Aeroklub Szczeciński
Z Wikipedii
Aeroklub Szczeciński - utworzony został już w grudniu 1945 roku, jako oddział regionalny Aeroklubu Polskiego. Od początku ulokowany na lotnisku w prawobrzeżnej części Szczecina - Dąbiu przy ul. Przestrzennej 10, opodal jeziora Dąbie. Jest to trawiaste lotnisko sportowe, składające się z dwóch pasów startowych i hangaru oraz wieży obserwacyjnej.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Aeroklub zorganizowany został na dawnym lotnisku komunikacyjnym założonym w latach 20. przez Niemców. W okresie przedwojennym wchodziło ono w skład sieci lotnisk komunikacyjnych Rzeszy Niemieckiej. Odbywały się stąd regularne loty komunikacyjne, także międzynarodowe. Ponieważ w tym okresie stawiano na rozwój wodnosamolotów lotnisko ulokowane zostało nad jeziorem Dąbie, kilka kilometrów od centrum miasta. Wyposażono je w infrastrukturę, która przetrwała do dziś. W jej skład wchodzą trzy hangary żelbetowe z przesuwanymi drzwiami, do centralnie położonego hangaru przylegają budynki adminastracyjno-szkoleniowe oraz wieża. Na terenie położonym bezpośrednio nad jeziorem stworzona została stacja do tankowania wodnosamolotów oraz obrotowa platforma. Zbudowano także system podziemnych zbiorników paliwa. Ponieważ lotnisko położone jest na terenie podmokłym utworzono zaawansowany system odwadniający złożony z drenów oraz pomp elektrycznych do usuwania wody z płyty lotniska. Do lotniska dojeżdżał tramwaj z centrum miasta. W latach wojny budynki lotniska zostały pomalowane w plamy maskujące, które przetrwały do dziś.
Po drugiej wojnie światowej lotnisko zostało przejęte przez władze polskie. Lotnisko zanim uzyskało charakter wyłącznie rekreacyjno-sportowy było współużytkowane jako komunikacyjne przez PLL LOT. Taka sytuacja trwała do lat 60. kiedy to, ze względu na wzrost wielkości samolotów pasażerskich, utworzony został międzynarodowy port lotniczy w pobliżu Goleniowa. W okresie 1945-1990 szkoliło się tutaj dziesiątki osób rocznie, problemy lotniska rozpoczęły się w latach 80., kiedy to ówczesne władze PRL zadecydowały o organizacji międzynarodowego zlotu młodzieży socjalistycznej. Na płycie lotniska zorganizowano obozowisko dla kilkunastu tysięcy osób. Prace inżynierskie z tym związane zniszczyły drenaż płyty lotniska. Od tego czasu rozpoczęły się coroczne problemy z wodą stojącą na pasach startowych. Reszty dopełniła budowa nowego mostu łączącego prawo- i lewobrzeżną część Szczecina.
[edytuj] Teraźniejszość
Aktualnie Aeroklub Szczeciński łączy około 250 członków zgrupowanych w sześciu sekcjach:
- szybowcowej,
- spadochronowej,
- samolotowej,
- mikrolotów,
- modelarskiej,
- paralotniowej.
Prowadzone są szkolenia: samolotowe, szybowcowe, spadochronowe, paralotniowe, okazjonalnie kursy mikrolotowe.
Na lotnisku stacjonuje śmigłowiec Mi-2 Wojewódzkiej Komendy Policji.
[edytuj] Sprzęt
Aeroklub posiada na wyposażeniu:
szybowce:
Pirat, Puchacz, Bocian, Foka, Jantar 2 i Jantar 2B oraz prywatne Cobra, Mucha i motoszybowiec Banjo.
samoloty:
Antonow An-2, PZL-104 Wilga, Zlin 42, Zlin 142, CSS-13 (w remoncie) oraz prywatne 3Xtrim, Cessna
