Aleja Róż w Krakowie
Z Wikipedii
 Kraków |
||
|
Aleja
Róż
|
||
| Nowa Huta | ||
| Długość: | 1,2 km | |
 |
||
|
|
||
Aleja Róż – ulica w Krakowie w Dzielnicy XVIII Nowa Huta mająca początek przy Placu Centralnym, a koniec na skrzyżowaniu z ul. Bulwarową (przy Kościele Matki Bożej Pocieszenia).
Spis treści |
[edytuj] Nazwa alei
W nawiązaniu do nazwy, na całej długości aleja zawsze obsadzona była różami, w szczególności w latach 60. i 70.. W okresach wiosenno-letnich kontrastowały z zawsze zadbanymi trawnikami co dawało niesamowity widok dla oczu. Była to jedna z najpiększych i reprezentatywnych okolic w Nowej Hucie. Dziś ilość tych kwiatów jest tu symboliczna.
[edytuj] Przebieg
Aleja ta nie jest na całej długości przeznaczona dla ruchu pojazdów samochodowych. Ruch kołowy odbywa się na stu metrowym odcinku przy Placu Centralnym (umożliwia dojazd klientom do banku Pekao) i od Al. Przyjaźni do ul. I. Mościckiego.
Większy odcinek pomiędzy osiedlami Centrum B i Centrum C jest deptakiem. Także odcinek od ul. I. Mościckiego do ul. Bulwarowej (pomiędzy os. Krakowiaków a os. Sportowym) jest przeznaczony tylko dla pieszych.
Aleja Róż jest jednojezdniową drogą o jednym pasie ruchu w obu kierunkach, na całej długości prostą.
Krzyżuje się z następującymi ulicami (od Placu Centralnego):
- Al. Przyjaźni
- ul. E. Rydza-Śmigłego
- ul. S. Żeromskiego
- ul. I. Mościckiego
- ul. Bulwarową (gdzie kończy swój bieg)
[edytuj] Historia
Aleję Róż zaplanowano, zgodnie z założeniami ideowymi, jako trasę pochodów i manifestacji. W latach 1973-1989 w południowej części alei stał pomnik Włodzimierza I. Lenina, wykonany z brązu przez Mariana Koniecznego, który był doskonale widoczny z Placu Centralnego. W 1979 r. monument został uszkodzony po podłożeniu ładunku wybuchowego, a następnie naprawiony. Ostatecznie pomnik usunięto w roku 1989.
W pobliżu Alei (w miejscu dzisiejszego Parku Ratuszowego zamierzano wznieść ratusz miasta Nowa Huta; czteroskrzydłowy budynek, zwieńczony pseudorenesansową attyką (proj. T. Janowskiego). Wieża ratusza, nawiązująca do wieży ratusza krakowskiego, miała być ważnym elementem obrazu miasta, stanowiąc zarazem najważniejszy punkt orientacyjny. Monumentalne budynki przyległe do placu mieścić miały siedziby organizacji politycznych i społecznych, urzędy, bank i sąd[1].
