Aligator amerykański

Z Wikipedii

Aligator amerykański

Systematyka

Alligator

aligator amerykański

Nazwa systematyczna

Alligator mississippiensis

Daudin, 1802

Status ochronny

Kategoria zagrożenia (CzKGZ)
EX	EW	CR	EN	VU	NT	LC

Kategoria: niższego ryzyka

Zasięg występowania

Systematyka w Wikispecies

Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Aligator amerykański, aligator missisipski (Alligator mississippiensis) – gatunek gada z rodziny aligatorowatych.

Opis: Grzbiet ciemny oliwkowozielony, plamisty. Brzuch jasnożółty. Pysk krótki i szeroki. Kiedy jest zamknięty, krawędź górnej szczęki zachodzi na zęby w dolnej szczęce, którym odpowiadają zagłębienia w szczęce górnej. Czyli inaczej jak w rodzajach Crocodylus i Gavialis, w którym niższe zęby odpowiednie do zagłębień wystają na zewnątrz górnej szczęki. Pomiędzy oczami na kościach czaszki występuje kostny twór, podobny jaki ma kajman okularowy ale nie jest tak wyraźny. Młode to miniatury dorosłych, różnią się jednak ubarwieniem ponieważ posiadają jasnożółte poprzeczne paski na czarnym tle zapewniające kamuflaż. Z wiekiem stopniowo tracą żółte paski i stają się oliwkowobrązowe i czarne. Obszary wokół szczęk, na szyi i brzuch są śmietankowo białe.
Rozmiary: Długość do ok. 4 – 4,5 – 5,5 m (samce), 3 m (samice)
Masa ciała do 300 kg.
Biotop: Głównie słodkowodne bagna, ale też w rzeki, jeziora i mniejsze zbiorniki.
Pokarm: Ryby, żaby, żółwie, mniejsze ssaki, ptaki i gady w tym małe aligatory, padlina. Przestają pobierać pokarm gdy temperatura spada poniżej 20 do 23°C.
Behawior: Zimuje na lądzie w wygrzebanych przez siebie norach w pobliżu wody.
Rozmnażanie: Samice osiągają dojrzałość przy długości ok. 1,8 m. Zaloty, zaczynają się wiosną kiedy temperatura wzrasta. Samce wydają donośne wibrujące głosy podobne do ryków, na które odpowiadają samice. Wibracje takie o niskiej częstotliwości przenoszą się w wodzie na znaczne odległości. Samce uderzają głowami o wodę, podrywają ciało nad powierzchnię wody oraz wydzielają zapachy z pary gruczołów piżmowych zlokalizowanych pod podbródkiem i przy steku. Pod koniec zalotów pary trą się pyskami. Takie zaloty mogą trwać kilka godzin. Z początkiem lata kiedy jest jeszcze ciepło i wilgotno samica buduje gniazdo na brzegu powyżej poziomu wody w kształcie kopca z błota i szczątków roślinnych. Często w tych samych miejscach co roku. Używając głównie tylnych odnóży wykopuje stożkowaty dołek u szczytu kopca, do którego składa od 20 do 50 jaj i zasypuje je. Gniazdo może mieć ponad 1 m wysokości 2 m szerokości. Samica pozostaje w pobliżu gniazda aby chronić je przez okres wylęgania, który trwa przeciętnie 65 dni co jest też zależne od temperatury. Młode gotowe do wylęgu wołają matkę, która otwiera gniazdo przednimi nogami i szczękami. Następnie przenosi w pysku w torbie z języka od 8 do 10 młodych do wody. W wodzie otwiera pysk i potrząsa nim łagodnie zachęcając młode do wyjścia. Młode pozostają blisko matki najczęściej przez okres roku, ale zdarza się, że i dwa lub nawet trzy lata. Bezbronne młode w razie niebezpieczeństwa wołają matkę na pomoc. Pomimo tej ochrony dużo młodych ginie od takich drapiezników jak szop pracz, duże ryby, ptaki i nawet inne aligatory. Młode mogą zimować w tej samej norze co samica.
Występowanie: Południowo-wschodnie stany USA: Alabama, Arkansas, Karolina Północna i Południowa, Floryda, Georgia, Luizjana, Mississippi, Oklahoma, Teksas. Szacowana dzika populacja wynosi ponad 1,000,000 osobników.