Villarreal CF

Z Wikipedii

Villarreal

Pełna nazwa

Villarreal Club de Fútbol

Przydomek

El submarino amarillo
(Żółta łódź podwodna)

Data założenia

1932

Stadion

El Madrigal,
Vila-real

Liczba miejsc

26 000

Prezes

Fernando Roig Alfonso

Trener

Manuel Pellegrini

Liga

Primera División

2007/2008

miejsce drugie





Stroje domowe





Stroje wyjazdowe

Villarreal Club de Fútbol – hiszpański klub piłkarski został założony 10 marca 1923 roku w miejscowości Vila-real. Pierwsza rada dyrektorów została utworzona przez José Calduch Almela, który został prezydentem. Pracownikiem bankowym został Jose Mart, administratorem poczty Carlos Calatayud, Juan Bebot jako skarbnik. Pozostali członkowie, którzy tworzyli wtedy zarząd to Alfonso Saera, Manuel Calduch, Pascual Arrufat Catal á, Vicente Cabedo Meseguer i Manuel Amorós Fortun.

Jedna z pierwszych decyzji nowej rady dyrektorów było wynajęcie stadionu, co kosztowało 60 peso na miesiąc. Ustalono także ceny wejściówek. Cena biletu dla dorosłych wynosiła 0,5 peso, dla dzieci po połowie. Kobiety wchodziły za darmo. Postanowiono też zakupić pierwsze stroje. Koszulki były białe, natomiast spodenki i getry czarne. Były to pierwsze barwy klubowe Villarreal i pozostały one do 1946 roku, gdzie zostały zamienione na żółto-niebieskie, które jak wiemy są do czasów obecnych.

Inauguracja boiska Villarreal nastąpiła 17 czerwca 1923 roku w meczu pomiędzy CD Castellón i Cervantes, dwoma drużynami z prowincji Castellón. 4 miesiące później, 21 października 1923 roku ekipa Villarreal C.F. zagrała pierwszy mecz na swoim nowym boisku z RED&STAR również z CD Castellón.

Z końcem hiszpańskiej wojny domowej, piłka nożna wróciła na El Madrigal. Od 1939 roku do 1950 roku, Villarreal zagrał w 2 regionalnej lidze, w której należało się do trzech różnych grup. W sezonie 50/51 piłkarzom Villarreal udało się zająć miejsce premiowane awansem do 1 ligi regionalnej. Villarreal zagrał w pierwszej lidze regionalnej od 1952 do 1956 roku. W tych sezonach, nasz zespół zakończył rozgrywki na 7 pozycji, dwa razy na 4 oraz raz na 1 miejscu. Sukces odniesiony w sezonie 55/56 pozwolił piłkarzom Villarreal zagrać w 3 lidze ! Jednak w sezonie 60/61 zespół musiał niestety powrócić do niższej ligi.

Spis treści

1 Lata 60., 70. i 80.
2 Teraźniejszość, czyli Villarreal w pierwszej lidze
3 Europejskie sukcesy
4 Kadra na sezon 2007/2008
5 Byli zawodnicy
6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Lata 60., 70. i 80.

Lata 60. Villarreal zaczął grą w 1 lidze regionalnej. Przez pierwsze dwa lata, zespół był daleko od promowanej awansem pierwszej pozycji. Lecz przyszedł sezon 66/67, w którym to Villarreal zajął 3 miejsce i awansował wyżej. Od tego czasu Villarreal dobrze radził sobie w 3 lidze, a w 1970 roku udało się zdobyć mistrzostwo, co dało awans do 2 ligi. Lata 70. nie były dla Villarreal dobrą dekadą.. W sezonie 70/71 piłkarze Villarrealu zajęli 17 miejsce i powrócili do 3 ligi. W sezonie 75/76 spadli do ligi regionalnej, lecz szybko wrócili do 3 ligi. W latach 80. Hiszpania była organizatorem piłkarskich Mistrzostw Świata. W tym czasie Villarreal próbował ustabilizować się w lidze. Z początku grali oni w 3 lidze, jednak w sezonie 86/87 sięgnęli po awans do wyższej ligi. Długo tutaj nie pograli, bowiem w sezonie 89/90 powrócili do 3 ligi. Lata 90. rozpoczęły się od awansu piłkarzy Villarreal do wyższej ligi. Ekipa z El Madrigal była drużyną środka tabeli. Jednakże w sezonie 97/98 piłkarzom Villarreal udało się zdobyć 4 miejsce i wywalczyć awans do Primera División! W barażach o pierwszą ligę, rywalem Villarreal był zespół Sociedad Deportiva Compostela. W pierwszym meczu zagraliśmy u siebie, na El Madrigal. Wynik padł 0:0. W meczu rewanżowym również padł remis, jednakże 1:1 co dało awans naszym graczom, którzy pierwszy awansowali do najwyższej klasy rozgrywkowej.

