Andrzej W. Piotrowski

Z Wikipedii

Andrzej W. Piotrowski, polski i polonijny żeglarz, dziennikarz, współpracownik-korespondent magazynów żeglarskich Rejs i H₂O, a także Dziennika Związkowego i miesięcznika Polonia w Chicago.

W 1963 roku zaczął żeglować jako członek Klubu Morskiego Tramp w Koszalinie, w 1974 r. otrzymał stopień kapitana jachtowego, a w 1976 brał udział w wyprawie żeglarskiej z okazji 200-lecia Stanów Zjednoczonych znanej jako "Operacja Żagiel 76" na pokładzie jachtu Wojewoda Koszaliński jako III oficer na trasie: Kołobrzeg-Plymouth-Wyspy Kanaryjskie-Bermudy-Newport-Nowy Jork (6 760 Mm).

Ogółem (do tej pory) przeżeglował ponad 180 000 mil morskich.

Spis treści 1 Dorobek żeglarski 2 Członkostwo 3 Honorowe członkostwo 4 Ważniejsze nagrody 5 Główne osiągnięcia żeglarskie 6 Obecność w mediach 6.1 W innych mediach 6.2 Nagrody w festiwalach filmowych

[edytuj] Dorobek żeglarski

W roku 1977 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, a w 1986 zakupił w Niemczech jacht żaglowy typu slup-Dehler 34 nazwany Solidarity i przeżeglował długą trasę z Grossenbrode nad Bałtykiem i przez Morze Północne-Kanał Angielski-Atlantyk-Morze Karaibskie-Atlantyk-rzekę Hudson-Wielkie Jeziora dotarł do Chicago (9 260 Mm), gdzie mieszka do dzisiaj.

W roku 1988 został wybrany komandorem polonijnego klubu żeglarskiego Joseph Conrad Yacht Club w Chicago i pełnił tę funkcję przez dwie kadencje.

W latach 1988-1996 na swoim jachcie Solidarity brał udział 7 razy w słynnych regatach Chicago-Mackinac Race.

W 1989 r. na jachcie Solidarity wziął udział w regatach samotnych żeglarzy (Port Huron-Mackinac Island Solo Challenge '89), zajmując III miejsce w swojej klasie.

W roku 1991 był jednym z organizatorów i wziął udział na jachcie Solidarity w I zlocie żeglarzy polonijnych (I World Polonia Sailing Jamboree-Poland 91). Rejs prowadził z Chicago przez Wielkie Jeziora-rzekę Hudson-Atlantyk-Azory-Kanał Angielski-Morze Północne-Bałtyk do Gdyni (5 870 Mm).

W 1991 r. założył firmę żeglarską Polish Sailing Center of Chicago, a w 1992 wziął udział w regatach o Puchar Prezydenta miasta Świnoujście na trasie Świnoujście-Bornholm-Sassnitz-Świnoujście, zajmując I miejsce w swojej klasie. W tym samym roku wziął udział jachtem Solidarity w regatach o Srebrny Dzwon Kołobrzegu, zajmując I miejsce w swojej klasie. W roku 1992 pożeglował (Solidarity) w drogę powrotną do USA przez Morze Bałtyckie-Morze Północne-Kanał Angielski-rzeki i kanały Francji-Morze Śródziemne-Atlantyk-Morze Karaibskie-Intracoastal Waterway-rzekę Hudson-Wielkie Jeziora do Chicago (10 080 Mm).

W 1993 r. wziął udział na Solidarity w regatach samotnych żeglarzy (Solo Challenge '93) na trasie Port Huron-Mackinac Island-St. Joseph (550 Mm), zajmując I miejsce.

W latach 1993-1994 prowadził, będąc również współproducentem, 54 emisje programu "Z wiatrem" emitowanego w polonijnej telewizji Polvision.

W r. 1994 wziął udział w regatach samotnych żeglarzy (Port Huron-Mackinac Island Solo Challenge ’94) na jachcie Solidarity, zajmując IV miejsce w swojej klasie.

Jako szef Polish Sailing Center współorganizował wizytę dwóch polskich żaglowców Pogoria i Zawisza Czarny w Chicago. Była to pierwsza wizyta polskich żaglowców w historii Chicago. Wziął też udział, jako I oficer, w transatlantyckim rejsie żaglowca Pogoria na trasie Montreal-Azory-Aveiro (Portugalia) – 3 637 Mm. Bardzo późną jesienią pożeglował jachtem Solidarity na trasie Chicago-rzeka Illinois-Missisipi-Nowy Orlean-Zatoka Meksykańska do St. Petersburg na Florydzie.

W 1995 roku brał udział, jako z-ca kapitana, w rejsach po Morzu Bałtyckim na polskim żaglowcu Fryderyk Chopin.

Powtórnie odbył wyprawę na s/y Solidarity na trasie Chicago-rzeka Illinois-Missisipi-Nowy Orlean. Wyprawa rozpoczęła się w połowie listopada, a zakończyła 31 grudnia 1995 roku w Nowym Orleanie.

