Aksonometria
Z Wikipedii
Aksonometria – (gr. akson + metreo) – rodzaj rzutu równoległego, odwzorowanie przestrzeni na płaszczyznę z wykorzystaniem prostokątnego układu osi.
Cechą odróżniającą aksonometrię od innych rodzajów rzutu równoległego jest dążenie do zachowania prawdziwych wymiarów rzutowanych obiektów przynajmniej w jednym, wybranym kierunku. Niektóre rodzaje aksonometrii pozwalają również zachować wielkości kątów, równoległych do obranej płaszczyzny.
Podział aksonometrii ze względu na kierunek rzutowania:
- aksonometria prostokątna - kierunek rzutowania jest prostopadły do rzutni,
- aksonometria ukośna - kierunek rzutowania nie jest prostopadły do rzutni.
Podział aksonometrii ze względu na kierunek rzutowanych osi układu prostokątnego:
- izometria - wszystkie osie układu prostokątnego w przestrzeni tworzą jednakowy kąt z rzutnią i ich obrazy ulegają jednakowemu skrótowi - na rzutni powstaje obraz trzech osi tworzących pomiędzy sobą kąty po 120°, często na rysunkach izometrycznych pomija się wpływ skrótu,
- dimetria - dwie z osi układu prostokątnego tworzą z rzutnią jednakowe kąty (najczęściej są do niej równoległe),
- anizometria - każda z osi układu prostokątnego tworzy z rzutnią inny kąt i podlega innemu skrótowi.
W aksonometrii obiekty trójwymiarowe zamieniają się na figury płaskie.
- odcinek pozostaje odcinkiem, co najwyżej zmieniając długość, lub zostaje zredukowany do punktu
- odcinki równoległe pozostają nadal równoległe i są one jednakowo skracane lub wydłużane
- okrąg zmienia się w elipsę lub pozostaje okręgiem jeśli leży w płaszczyźnie równoległej do rzutni
Aksonometria jest stosowana w rysunku technicznym.
