Anouk
Z Wikipedii
Anouk Stotijn-Teeuwe (ur. 8 kwietnia 1975 w Hadze) – wokalistka holenderskiego pop-rocka. Zdobyła ponad 30 różnych nagród muzycznych w Holandii i Belgii, m.in. holenderskiej MTV i prestiżowego Edisona. Jej muzyka to kombinacja popu, rocka, a nawet reggae. Na początku kariery grała muzykę rockową, z czasem kierując się w stronę pop-rocka, a nawet muzyki akustycznej.
Spis treści |
[edytuj] Życie
[edytuj] Dzieciństwo
8 kwietnia 1975 roku w Hadze urodziła się dziewczynka o imieniu Anouk. Matka, która sama śpiewała bluesa, zaszczepiła dziewczynce upodobanie do muzyki. Mała Anouk tworzyła własne teksty i śpiewała - z czasem śpiew stał się dla niej sposobem wyrażania własnych emocji. W wieku 13 lat zaczęła się buntować. Rok później zaczęła uciekać z domu, a wkrótce trafiła do domu dziecka. Podczas jednej z ucieczek poznała Dennisa Weimara, który grał na gitarze. Gdy pewnego razu Anouk zaczęła nucić w rytm taktów gitary, Weimar był tym tak zachwycony, że zaaranżował dla niej występ w pubie De Pater - w wieku 15 lat Anouk po raz pierwszy wystąpiła przed publicznością.
[edytuj] Przebieg kariery
[edytuj] 1990-1996
W wieku 15 lat Anouk zrezygnowała z nauki szkolnej. Zaczęła występować wspólnie z zespołem Shotgun Wedding - głównie na przyjęciach ślubnych. Uczęszczała na zajęcia muzyczne do Akademii Muzycznej w Rotterdamie. Bardzo wysoki poziom szkoły sprawił, że nie dawała sobie tam rady i została wyrzucona. Jej talent dostrzegł DJ Alfred Lagarde, który miksuje kilka jej demo. W tym samym czasie poznaje Barry'ego Haya z Golden Earring, który zaproponował jej współpracę - nagranie singla i kilka gościnnych występów. Wystąpiła na scenie razem z Golden Earring na jednym z festiwali. Wkrótce potem podpisała kontrakt z wytwórnią Dino Music. Jej pierwszy singel Mood Indigo z 1996 jednak nie stał się jednak przebojem. Anouk nadal grała z Golden Earring, wkrótce jednak założyła własny zespół razem z Jackiem Pistersem. Barry Hay skupił się na własnym zespole, natomiast Anouk razem z Bartem van Veenem zaczęła pisać teksty na swoją pierwszą płytę.
[edytuj] 1997
Wiosną ukazał się singel Nobody's Wife, który przyniósł Anouk rozgłos nie tylko w Holandii. Przez wiele tygodni plasował się bardzo wysoko na listach przebojów. Singel ten promował pierwszą płytę Together Alone - tak on, jak i sama płyta osiągnęły w Holandii status złotej płyty. Anouk zadebiutowała zagranicą – w Danii Singel Nobody's Wife wszedł do pierwszych dziesiątek list przebojów, stał się platynową płytą w Szwecji i Norwegii oraz złotą płytą w Belgii. W ciągu dwóch miesięcy pierwszy longplay Anouk sprzedał się w 100 tys. egzemplarzy. Together Alone, podobnie jak Nobody's Wife, stał się płytą znaną w wielu krajach - przez wiele tygodni utrzymywał się się na listach przebojów w wielu krajach Europy.
[edytuj] 1998
Anouk została wyróżniona przez stację TMF w kategorii odkrycie roku i najlepszy singel (za Nobody's Wife) oraz otrzymuje 3 na 5 możliwych nominacji do holenderskiej nagrody Edison Music Awards - piosenkarka holenderska, debiut i wideo. Together Alone została złotą płytą w Skandynawii i platynową we Włoszech oraz podwójną i potrójną platynową płytą w Holandii. Kolejny singel So Hard był już mniejszym sukcesem. Latem Anouk wystąpiła na festiwalach Parkpop i Pinkpop, koncertowała również we Francji, Włoszech, Belgii, Niemczech i krajach skandynawskich. Sacrifice uzyskała 7. miejsce na listach przebojów. W Holandii Anouk stała się drugim artystą pod względem liczby sprzedanych płyt. W listopadzie ruszyła w trasę koncertową Bennie & Ballie tour, nazwaną tak na cześć jej dwóch kotów. Rozpoczęła się też kampania promocyjna wokalistki w Stanach Zjednoczonych, gdzie podpisała ona kontrakt z wytwórnią Sony/Columbia.
