617 Patroclus
Z Wikipedii
| (617) Patroclus | |
 Planetoida 617 Patroclus ze swym towarzyszem Menoetiusem |
|
| Odkrywca | August Kopff |
| Data odkrycia | 17 października 1906 |
| Nr kolejny planetoidy | 617 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy |
Trojańczyk obóz trojański |
| Półoś wielka | 5,2261 j.a. |
| Mimośród | 0,1383 |
| Peryhelium | 4,5032 j.a. |
| Aphelium | 5,9491 j.a. |
| Okres obiegu wokół Słońca |
11 lat 346 dni 18 godzin |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
22,03° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 122 + 112 km |
| Masa | 1,36 × 1018 kg |
| Średnia gęstość | 0,8 g/cm3 |
| Okres obrotu wokół własnej osi |
> 102 h |
| Albedo | 0,047 ± 0,003 |
| Jasność absolutna | 8,19 m |
| Typ spektralny | Typ P |
| Średnia temperatura powierzchni | 110K |
| Satelity naturalne | Planetoida podwójna - Menoetius |
617 Patroclus – planetoida z grupy trojańczyków Jowisza obozu trojańskiego.
Spis treści |
[edytuj] Odkrycie
Planetoida została odkryta 17 października 1906 roku w Heidelberg-Königstuhl State Observatory w Heidelbergu przez niemieckiego astronoma Augusta Kopffa. Nazwa pochodzi od mitologicznego wojownika Patroklosa bohatera Iliady Homera.
[edytuj] Orbita
Orbita 617 Patroclusa nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 22,0°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 11 lat i 347 dni, krążąc w średniej odległości 5,23 j.a. od naszej Dziennej Gwiazdy. Mimośród orbity tej planetoidy to 0,138
Jako trojańczyk Patroclus podąża w swej drodze wokół Słońca zawsze 60º za Jowiszem, znajdując się w punkcie libracji L5 Lagrange'a.
[edytuj] Właściwości fizyczne
617 Patroclus ma średnicę ok. 122 km. Jego jasność absolutna to 8,19m. Okres obrotu tej planetoidy wokół własnej osi wynosi 4,283 dnia. Na powierzchni tej asteroidy panuje średnia temperatura 110 K.
[edytuj] Podwójność planetoidy
W roku 2001 odkryto, że planetoida ta jest obiektem podwójnym, w którym to układzie większy składnik (Patroclus) ma średnicę 122 km, mniejszy zaś (Menoetius) ok. 112 km. Ponieważ jest to system synchroniczny, tzn. obrót każdego ze składników równa się jego obiegowi wokół wspólnego środka masy, obydwa ciała zawsze zwrócone są do siebie tymi samymi półkulami, odległość między nimi to ok. 680 km.
Mniejszy składnik układu otrzymał najpierw oznaczenie prowizoryczne S/2001 (617) 1, która została następnie zastąpiona stałym określeniem Menoetius.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Baza danych o małych ciałach Układu Słonecznego
- 617 Patroclus w bazie JPL
- Diagram orbity 617 Patroclus
- Informacje o układzie planetoidy
- Strona poświęcona Patroclusowi i Menoetiusowi
