Alfredo Ottaviani

Z Wikipedii

Alfredo Ottaviani (29 października 1890 w Rzymie - 3 sierpnia 1979 w Watykanie), włoski duchowny katolicki, kardynał.

Studiował w Papieskim Seminarium Rzymskim, przyjął święcenia kapłańskie 18 marca 1916 w Rzymie. Po studiach wykładał w kilku uczelniach katolickich w Rzymie (Athenaeum Św. Apolinarego, Athenaeum "De Propaganda Fide"), był także rektorem Papieskiego Kolegium Czeskiego oraz prowadził działalność duszpasterską. W latach 1928-1929 był sekretarzem Kongregacji Nadzwyczajnych Spraw Kościelnych; w czerwcu 1929 mianowany substytutem w Sekretariacie Stanu, w grudniu 1935 asesorem w Kongregacji Św. Oficjum. Otrzymał tytuły honorowe tajnego szambelana papieskiego (1922), prałata domowego (1927) oraz protonotariusza apostolskiego (1931).

Jako wieloletni współpracownik kolejnych papieży został 12 stycznia 1953 mianowany kardynałem, z tytułem diakona S. Maria in Domnica; papież Pius XII powierzył mu jednocześnie funkcję prosekretarza Kongregacji Św. Oficjum; od listopada 1959 sekretarz Kongregacji. W sierpniu 1959 był legatem papieskim na obchody 100-lecia ustanowienia hierarchii katolickiej w Kanadzie.

Uczestniczył w konklawe 1958 i 1963. 5 kwietnia 1962 został mianowany arcybiskupem tytularnym Berrea, konsekracji dokonał 19 kwietnia 1962 w Rzymie papież Jan XXIII.

Ottaviani brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II (1962-1965). 30 czerwca 1963 dokonał aktu koronacji nowego papieża Pawła VI. W 1966 został mianowany proprefektem Kongregacji Doktryny Wiary, zrezygnował z tej funkcji w styczniu 1968 ze względu na podeszły wiek. W czerwcu 1967 został podniesiony do rangi kardynała-prezbitera, z zachowaniem tytułu S.Maria in Domnica pro hac vice. W obliczu proponowanych po Soborze Watykańskim II zmian liturgicznych, w 1969 roku Alfred kardynał Ottaviani wraz z Antonio kardynałem Baccim i grupą rzymskich teologów napisali pracę "Krótka analiza krytyczna Novus Ordo Missae". Wraz z nią wystosowali list do Ojca św. Pawła VI, wyrażający prośbę o zachowanie dotychczasowego rytu Mszy Świętej. Po reformie konklawe dokonanej przez Pawła VI utracił czynne prawo wyborcze 1 stycznia 1971 (miał już wówczas ukończone 80 lat).

Kard. Ottaviani jest autorem dwutomowej rozprawy o katolickich zasadach, którymi powinny się kierować relacje Kościoła i państwa pt: Institutiones iuris publici ecclesiastici, Vatican 1957-1960.