[edytuj] 1999
W holenderskim notowaniu wszech czasów Dutch Top 100 of All Times jej Nobody's Wife uplasowała się w pierwszej dziesiątce - był to najlepszy wynik w historii muzyki holenderskiej. Anouk odbywała wiele koncertów i rozpoczęła prace nad drugim albumem. By móc tworzyć go w spokoju, wyjechała do Potugalii. Oowcem jej pracy była płyta Urban Solitude, zawierający energiczne utwory rockowe, a także ballady. Płytę promował utwór R U Kiddin Me.
[edytuj] 2000
Anouk podpisała kontrakt z producentem Pepsi-Coli, obejmujący m.in. sponsorowanie tras koncertowych Tournedos. Wychodzi singel Michel. Anouk zagrała rolę epizodyczną w Hollywood Sign i nagrywa główny motyw muzyczny do tego filmu. Wygrała nagrody holenderskiego MTV (stacja TMF) (singel, wykonawca, granie na żywo i video) i 2 nagrody Edison Music Awards|Edisona (najlepszy artysta i najlepsza piosenkarka). Za namową lekarza postanawiła odpocząć i odwołała udział w Summer festival. Urban Solitude wyszła ponownie wraz z bonusowym CD, zawierającym nagrania na żywo i dwa videoclipy. Po 3 miesiącach odpoczynku od koncertowania wokalistka wyjechała do Stanów Zjednoczonych by tworzyć nowy materiał. Nie odniosła jednak sukcesu, wróciła więc do Amsterdamu. Jej nowy singel Break Down The Wall można nabyć jedynie za pomocą poczty po zebraniu odpowiedniej ilości punktów Pepsi.
[edytuj] 2001
Ukazał sie singel Don't, zwiastujący trasę koncertową AA Semi Acoustic-tour. Anouk dostrzegła wtedy, jak przyjemne może być śpiewanie akustyczne. Jej Michel otrzymał Edison Music Award w kategorii "najlepszy singel". W marcu ukazał się Lost Tracks zwierający piosenki wcześniej niewydane, akustyczne, wersje alternatywne oraz zakazaną wersję Sacrifice. Album osiągnął status platynowej płyty w Holandii. Anouk rozstała się z całym składem zespołu i uformowała nowy. W czerwcu po raz drugi w swojej karierzze wystąpiła na festiwalu Pinkpop, a także na Parkpop i Werchter.
[edytuj] 2002
Anouk otrzymała nagrodę popową Pop Award na Noorderslag Festival w Groningen. W kwietniu urodziła syna – Benjahmina Kingsleya. Ojcem jest raper Postman. Po kilku miesiącach spędzonych nad opieką nad dzieckiem, Anouk powróciła do pracy. W Dutch Top 100 of All Times zajęła 2. miejsce (Nobody's Wife). Był to najlepszy wynik uzyskany przez Holendra. W październiku ukazał się singel Everything, niedługo po nim (w 2003) płyta Graduate Fool. Z wyjątkiem Bigger Side, wszystkie teksty napisała sama wokalistka (nadal współpracując z Bartem van Veenem).
[edytuj] 2003
Anouk wystąpiła na Noorderslag festival. W połowie marca ruszyła w trasę koncertową wraz z 16Down. Wcześniej została wyróżniona nagrodą Gouden Harp i Edison Music Awards. W kwietniu zwyciężyła w kategorii "najlepsza wokalistka holenderska" stacji TMF.
