Andrzej Pomian
Z Wikipedii
Andrzej Pomian właściwie Bohdan Sałaciński (ur. 2 stycznia 1911 , na Podolu pod Czarnym Ostrowiem, w pobliżu Kamieńca – zm. 20 kwietnia 2008 w Waszyngtonie)[1] – polski historyk i pisarz emigracyjny.
Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie później był asystentem. W czasie wojny pracował jako adwokat, w Podziemiu wykładał prawo na tajnym uniwersytecie oraz działał w Komendzie Głównej AK. W kwietniu 1944 został przerzucony do Londynu, gdzie pracował w sztabie Naczelnego Wodza, a następnie był delegatem gen. Tadeusza Bora-Komorowskiego do utrzymywania kontaktów z krajowym podziemiem. Z ramienia Rządu RP na Obczyźnie do 1954 stał na czele tajnej działalności na kraj. W 1945 był jednym ze współzałożycieli (razem z m. in. Jerzym Lerskim, Janem Nowakiem-Jeziorańskim) Polskiego Ruchu Wolnościowego -Niepodległość i Demokracja. W 1955 wyemigrował do USA i zamieszkał w Waszyngtonie. Od 1956 był korespondentem rozgłośni polskiej Radia Wolna Europa.
Jest autorem i współautorem cennych prac historycznych, m.in. :
- Warsaw Rising (1945)
- Powstanie Warszawskie (1946)
- Stalin and the Poles (1949)
- Polskie Siły Zbrojne w II wojnie Światowej - Armia Krajowa (1950)
- Testament Polski Podziemnej a chwila obecna (1976)
- Polska broni niepodległości 1918-1945 (1990)
- Szkice publicystyczno-historyczne (1994)
