Adolf Forbert

Z Wikipedii

Adolf Forbert (ur. 21 października 1911 w Warszawie, zm. 23 czerwca 1992 tamże) - polski fotograf, operator filmów fabularnych i dokumentalnych oraz reżyser filmów dokumentalnych żydowskiego pochodzenia.

[edytuj] Biografia

Urodził się w Warszawie. Był synem Leona Forberta, fotografa i projektanta dekoracji filmowych oraz bratem Władysława Forberta, operatora filmowego. W latach 1929-1931 pracował w Australii jako asystent operatora kroniki filmowej. W 1931 roku założył w Warszawie laboratorium filmowe Sektor, którego był kierownikiem do 1939 roku. po wybuchu II wojny światowej uciekł do radzieckiej strefy okupacyjnej. W latach 1939-1941 był operatorem radzieckiej kroniki filmowej. W 1941 roku dostał się do niewoli niemieckiej, z której udało mu się zbiec. W 1943 roku wraz z bratem Władysławem trafił do Czołówki Filmowej armii Zygmunta Berlinga. W 1945 roku nagrał wyzwalanie Krakowa.

Był współzałożycielem Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, w latach 1948-1983 profesorem na Wydziale Operatorskim oraz w latach 1951-1952 jego dziekanem. W 1954 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Adolf Forbert jest pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 2, rząd 3).