Andrzej Krzesiński (lekkoatleta)
Z Wikipedii
Andrzej Lech Krzesiński (ur. 1 października 1927 w Białobrzegach) - polski lekkoatleta tyczkarz, później trener lekkoatletyczny.
Startował w Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie 1960, gdzie zajął 12. miejsce w skoku o tyczce. Był też uczestnikiem Mistrzostw Europy w Sztokholmie 1958 (10. miejsce).
Zdobył mistrzostwo Polski na otwartym stadionie w 1959 i w hali w 1951. Osiem razy był wicemistrzem Polski (na stadionie): w skoku o tyczce w 1950, 1952, 1956, 1958, 1960 i 1962 oraz w dziesięcioboju w 1950 i 1951.
Po zakończeniu kariery zawodniczej został szkoleniowcem lekkoatletów. Był trenerem reprezentacji polskich tyczkarzy na Olimpiadzie w Moskwie w 1980 r. Po wielkim sukcesie odniesionym na tych igrzyskach - złoto Władysława Kozakiewicza i srebro Tadeusza Ślusarskiego i powrocie do kraju, nieoczekiwanie został zwolniony z funkcji trenera i skierowany do "pracy za biurkiem" na Torwarze. Nie mając możliwości dalszego szkolenia, choć odbierał to jako rodzaj zesłana, podjął tę pracę. Na tym "urzędowym" stanowisku, czuł się źle i niebawem postanowił wyjechać z Polski. Z wielkim trudem uzyskał paszport i przed stanem wojennym wyjechał wpierw do Wielkiej Brytanii, a 1 kwietnia 1982 r. wylądował w USA. Tam w ciągu 7 dni przyznano mu "zieloną kartę" i szybko wykorzystano jego umiejętności szkoleniowe. W USA, przez 19 kolejnych lat, Andrzej Krzesiński trenował z wymiernymi wynikami amerykańskich tyczkarzy.
W 2001 r. z żoną Elżbietą Krzesińską - mistrzynią olimpijską z Melbourne, wrócił na stałe do Polski, do Warszawy.
Jest podopiecznymi byli m. in. Tadeusz Ślusarski, Wojciech Buciarski, Kory Tarpening, Tim Bright, a obecnie jest Joanna Piwowarska.