[edytuj] 2004
W styczniu ukazała się Update. Na płycie znalasło się 13 piosenek, w tym 7 akustycznych, m.in. cover R.E.M. Loosin My Religion. Po raz pierwszy wystąpiła na Easter Pop festival w Schijndel. 11 czerwca występiła na koncercie przed Davidem Bowiem na stadionie Amsterdam ArenA. Anouk chciała sprzedać dom, by opłacić wyjazd do Stanów Zjednoczonych, co wywołało sprzeciw jej matki. Wraz z autorem tekstów van Veenem postanawiła zaszyć się w jednym z rotterdamskich hoteli i stworzyć nową płytę, która została nazwana na cześć miejsca powstania. Podobnie jak Update, Hotel New York stał się dużym zaskoczeniem dla fanów. Anouk mieszała w nim elementy reggae, rocka, popu, bluesa i ballady. Album tak inny od pozostałych zdobył bardzo szybko status podwójnej platynowej płyty. Promujący płytę Girl staje się najlepiej sprzedającym singlem w Holandii. W Stanach Zjednoczonych płytę miksował Tony Maserati (znany ze współpracy z Black Eyed Peas, Beyonce czy Alicią Keys). Pod koniec roku Anouk odebrała nagrodę za najlepsze video (I Live For You) podczas festiwalu filmowego w Utrechcie.
[edytuj] 2005
19 marca Anouk zdobyła dwie 3FM Awards (najlepsza piosenkarka i najczęściej grany videoclip – Girl). Pod koniec marca Hotel staje się złotą płytą w Belgii (ponad 25 tys. egzemplarzy). W kwietniu otrzymuje kolejnw nagrody - w kategorii "najlepsza piosenkarka lokalna" od TMF Awards oraz Devil Award w kategorii "najlepsza piosenkarka". W październiku wygrywa 3 belgijskie TMF Awards (najlepszy międzynarodowy artysta, najlepsza płyta i najlepsze video). Anouk śpiewała również na płycie Green (zespołu Remona Stotijna – swojego męża). W listopadzie śpiewała w Sports Palace w Antwerpii. W grudniu w Rotterdam Ahoy' Arena. Niedługo po koncercie Anouk wraz z rodziną przeprowadziła się do Ohio.
[edytuj] 2006
Hotel ukazał się w Niemczech, Szwajcarii i Austrii, Izraelu, Turcji, Albanii i innych krajach. Płytę promował wcześniej podwójny singel Girl/Lost. W ramach promocji albumu Anouk udzieliła wywiadu dla niemieckiego pisma "For Him Magazine" jako "gwiazda miesiąca". Podczas 3FM Awards w Amsterdamie uznana została "najlepszą piosenkarką". 15 marca zdobyła Edison Music Awards w tej samej kategorii. Podczas ceremonii wystąpiła razem z zespołem Normaal. 20 marca w Antwerpii zdobyła dwie nagrody (najlepsza piosenkarka i najlepszy singel – Girl). Anouk odwołała swój występ podczas festiwalu Pinkpop, niezadowolona z oferowanych warunków zakwaterowania. W ciągu roku 2006 koncertowała m.in. w Heineken Music Hall (Amsterdam), Rock im Park, Rock am Ring (Niemcy), Indian summer festival, Parkpop, Rock Werchter, Lowlands festival. Została nominowana w Belgii przez stację The Music Factory do nagrody w kategorii "najlepsza piosenkarka", razem z Aguilerą i Kelly Clarkson oraz "Best Live Act", a w holenderskim TMF "Best female artist" i "Best Rock Act" oraz wraz z mężem emonem Stotijnem (Postmanem) na "Best video (za Downhill). Album podwójny (na DVD i CD) Anouk is Alive (DVD) miał 40 tys. egzemplarzy. DVD zdobyło pierwszą pozycję na DVD Charts.
[edytuj] Życie prywatne
Od marca 2004 roku jest w związku z raperem Remonem Stotijnem (Postman), z którym ma trójkę dzieci: synów Benjamina Kingsleya (ur. 18 kwietnia 2002), Elijaha Jeremiasza (ur. 5 grudnia 2003) oraz córkę Phoenix Ray (ur. 3 czerwca 2005). Za nim wyszła za rapera, Anouk była żoną znanego z holenderskiego Idola (był jurorem w latach 2002-2004) Edwina Jansena.
