Alessandro Mancini (piłkarz)

Z Wikipedii

Alessandro Mancini
Imię i nazwisko	Alessandro Faiolhe Amantino
Data i miejsce urodzenia	1 sierpnia 1980 Belo Horizonte, Brazylia
Pozycja	Pomocnik
Wzrost	183
Waga	82
Informacje klubowe
Obecny klub	AS Roma
Numer	30
Kariera piłkarska
Lata	Klub	M (G)
1998-2000 2000-2001 2001 2001-2002 2002-2003 2003-	Atlético Mineiro Portuguesa São Caetano Atlético Mineiro Venezia Calcio AS Roma	35 (2) 35 (1) 10 (1) 36 (15) 13 (0) 151 (39)
Reprezentacja narodowa
Lata	Reprezentacja
1999-2004	Brazylia	12 (0)

Alessandro Faiolhe Amantino znany jako Mancini (ur. 1 sierpnia 1980 w Belo Horizonte) piłkarz brazylijski grający na pozycji lewoskrzydłowego lub lewego pomocnika. Mierzy 183 cm, waży 82 kg.

Spis treści 1 Kariera klubowa 1.1 Brazylia 1.2 Włochy 1.3 Przebieg kariery 2 Kariera reprezentacyjna 3 Sukcesy

[edytuj] Kariera klubowa

[edytuj] Brazylia

Alessandro urodził się w jednej z dzielnic Belo Horizonte. Jak większość brazylijskich chłopców kopał piłkę na ulicach, aż w końcu trafił do szkółki jednego z najbardziej znanych klubów w mieście Atlético Mineiro. Do pierwszej drużyny został włączony w 1998, ale nie zagrał wówczas żadnego meczu. Rok później mając 19 lat zadebiutował w pierwszej drużynie i w tamtym sezonie zdołał nawet zdobyć premierowego gola w brazylijskiej Série A. Drużynie Atlético Mineiro szło w sezonie całkiem nieźle i najpierw zajęła 7. miejsce w sezonie zasadniczym, a w fazie play-off doszła aż do finału, w którym uległa Corinthiansowi i została wicemistrzem Brazylii. W 2000 roku Mancini z Atlético Mineiro nie odniósł już większych sukcesów. Rok 2001 Mancini rozpoczął jako gracz klubu Portuguesa z São Paulo. Tam wreszcie wywalczył miejsce w podstawowym składzie i rozegrał 35 meczów w sezonie. Zespół ten jednak był typowym średniakiem w lidze i zajął 9. miejsce w rozgrywkach stanu São Paulo. Grał na tyle dobrze, że trafił do São Caetano, drużyny która robiła furorę w lidze i pierwszą część sezonu zakończyła na 1. miejscu w Série A. W tej drużynie rozegrał 10 spotkań, w tym dwa w finale play-off o mistrzostwo Brazylii, São Caetano ostatecznie zostało wicemistrzem kraju. Na rok 2002 Mancini powrócił do swojego pierwszego klubu Atlético Mineiro. Dość niespodziewanie ujawnił tutaj swój strzelecki talent i zdobył aż 15 bramek w sezonie, a w meczu z Paraná Clube ustrzelił hat-tricka. Jednak zespół z Belo Horizonte odpadł już w 1. rundzie play-off przegrywając dwukrotnie z Corinthians 2:6 i 1:2.

