Adolf Berman

Z Wikipedii

Adolf Abraham Berman (ur. 17 października 1906 w Warszawie - zm. 3 lutego 1978 w Tel-Awiw Jaffa) – polityk żydowski, komunista izraelski; sekretarz Żegoty, brat Jakuba Bermana.

Absolwent filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1926 członek partii Poalej Syjon Lewica. W czasie II wojny światowej posługiwał się pseudonimem Borowski. Był współorganizatorem Bloku Antyfaszystowskiego i redaktorem organu Der Ruf. Pracował w żydowskiej organizacji charytatywnej CENTOS, opiekującej się dziećmi w getcie warszawskim. Pomagał Żydom w ucieczkach z getta. Był odpowiedzialny za wyszukiwanie kontaktów z Polakami "po aryjskiej stronie", co mógł robić względnie swobodnie, gdyż nie posiadał semickich rysów.

Po upadku getta kontynuował podziemną działalność – m.in. ocalił ostatnie notatki historyka warszawskiego Getta – Emanuela Ringelbluma.

W styczniu 1944 roku został kierownikiem referatu żydowskiego KRN. W roku 1945 został wiceprzewodniczącym, a potem przewodniczącym Centralnego Komitetu Żydów Polskich. Był nim do 1949. W 1950 roku wyjechał z Polski do Izraela. Zeznawał w procesie Adolfa Eichmanna, a także przeciwko Wierze Gran. Był deputowanym Knesetu z ramienia Mapam. Napisał książkę, w której opisał swoje wspomnienia z getta warszawskiego. Od 1954 roku był członkiem Izraelskiej Partii Komunistycznej i wchodził w skład jej władz.