Anioły i demony

Z Wikipedii

Anioły i demony to druga powieść Dana Browna.

Spis treści 1 Fabuła 2 Fabuła a historia 3 Reakcja 4 Błędy

[edytuj] Fabuła

Głównym bohaterem jest Robert Langdon, profesor historii sztuki, który zostaje wezwany do ośrodka badań jądrowych CERN w Genewie, by rozpoznać tajemniczy rysunek wypalony na ciele zamordowanego fizyka. Rozpoznaje w nim symbol bractwa Iluminatów - nieistniejacej od czterystu lat organizacji walczącej z kościołem katolickim. Okazuje się, że ci, którzy przetrwali prześladowania, nakazali przyszłym pokoleniom prowadzenie dalszej walki. Celem ma być Watykan, w którego podziemiach znajduje się niemożliwa do rozbrojenia bomba - skradziony z CERN-u pojemnik z antymaterią. Langdon i Vittoria, córka zamordowanego fizyka próbują zapobiec tragedii. Szukają wskazówek w zapomnianym dziele Galileusza, próbując odnaleźć drogę do siedziby terrorystów. W trakcie rozwoju akcji wychodzi na jaw, że śmierć papieża, która miała miejsce piętnaście dni wcześniej jest również wynikiem działalności Iluminatów. Oficjalna wersja brzmiała, iż zmarł on na udar mózgu w trakcie snu.

W książce po raz pierwszy na taką skalę pojawiają się ambigramy - symetryczne rysunki, które wg Browna symbolizują wiarę Galileusza w dualizm i symetrię. Miał je stworzyć Gianlorenzo Bernini

[edytuj] Fabuła a historia

Brown w 'Aniołach i demonach' zawiera wiele kontrowersyjnych teorii; jedna z nich głosi, że Iluminaci działali już w XVI wieku, a ich przywódcą miał być sam Galileo Galiei. Iluminaci mieli prowadzić rekrutację nowych członków w tajemnicy przed Kościołem, za pośrednictwem "Diagramma della Verita" - dzieła Galileusza, rzekomo wydanego w czasie jego pobytu w areszcie. Po odnalezieniu w niej wskazówki wkraczało się na tzw. "ścieżkę oświecenia", która była usytuowana w Rzymie - kolejne jej etapy zwane były "Ołtarzami nauki" i były poświęcone jednemu z czterech żywiołów - ostatni, piąty etap, miał znajdować się w Zamku Świętego Anioła, który połączony jest z Watykanem tajnym korytarzem Pasetto.

[edytuj] Reakcja

Powieść odniosła olbrzymi sukces i przyczyniła się znacznie do wzrostu napływu turystów do Rzymu, chcących odwiedzić wymienione w niej kościoły.

Książka nie przedstawia Kościoła w tak niekorzystnym świetle jak Kod Leonarda da Vinci, a właściwie w ogóle tego nie robi, toteż bojkotowano dopiero kolejną książkę. Mimo to Watykan nie zgodził się, by ekipa kręcąca ekranizację Aniołów filmowała na terenie tego państwa - oficjalnie dlatego, że nie chciano, by ktoś kojarzył Państwo Kościelne z serią brutalnych morderstw.

[edytuj] Błędy

Książka zawiera wiele błędów dotyczących sediswakancji oraz przebiegu konklawe, m.in.:

• kamerling od 1427 jest zawsze kardynałem i nie jest nim sekretarz papieża
• w okresie sediswakancji Kościołem zarządza kolegium kardynalskie a zwykłymi sprawami zajmuje się kardynał kamerling wraz z trzema kardynałami, po jednym z każdego stopnia, nazywanych asystentami. Sam kamerling nie ma żadnej specjalnej władzy
• na papieża może zostać wybrany każdy ksiądz posiadający święcenia prezbiteratu, nie musi nawet być biskupem
• nie istnieje urząd Wielkiego Elektora
• konklawe nie obraduje bez przerwy do wyboru papieża, kardynałowie udają się na spoczynek do "Domu św. Marty" (łac. Domus Sanctae Marthae)
• konstytucja Jana Pawła II Konstytucja Apostolska Universi Dominici Gregis o wakacie Stolicy Apostolskiej i wyborze biskupa rzymskiego § 62, znosi inne sposoby wyboru papieża niż głosowanie, nie jest więc możliwe nieświadome wybranie 2 papieży
• ta sama konstytucja zakazuje wyraźnie filmowania konklawe
• jeśli ostatnią obowiązująca konstytucją jest ta wyżej wymieniona to znaczy papież, który zmarł kilka dni przed rozpoczęciem fabuły utworu jest Jan Paweł II, ale zaprzecza temu fakt, że papież nie jest Polakiem i nie rządzi od 15 lat przyjmując, że akcja książki dzieje się 2000 roku. Wynika ,że Brown zaplątał się w czasie akcji Aniołów i Demonów
• uznanie przez Langdona, eksperta w historii sztuki, iż mundury gwardzistów szwajcarskich zostały zaprojektowane przez Michała Anioła
• jeden z bohaterów drugoplanowych, redaktor brytyjskiej telewizji BBC stwierdza, że pójdzie do piekła, ale zabierze tam ze sobą Pulitzera. Nie jest to możliwe, gdyż kandydatów do tej nagrody wybiera się wyłącznie spośród twórców amerykańskich.