalia, Tanzania, Wybrzeże Kości Słoniowej, Zimbabwe. Ameryka Południowa: Boliwia, Brazylia, Ekwador, Gujana, Kolumbia, Panama, Peru, Wenezuela^{[potrzebne źródło]}.

[edytuj] Rokowanie

Historyczne źródła podawały śmiertelność w przedziale 1 na 17 przypadków (5,8%) i 1 na 3 przypadki (33%)^[1]. Broszura WHO na temat żółtej febry zaktualizowana w 2001 podaje, że 15% pacjentów wchodzi w "fazę toksyczną" i połowa z nich umiera w ciągu 10-14 dni, a reszta zdrowieje^[2].