Albin Żyto

Z Wikipedii

Albin Żyto (ur. 1924) - generał brygady ludowego Wojska Polskiego, oficer polityczny, w służbie od 1945 roku, był między innymi zastępcą Głównego Inspektora Lotnictwa do spraw politycznych, zastępcą dowódcy Wojsk Lotniczych do spraw politycznych (1967-1969), attache wojskowym, morskim i lotniczym w Czechosłowacji (1970-1972) oraz wieloletnim zastępcą szefa Głównego Zarządu Politycznego WP - szefem Zarządu Kultury i Oświaty GZP WP (w latach 1972-1989). Generał brygady od 1972 roku. Bliski współpracownik generała Wojciecha Jaruzelskiego. W okresie stanu wojennego (1981-1983) pełnomocnik Komitetu Obrony Kraju (komisarz wojskowy) w Komitecie do spraw Radia i Telewizji. Współtwórca i propagator festiwalu piosenki żołnierskiej w Kołobrzegu.W stan spoczynku przeszedł w 1989 roku.

Odznaczony między innymi Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i innymi odznaczeniami i medalami.

W latach stanu wojennego nazwisko generała (oraz dwóch innych generałów należącycdh do Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego) stało się powodem do żartu: za sprawą generała Jaruzelskiego z WRONy wydobyło się KRA - czyli Krajowy Ruch Antyalkoholowy, na czele którego stanęli generałowie Oliwa, Baryła i Żyto.

Członek PPR i PZPR. W latach 1973-1990 wiceprzewodniczący Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.

[edytuj] Bibliografia

• H. P. Kosk, Generalicja Polska, tom II, Warszawa, 2001.
• "Pamięć wiecznie żywa. 40 lat działalności Rady Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa", Warszawa, 1987.