2 Pallas

Z Wikipedii

(2) Pallas
Odkrywca Heinrich Wilhelm Olbers
Data odkrycia 28 marca 1802
Nr kolejny planetoidy 2
Charakterystyka orbity (J2000)
Występowanie
planetoidy
Pas główny
Średnia odległość
od Słońca
2,7722 j.a.
Półoś wielka 2,7723 j.a.
Mimośród 0,2306
Peryhelium 2,1328 j.a.
Aphelium 3,4117 j.a.
Okres obiegu
wokół Słońca
4 lat 226 dni 2 godzin
Średnia prędkość
orbitalna
17,65 km/s
Nachylenie orbity
względem ekliptyki
34,84°
Charakterystyka fizyczna
Średnica 570×525×500 km
Masa 2,2 × 1020 kg
Średnia gęstość 2,8 g/cm3
Okres obrotu
wokół własnej osi
(7 h 49 m) h
Albedo 0,1587
Jasność absolutna 4,13 m
Typ spektralny Typ B
Średnia temperatura powierzchni śred. ok. 164K
max. (-8°C) ~265K
Satelity naturalne brak

2 Pallasplanetoida z pasa głównego.

Spis treści

[edytuj] Odkrycie i nazwa

Planetoida Pallas została odkryta 28 marca 1802 r. przez H. W. Olbersa, który pracował i mieszkał w Bremie (Niemcy). Nazwa pochodzi z mitologii greckiej od bogini Ateny, którą nazywano także Pallas (Pallada).

[edytuj] Orbita

Orbita Pallas nachylona jest pod kątem 34,84˚ do ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,23. Planetoida ta potrzebuje 4 lata i 226 dni na jeden obieg wokół Słońca. Średnia jej odległość od naszej Dziennej Gwiazdy wynosi 2,77 j.a..

[edytuj] Właściwości fizyczne

Jest to ciało o elipsoidalnym kształcie, posiada rozmiary 570×525×500 km. Obraca się w czasie 7 godzin i 49 minut wokół własnej osi. Posiada bardzo małe albedo – zaledwie 0,16, przez co jest obiektem bardzo ciemnym. W czasie opozycji może osiągnąć 7,0m. Średnia temperatura na powierzchni planetoidy wynosi ok. 164K, a maksymalna sięga 265K (-8°C).

Jest trzecią co do jasności planetoidą możliwą do obserwacji z Ziemi.

Pallas jest drugą pod względem wielkości asteroidą z pasa głównego. Jej masa wynosi 2,2 × 1020 kg, co stawia ją na trzecim miejscu po 1 Ceres i 4 Weście.


[edytuj] Zobacz też

[edytuj] Linki zewnętrzne


... | Poprzednia planetoida | 2 Pallas | Następna planetoida | ...