[edytuj] Zespół
- 6/11/2002 - do teraz
- Hans Eijkenaar Drums
- Michel van Schie Bass
- Leendert Haaksma Gitara
- Martijn van Agt Gitara
- Ronald Kool Klawisze (11-12, 2005)
- CD Graduated Fool
- Hans Eijkenaar Drums
- Michel van Schie Bass
- Leendert Haaksma Gitara
- Rene van Barneveld Gitara
- Lex Bolderdijk Gitara
- 27/05/2001 - 14/09/2001
- Hans Eijkenaar Drums
- Silvano Matadin Bass
- Rene van Barneveld Gitara
- Jack Pisters Gitara
- Robin van Vliet Klawisze
- 6/02/2001 - 1/04/2001 (AA-Tour)
- Satindra Kalpoe Drums
- Michel van Schie Bass
- Paul Jan Bakker Gitara
- Roland "Bolle" Dirkse Gitara
- Stef van Es Gitara
- Eugene Latumeten Klawisze
- Rok 1999
- Satindra Kalpoe Drums
- Michel van Schie Bass
- Paul Jan Bakker Gitara
- Roland "Bolle" Dirkse Gitara
- Sven Figee Klawisze
- Rok 1998
- Satindra Kalpoe Drums
- Carlos Lake Bass
- Paul Jan Bakker Gitara
- Roland "Bolle" Dirkse Gitara
- Sven Figee Klawisze
- Rok 1997
- Satindra Kalpoe Drums
- Carlos Lake Bass
- Paul Jan Bakker Gitara
- Ruud Groenendijk Gitara
- 29/04/1997 (Koninginnendag)
- Satindra Kalpoe Drums
- Carlos Lake Bass
- Ricardo Pronk Gitara
- Emanuel Aziz Gitara
- Sven Figee Klawisze
Źródło: www.audio.demon.nl.
[edytuj] Dyskografia
- Together Alone (1997)
- Urban Solitude (1999)
- Lost Tracks (2001)
- Graduated Fool (2002)
- Update (2004)
- Hotel New York (2004)
- Anouk is Alive (2006)
- Whos Your Momma {2007}
[edytuj] Single
| 1996 | ||
|---|---|---|
| Mood indigotekst | ||
| 1997 | ||
| Nobody's wife tekst | ||
| 1998 | 1998 | |
| It's so hard tekst | Sacrifice tekst | |
| 1999 | ||
| R U kiddin' me tekst | ||
| 2000 | 2000 | 2000 |
| The dark tekst | Michel tekst | Break Down the wall tekst |
| 2001 | 2001 | |
| Don't tekst | Love tekst | |
| 2002 | ||
| Everything tekst | ||
| 2003 | 2003 | 2003 |
| I live for you tekst | Hail tekst | Between these walls tekst |
| 2004 | ||
| Girl tekst | ||
| 2005 | 2005 | 2005 |
| Lost tekst | Jerusalem tekst | One word tekst |
| 2006 | ||
| Downhill | ||
| 2007 | ||
| brak danych | ||
| 2008 | ||
| brak danych |
[edytuj] DVD
[edytuj] Nagrody muzyczne
- 1998
- TMF Awards:
- Best New Single (Nobody's Wife)
- Best Newcoming act
- 1999
- Edison Awards: 2 awards
- TMF Awards: 4 awards
- 2000
- TMF Awards:
- Best Single, Best Female
- Best Live Act
- Best Videoclip
- Edison Awards:
- Best Female Artist (public vote)
- Best Artist (jury vote)
- 2001
- Edison Awards:
- Best Single
- 2002
- Noorderslag Popprijs 2001
- 2003
-
- Golden Harp 2003
- Edison Awards:
- Best Female
- TMF Awards:
- Best Female
- 2005
- 3FM Radio Awards:
- Best Female, Schaal van Rigter (best single "Girl")
- Schaal van Rigter (best single "Girl")
- Duiveltje (musicians vote for their best colleague)
- Dutch TMF Awards:
- Best Female National
- Belgium TMF Awards:
- Best Female Artist International
- Best Album International
- Best Video International
- Dutch MTV Awards:
- Best Dutch/Belgium Act
[edytuj] Telewizja i film
- Top of the Pops NL - TV show, jako Anouk, Holandia. Sezon 1, odcinki 127 (2003); 203 (2004); 214, 215, 217, 219, 227 (2005).
- Pulse - dokument, jako Anouk, reżyseria M. Pos, Holandia. Sezon 3, odcinek 2 (2004).
- Lost Tracks - dokument, jako Anouk, reżyseria P. Steur, Holandia (2001).
- The Hollywood Sign - komediodramat, reżyseria S. Wortmann, Niemcy\Stany Zjednoczone\Holandia (2001).
- Sen kväll med Luuk - talk show, jako Anouk, reżyseria S. Stojanovic, Holandia. Sezon 4, odcinek 2 (1998).
