Akademia Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie
Z Wikipedii
Akademia Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie - jedna z czterech wyższych uczelni Lwowa w dwudziestoleciu międzywojennym i jedna z dwóch uczelni kształcących lekarzy w specjalności Medycyna weterynaryjna w II RP.
Została założona w 1881 dzięki staraniom i wnioskowi Sejmu Galicyjskiego pod nazwą Cesarsko-Królewskiej Szkoły Weterynaryjnej we Lwowie przez prof. Piotra Seifmana - Polaka, założyciel Instytutu Weterynarii w Kazaniu, który był w latach 1881–94 pierwszym dyrektorem uczelni.
W 1909 szkoła uzyskała pełne prawa akademickie, a w 1922 - z racji wysokiego poziomu kształcenia otrzymała nazwę Akademii Medycyny Weterynaryjnej.
W roku akademickim 1938/39 działało 17 katedr i szereg specjalistycznych laboratoriów. Jej wykładowcami byli wówczas wybitni profesorowie, m.in.: Zygmunt Markowski (Katedra Chorób Wewnętrznych Zwierząt), Antoni Bant (Katedra Anatomii Zwierząt), Gustaw Poluszyński (Katedra Zoologii), Aleksander Zakrzewski (Katedra Anatomii Patologicznej Zwierząt), Stanisław Niemczycki (Katedra Chemii), Tadeusz Olbrycht (Katedra Hodowli Zwierząt). Akademia mieściła się przy ul. Kochanowskiego 67–69.
Po II wojnie światowej, w wyniku wymuszonej przez ZSRR ekspatriacji Polaków ze Lwowa, prawie wszyscy polscy pracownicy naukowi i techniczni uczelni wyjechali w 1944 do Krakowa, a w latach 1945–46 do Wrocławia, gdzie został utworzony w ramach Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu Wydział Weterynaryjny. Jego pierwszym dziekanem został prof. Zygmunt Markowski, rektor lwowskiej Akademii Medycyny Weterynaryjnej w latach 1920–23 i 1927–30.