[edytuj] Teraźniejszość, czyli Villarreal w pierwszej lidze

W pierwszym meczu Villarrealu w Primera División przeciwnikiem był wielki Real Madryt. Tydzień później piłkarze zmierzyli się z Celtą Vigo na El Madrigal. Niestety, niedługo piłkarze Villarreal znowu zagościli w 2 lidze. Jednak nie na długo bo już w sezonie 99/00 zajęli 3 pozycje w lidze i awansowali do 1 ligi, gdzie grają do dziś. Najlepsza pozycją tego klubu jest osiągnięcie z sezonu 2004-2005 czyli 3 miejsce. Wiadomym jest, że najbardziej do tego sukcesu przyczyniła się dwójka piłkarzy – Juan Román Riquelme i Diego Forlán. Pierwszy nich zdobył 10 goli i zaliczył 15 asyst, natomiast Forlán został królem strzelców i odebrał złotego buta. Nie można pomijać także innych piłkarzy, takich jak José Mari, Marcos Senna czy inni, którzy stworzyli wspaniały zespół, który odnosi coraz większe sukcesy.

[edytuj] Europejskie sukcesy

Po siedmiu latach bez sukcesów Villarreal wywalczył miejsce w środku tabeli, dwa sezony przed pokonaniem holenderskiego SC Heerenveen w finale, by zwyciężyć ich pierwszy europejski puchar – Puchar Intertoto. W związku z tym latem 2003 zakwalifikowali się do Pucharu UEFA. W sezonie 2003/2004 Villarreal doszedł do półfinału Pucharu UEFA, by przegrać z rodakami i końcowymi mistrzami Valencia CF. Tamtego lata, jednak, wygrali Puchar Intertoto powtórnie, wiec zakwalifikowali się do nadchodzących mistrzostw Pucharu UEFA, gdzie polegli w ćwierćfinale, przegrawszy z AZ Alkmaar 3-2. Ten sam sezon Villarreal skończył La Ligę na trzecim miejscu, zdobywając ich pierwszy bezpośredni awans do pucharów europejskich – Ligi Mistrzów. Obecny sezon 2005/2006 przyniósł klubowi znaczne europejskie sukcesy i uznanie, zasłużenie do ich dokonań w Lidze Mistrzów. W kwalifikacjach Villarreal podjął angielski Everton F.C., którego wyeliminował w dwumeczu 4-2, wygrywając dwukrotnie 2-1. W fazie grupowej Villarreal dostał się do tej samej grupy co mistrz Portugalii SL Benfica, francuski Lille OSC i angielski gigant Manchester United F.C.. Ciągle niepokonana przez fazę grupowa Villarreal dwukrotnie zwyciężył (1-0 przeciw Benfice na wyjeździe oraz z Lille u siebie) i zdobyła dodatkowo cztery remisy, w tym dwa bezbramkowe z Manchesterem United. Wyszli ze swojej grupy na pierwszym miejscu i następny mecz grali z SL Benfica. Hiszpański klub awansował do swojego debiutu w ćwierćfinale Ligi Mistrzów, by w pierwszym spotkaniu pokonać szkocki Rangers F.C. 3-3 w dwumeczu, według zasady bramek na wyjeździe (remis 2-2 w Glasgow i 1-1 u siebie dały Villarrealowi jeden gol na wyjeździe więcej niż ich przeciwnicy). "El Submarino Amarillo" zremisowali z włoskim Interem w ćwierćfinale Ligi Mistrzów. Pierwszy mecz grali na Stadio Giuseppe Meazza w Mediolanie 29 marca 2006 roku. Grając na San Siro, Diego Forlán strzelił bramkę w trakcie pierwszej minuty spotkania, lecz Villarreal ostatecznie przegrał 2-1. Inter objął prowadzenie także na Estadio El Madrigal 4. kwietnia. Villarreal jednak kontynuował ich passe nieprzegranych na własnym stadionie w Lidze Mistrzów – pokonali włoskiego giganta 1-0 w rewanżu, wiec zakwalifikowali się do półfinału zgodnie z zasadą przewagi liczby goli na wyjeździe (remis zakończył się wynikiem 2-2 w dwumeczu, lecz ze Diego Forlán strzelił bramkę w Mediolanie, Villarreal przeszedł dalej). Podczas gry lewy obrońca Rodolfo "El Vasco" Arruabarrena zawrócił głową lot piłki od strzału z wolnego Riquelme, co spowodowało zdobycie decydującej bramki w remisie. W półfinale, Villarreal stracił szanse na finał – z Arsenalem F.C. w dwumeczu było 1-0, a bramkarz Arsenalu obronił strzał z karnego Juana Romána Riquelme w ostatniej minucie spotkania.

Źródło: villarrealcf.pl

[edytuj] Kadra na sezon 2007/2008

Bramkarze Sebastián Viera Diego López Juan Carlos Sánchez	Obrońcy Javier Rodriguez Venta Diego Godin Gonzalo Rodriguez Josemi Ángel Domingo López Fabricio Fuentes Pascal Cygan Alberto De la Bella Francisco José Olivas	Pomocnicy Santiago Cazorla González José Joaquín Moreno Verdú Robert Pirès Bruno Soriano Sebastián Eguren Marcos Antonio Senna Da Silva Cani Matías Fernández	Napastnicy Guillermo Franco Nihat Kahveci Jon Dahl Tomasson Giuseppe Rossi