[edytuj] Włochy

We wrześniu 2002 roku po skończeniu sezonu w Brazylii, Mancini zdecydował się spróbować swoich sił w Europie. Na zasadzie wolnego transferu trafił do grającej wówczas w Serie B Venezii, jednak wydawało się, że po słabym sezonie (zagrał tylko 13 meczów) nie zrobi kariery we Włoszech. Latem 2003 wpadł jednak w oko trenerowi Romy Fabio Capello i ten za darmo ściągnął Brazylijczyka do Rzymu. Mancini od razu wywalczył sobie miejsce w składzie Romy na lewej obronie. W Serie A Mancini zadebiutował 31 sierpnia w wygranym 2:1 wyjazdowym meczu pierwszej kolejki ligowej z Udinese Calcio. Jak się z czasem okazało sprowadzenie tego zawodnika do rzymskiego klubu było strzałem w dziesiątkę. Swoją pierwszą bramkę uzyskał w 9. kolejce, 9 listopada w wygranych 2:0 derbach z S.S. Lazio. Jeden z najlepszych meczów w tamtym sezonie rozegrał przeciwko Interowi Mediolan gdy dwukrotnie pokonał Francesca Tolda (zdobył bramki na 2:0 i 4:1). Ostatecznie dzięki dobrej grze całego zespołu Roma została wicemistrzem Włoch. Mancini był skuteczny również w Pucharze UEFA, gdy zdobył 2 gole w dwumeczu z Vardarem Skopje. Jednak w pucharze Romie poszło nie najlepiej i odpadła w 1/8 finału z Villarrealem. Sezon 2004/2005 po odejściu trenera Capella był dla drużyny "giallo-rossich" dużo gorszy niż poprzedni. W Serie A Mancini zdobył 4 bramki w 34 meczach, ale Roma skończyła sezon dopiero na 8. miejscu. Występ w Lidze Mistrzów także był dla rzymskiego klubu katastrofą. Nie wygrali oni żadnego meczu i zremisowali tylko jeden u siebie z Bayerem Leverkusen ratując remis w 90. minucie po golu Vincenza Montelli. Zajęli ostatnie miejsce w grupie nie kwalifikując się nawet do Pucharu UEFA. Jedynym pocieszeniem był awans do finału Pucharu Włoch, w którym jednak ulegli dwukrotnie Interowi, ale dzięki temu mogli zagrać w następnym sezonie w Pucharze UEFA. Sezon 2005/2006 Roma rozpoczęła z Luciano Spallettim na ławce trenerskiej. Trener ten po słabej pierwszej części sezonu postanowił zmienić taktykę na bardziej ofensywną i ustawił m.in. na pozycji lewoskrzydłowego właśnie Manciniego. Wtedy to Roma ustanowiła rekordowe 11 kolejnych zwycięstw w lidze i duży w tym udział miał Alessandro, który pod nieobecność Francesca Tottiego stawał się najlepszym strzelcem zespołu i strzelał bramki jak na zawołanie. W meczach z Udinese, Parmą, Lecce i US Palermo zdobywał po w bramki, a w całym sezonie uzbierał ich aż 12. Roma pomimo, iż zajęła dopiero 5. miejsce, to po ukaraniu degradacją Juventusu Turyn oraz minusowymi punktami Lazio i Fiorentinę, została wicemistrzem kraju. Dotarła także do finału krajowego pucharu, ale tam po raz kolejny uległa Interowi.

[edytuj] Przebieg kariery

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1999	Atlético Mineiro	Brazylia	brazylijska Série A	15	1
2000	Atlético Mineiro	Brazylia	brazylijska Série A	20	1
2001	Portuguesa	Brazylia	brazylijska Série A	35	1
2001	São Caetano	Brazylia	brazylijska Série A	10	1
2002	Atlético Mineiro	Brazylia	brazylijska Série A	36	15
2002/03	AC Venezia	Włochy	Serie B	13	0
2003/04	AS Roma	Włochy	Serie A	33	8
2004/05	AS Roma	Włochy	Serie A	34	4
2005/06	AS Roma	Włochy	Serie A	26	12
2006/07	AS Roma	Włochy	Serie A
			Łącznie w brazylijskiej Série A	114	19
			Łącznie w Serie A	95	24

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

W 2004 roku Mancini został powołany przez Carlosa Alberto Parreirę na Copa América odbywające się w Peru. I właśnei na tym turnieju Mancini zadebiutował w reprezentacji Brazylii. Miało to miejsce 8 lipca w wygranym 1:0 grupowym meczu z Chile. Dostał żółtą kartkę, a w 80 minucie został zmieniony przez Maicona. Alessandro zagrał jeszcze w następnym meczu grupy C z reprezentacją Kostaryki (4:1) oraz z reprezentacją Meksyku. W tym ostatnim rozegranym w ramach ćwierćfinału Brazylijczycy wygrali 4:0. W kolejnych meczach już bez Manciniego w składzie Brazylijczycy także wygrywali, a co najważniejsze zwyciężyli w finale Argentynę po rzutach karnych i zostali mistrzem kontynentu. Od tego czasu pomimo dobrych występów w Romie Mancini nie pojawiał się w składzie "Canarinhos". Na początku swojej pracy z kadrą selekcjoner Dunga również nie wyraził chęci do sprawdzenia umiejętności Alessandro.

[edytuj] Sukcesy

• Wicemistrzostwo Brazylii: 1999 z Atlético Mineiro, 2001 z São Caetano
• Wicemistrzostwo Włoch: 2004, 2006, 2007 z Romą
• Finalista Pucharu Włoch: 2005, 2006 z Romą
• Zwycięzca Copa America: 2004
• Zwycięzca Pucharu Włoch: 2007.