W 1996 opuścił Chicago na pokładzie Solidarity i przez Wielkie Jeziora-Kanał Erie-rzekę Hudson-Atlantyk-Intracoastal Waterway dotarł do Miami na Florydzie. Rejs rozpoczął się 17 sierpnia, a zakończył 24 listopada 1996 roku.

W roku 1997 współorganizował i wziął udział jachtem Solidarity w II zlocie polonijnych żeglarzy (II World Polonia Sailing Jamboree-Poland '97). Rejs rozpoczął się 14 kwietnia w Ft. Lauderdale na Florydzie i poprzez Bahamy-Bermudę-Azory-Kanał Angielski-Morze Północne-Bałtyk dotarł do Kołobrzegu 30 czerwca 1997 roku. Stamtąd żeglarze przepłynęli do Gdańska 5 520 Mm).

Na przełomie lat 1998-1999 zorganizował i wziął udział jako skiper w rejsie jachtu Gemini (regatowy jacht klasy 1 tony) z Gdyni do Stanów Zjednoczonych. Pierwszy etap prowadził z Gdyni przez Bałtyk-Morze Północne-Kanał Angielski-{Zatoka Biskajska|Zatokę Biskajską]]-Atlantyk do Vilamoura w południowej Portugalii. Trwał od 4 lipca do 24 sierpnia. Drugi etap rozpoczął się 7 grudnia w Vilamoura i prowadził przez Atlantyk-Barbados-Morze Karaibskie do St. Petersburg na Florydzie, gdzie jacht zacumował 19 maja 1999 roku. (8 240 Mm).

W 1999 r. zorganizował udział jachtu Gemini w regatach Chicago-Mackinac Race, na którym płynął jako skiper. Był to pierwszy w historii tych regat start jachtu zbudowanego w Polsce i płynącego pod polską banderą.

Na przełomie lat 1999-2000 wziął udział w zimowym rejsie katamarana Polpharma-Warta (ex-Commodore Explorer, 85-stopowego jachtu, który wziął udział, pod dowództwem Romana Paszke, w słynnych regatach non stop dookoła świata "The Race"). Popłynął w tym rejsie jako członek załogi i operator filmowy. Rejs rozpoczął się 13 grudnia 1990 w Gdańsku, a zakończył 6 stycznia w Vilamoura. (2 600 Mm). W tym samym roku zorganizował i wziął udział jako skiper Gemini w "The Millenium 600 Race" (z Port Huron do Chicago) i z Chicago w Mackinac Race. Następnie pożeglował jachtem Gemini z Chicago na Florydę przez rzekę Illinois-Missisipi-Nowy Orlean-Ft. Lauderdale. A w 2001 popłynął jako skiper na Gemini w regatach "Pineapple Cup" na trasie Ft. Lauderdale-Montego Bay na Jamajce. Regaty jacht ukończył mimo awarii steru (urwała się płetwa sterowa). W czerwcu odbył rejs powrotny na Gemini z Montego Bay do St. Petersburg na Florydzie.

Na pokładzie Gemini Piotrowski wziął udział jako skiper w regatach Chicago-Mackinac Race 2001. Jesienią odbył rejs na pokładzie Gemini na trasie Chicago-Floryda rzekami Illinois i Missisipi do Nowego Orleanu, a następnie przez Zatokę Meksykańską do Miami.

W roku 2002 odbył rejs na Gemini na trasie z Miami poprzez San Salvador (Bahamy) – Turks i Caicos-San Juan (Puerto Rico) – Brytyjskie Wyspy Dziewicze-Sint Maarten na Antiguę. Razem 1 580 Mm. Celem rejsu był udział w regatach karaibskich organizowanych w ramach "Antigua Sailing Week".

W 2003 r. zorganizował i wziął udział jako skiper Gemini w regatach "Heineken Regatta 2003" na wyspie St. Maarten oraz w regatach w ramach "Antigua Sailing Week 2003". Wziął udział w regatach Chicago-Mackinac 2003 na pokładzie jachtu Błyskawica jako taktyk i operator filmowy. Jacht zajął I miejsce w swojej klasie. Było to pierwsze zwycięstwo polonijnego jachtu w historii regat.

W 2004 przepłynął na jachcie Solidarity, jako skiper, trasę z Port Saint Louis du Rhone (M. Śródziemne) – Vilamoura – Madera – St. Maarten długości 4 300 Mm. Etap Madera – St. Maarten był wyścigiem żeglarskim w ramach "Transatlantic Challenge". Polski rekord wyniósł 24 dni, 19 godzin, 45 minut i 18 sekund – odległość przebyta: 2 915 mil morskich.

Zorganizował i wziął udział jako skiper Solidarity w regatach "International Rolex Regatta" na wyspie St. Maarten (4. miejsce w swojej klasie).

Zorganizował wyprawę żeglarską dwóch jachtów Solidarity i Gemini na trasie St. Martin (Karaiby) – Bermudy – Horta, na Azorach, znaną jako "Transatlantic Challenge 2004". Podczas rejsu byłe skiperem jachtu Gemini. Na trasie Bermuda-Horta załoga płynąca na pokładzie Gemini ustanowiła rekord przejścia trasy 1 905 Mm – 13 dni, 19 godzin, 29 minut i 20 sekund.

