Antoni Piędel
Z Wikipedii
Antoni Piędel (ur. 20 marca 1902, zm. 24 stycznia 2008 w Runowie w pow. Wągrowieckim) – polski żołnierz, weteran wojny polsko-bolszewickiej 1920 r. i więzień syberyjskich łagrów, w momencie śmierci był prawdopodobnie ostatnim żyjącym żołnierzem armii gen. Józefa Hallera[1] oraz najstarszym Wielkopolaninem.
W 20-leciu międzywojennym, mieszkał w Brzeźnie Nowym, a następnie w Długiej Goślinie gdzie prowadził gospodarstwo. Podczas polskiej wojny obronnej września 1939 r. trafił do VIII Pułku Artylerii Ciężkiej w Toruniu, skąd wysłano go na granicę z Prusami Wschodnimi. W Runowie Antoni Piędel mieszkał od początku lat 40. XX w., miał troje wnuków i sześcioro prawnuków. Był laureatem Nagrody Herbu Powiatu Wągrowieckiego przyznanej mu przez Zarząd Powiatu w dniu 19 marca 2007 r[2].
[edytuj] Przypisy
- ↑ Informacja podana przez Tomasza Stube z biura prasowego wojewody wielkopolskiego
- ↑ Lista laureatów Nagrody Herbu Powiatu Wągrowieckiego na stronie oficjalnej Powiatu Wągrowieckiego
[edytuj] Źródła
- Informacja o śmierci Antoniego Piędela w Internetowym Portalu Informacyjnym Wiadomości.Onet.pl (PAP, PU /25.01.2008 20:43)
- Informacja o śmierci Antoniego Piędela na stronie kaiser.info.pl (25.01.2008)
- Informacja o śmierci Antoniego Piędela na stronie oficjalnej Radia Merkury (25.1.2008 18:33)
