Adam Napieralski

Z Wikipedii

Adam Napieralski ps. Marian Firlej urodził się 12 października 1861 r. w Kluczewie (pow. śmigielski). Redaktor, wydawca i działacz polsko-centrowy. W Wartemborku, dzisiejszym Barczewie pierwszy właściciel księgarni. Uczęszczał do Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu i gimnazjum w Śremie. Po ukończeniu kursu księgarskiego w Lipsku zamieszkał w Barczewie, gdzie w połowie listopada 1886 r., jako wspólnik, założył pierwszą polską księgarnię, którą prowadził. Sprzedawał polskie książki religijne i świeckie, materiały piśmienne i dewocjonalia. 8 lutego 1887 r. księgarnię sprzedał Buchholzowi i wyjechał z Barczewa. Pracował w redakcji „Pielgrzyma” w Peplinie i „Oredowniku” w Poznaniu. Był redaktorem bytomskiego „Katolika”. Walczył o utrzymanie języka polskiego i propagował kulturę polską. Przyczynił się do pobudzania tożsamości narodowej Polaków i Warmiaków. Wydawał „Dziennik Śląski” i rozprowadzał książki polskie. Pomagał finansowo innym redakcjom. Był autorem licznych powieści, opowiadań i poezji. 12 czerwca 1906 r. został posłem z okręgu bytomsko-tarnogórskiego z ramienia Polskiego Komitetu Wyborczego dla Śląska i zastępcą sekretarza Koła Polskiego. Nazwano go „królem polskiej prasy na Górnym Śląsku”. Po roku 1918 był krytykowany przez radykalny obóz narodowo-polski za potajemne popieranie dążeń Związku Górnoślązaków do utworzenia niepodległego państwa górnośląskiego^[1]. 19 listopada 1922 został wybrany do sejmiku Prowincji Górnośląskiej w Niemczech i przewodniczył tam Kołu Polskiemu. W lipcu 1927 r. po sprzedaniu wydawnictwa osiedlił się w Polsce, gdzie kupił resztówkę Rudziczka koło Żor i zajął się gospodarstwem. Zmarł 24 października 1928 r. w czasie pobytu na kuracji w Karlowych Warach.

Przypisy