W roku 2005 Piotrowski wziął jako skiper jachtu Gemini (załoga portugalska) udział w 4. regatach na wodach Wysp Azorskich. W regatach "Semana do Mar" w Horcie zajęli (bezwzględnie) III miejsce, w dwóch regatach nazwanych "Praja da Vitoria Race" zajęli kolejno I i II miejsce, natomiast w ostatnich "Regatta do Ilheu do Norte" zajęli ponownie I miejsce.

W 2006 r. uczestniczył w wyprawie polonijnych żeglarzy zoorganizowanej przez Joseph Conrad Yacht Club Chicago w Polinezji Francuskiej. Wyprawa trwała 21 dni (22 stycznia – 12 lutego), podczas których na czarterowanym katamaranie typu Bahia 46 o nazwie "Aroa" odwiedzili wyspy Raiatea, Tahaa, Bora-Bora i Huahine. Ogółem podczas rejsu wyprawa przepłynęła 350 mil morskich.

Jako skiper Gemini w sierpniu wziął udział w trzech regatach na wodach wyspy Terceira (Azory). Po przeliczeniu jacht zajął trzykrotnie I miejsce w swojej klasie.

W roku 2007 odbył, jako kapitan polsko-polonijnej załogi, wyprawę czarterowanym katamaranem "Dandelion" po archipelagach wyspiarskiego państwa Tonga na Pacyfiku.

[edytuj] Członkostwo

1. Bractwo Wybrzeża – Mesa Kaprów Polskich
2. Towarzystwo Samotnych Żeglarzy Wielkich Jezior – Great Lakes Singlehanded Society, Michigan
3. Karaibska Republika Żeglarska
4. Polski Związek Żeglarski

[edytuj] Honorowe członkostwo

1. Klub Morski "Tramp" Koszalin
2. Polski Yacht Club London (obecnie Yacht Klub Polski – London)
3. Yacht Club "Baltica" w Przemyślu
4. Związek Przyjaciół Trójmiasta "Neptun" Chicago

[edytuj] Ważniejsze nagrody

• 1991 – Nagroda Specjalna "Rejs Roku" za organizację i udział w I World Polonia Sailing Jamboree – Poland ‘91
• 1993 – Druga Nagroda "Rejs Roku" za rejs jachtem Solidarity na trasie Kołobrzeg – Chicago (10,080 Mm)
• 1994 – Nagroda 75-lecia Polskiego Związku Żeglarskiego za promowanie żeglarstwa wśród Polonii Amerykańskiej
• 1997 – Nagroda Conrada od miasta Gdańsk za organizację i udział w II World Polonia Sailing Jamboree – Poland ‘97
• 1999 – Nagroda Specjalna "Rejs Roku" za rejs jachtem Gemini na trasie Gdynia-St. Petersburg, Floryda (8,278 Mm)
• 2001 – Medal za Szczególne Zasługi dla Żeglarstwa Polskiego przyznany przez Zarząd Polskiego Związku Żeglarskiego

[edytuj] Główne osiągnięcia żeglarskie

• 9-krotne przepłynięcie Atlantyku na jachtach żaglowych
• przepłynięcie ponad 5 000 Mm samotnie
• czterokrotne pokonanie rzeki Missisipi w rejsach jesienno-zimowych
• 11-krotny udział w regatach Chicago-Mackinac Race

[edytuj] Obecność w mediach

• Książki z serii "Dalekie rejsy":

Tahiti Challenge 2006, Chicago/Warszawa 2006

Tonga Adventure 2007, Chicago/Warszawa 2007

• Magazyny anglojęzyczne – Great Lakes Sailor, Cruising World, Yachting World
• Magazyny polskojęzyczne – Rejs, Żagle, Morze, Jachting, Polonia – magazyn polonijny w Chicago
• Gazety polonijne – Dziennik Związkowy, Dziennik Chicagowski, Kurier Codzienny
• Gazety polskie – Głos Pomorza, Głos Koszaliński, Kurier Szczeciński, Kulisy Kołobrzeskie

[edytuj] W innych mediach

1. wywiady i reportaże w telewizjach polskich i polonijnych
2. wywiady i reportaże w radiach polskich i polonijnych
3. stała cotygodniowa audycja w polonijnym radiu w Chicago WNVR 1030 AM
4. produkcja 21 filmów dokumentalnych o wydarzeniach żeglarskich emitowanych w telewizjach polskich i polonijnych

[edytuj] Nagrody w festiwalach filmowych

1. International Sail Film Festiwal "Mielno ‘97" – Grand Prix
2. VII Festiwal Filmów Żeglarskich "Złota Łódka" Łódź ’97 – Grand Prix
3. II International Sail Film Festival "Mielno ’98 – Grand Prix
4. VIII Festiwal Filmów Żeglarskich "Złota Łódka" Łódź ’01 – drugie miejsce
5. VIII Festiwal Filmów Żeglarskich "Złota Łódka" Łódź ’01 – nagroda specjalna.