Artur Bugaj
Z Wikipedii
| Artur Bugaj | ||
| Imię i nazwisko | Artur Bugaj | |
| Data i miejsce urodzenia |
22 października 1970 Szczecinek, Polska |
|
| Pseudonim | "Bugi", "Bugi-Gol" | |
| Pozycja | napastnik | |
| Wzrost | 176 cm | |
| Waga | 77 kg | |
| Informacje klubowe | ||
| Obecny klub | koniec kariery | |
| Numer | - | |
| Kariera piłkarska | ||
|---|---|---|
| Lata | Klub | M (G) |
| 1987-1988(w) 1988-1989 1989-1990 1990-1991 1991-1992(j) 1991-1992(w) 1992-1994 1994-1996 1996-1997(j) 1996-1997(w) 1997-1998 1998-1999(j) 1998-1999(w) 1999-2000 2000-2001 2001-2002 2002-2003(j) 2002-2003(w) 2003-2005 2005-2006(j) 2005-2006(w) 2006-2007(j) 2006-2007(w) Ogółem w I lidze |
 Darzbór Szczecinek Wisła Kraków Cracovia Wisła Kraków Darzbór Szczecinek Gwardia Koszalin Pogoń Szczecin Amica Wronki Amica Wronki Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski Aluminium Konin ŁKS Łódź Aluminium Konin Pogoń Szczecin GKS Bełchatów Lech Poznań Lech Poznań Ceramika Opoczno Pogoń Szczecin Pogoń Szczecin Śląsk Wrocław Pogoń Szczecin Pogoń Szczecin |
34 (2) 27 (8) 13 (2) 4 (1) 22 (1) 10 (1) 18 (2) 10 (0) 1 (0) 0 (0) 139 (17) |
Artur Bugaj pseudonim Bugi, Bugi-Gol (ur. 22 października 1970 roku w Szczecinku) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika.
Artur Bugaj jest wychowankiem Darzbora Szczecinek. W 1988 został kupiony przez I-ligową Wisłę Kraków. W Wiśle ligowego debiutu nie zaliczył i został wypożyczony na jeden sezon do Cracovii (1989-1990), gdzie grał w II lidze. Później wrócił na ul. Reymonta i w dalszym ciągu nie mógł przebić się do składu Białej Gwiazdy, co spowodowało powrót na Pomorze Zachodnie.
Sezon 1991-1992 spędził w dwóch klubach: Darzborze Szczecinek i Gwardii Koszalin. Później trafił do I ligowej Pogoni Szczecin i podczas pierwszej przygody z Portowcami grał tam 2 sezony (1992-1994). Ligowy debiut zaliczył 29 sierpnia 1992 w meczu z GKS Katowice (1:1), zaś pierwszą bramkę w ekstraklasie strzelił poznańskiemu Lechowi 10 kwietnia 1993 (2:0). W tym okresie zagrał dla Pogoni 34 razy w lidze i strzelił 2 bramki.
Od jesieni 1994 roku był zawodnikiem II-ligowej wówczas Amiki Wronki, która po raz pierwszy awansowała do ekstraklasy. W Amice Bugaj spędził w I lidze 1,5 sezonu (1995-1996), zagrał 40 razy i zdobył 10 bramek. Wiosną 1997 był już graczem grającej w II lidze Dyskobolii, zaś jesienią Aluminium Konin.
W drugoligowym Aluminium grał do 1999 roku z krótką przerwą na występy w I-ligowym ŁKS-ie Łódź (4 mecze, 1 bramka). W sezonie 1999/2000 został ponownie zawodnikiem Pogoni Szczecin. Jak się okazało roczna przygoda nie była ostatnią. Kolejne dwa sezony spędził w drugiej lidze, reprezentując barwy GKS Bełchatów (2000/2001) i Lecha Poznań (2001/2002). Z Lechem awansował do I ligi i spędził tam jedną rundę (10 meczów i 1 bramka).
Po lekkim rozczarowaniu w Poznaniu kupiła go Ceramika Opoczno, grająca na zapleczu ekstraklasy. Bugi jednak, widząc stan rzeczy w Pogoni zdecydował się na grę u Antoniego Ptaka, będąc kluczowym zawodnikiem i najlepszym strzelcem klubu w II lidze w sezonie 2003/2004. Awans nie umocnił jednak pozycji Bugaja. Przegrywał rywalizację z Olgierdem Moskalewiczem i Claudio Milarem, w lidze rozegrał tylko 18 meczów (2 bramki). W sezonie 2005/2006 został dyżurnym jokerem drużyny Bogusława Pietrzaka.
Do 11 sierpnia 2005 roku rozegrał w ekstraklasie 139 spotkań i zdobył 17 bramek. W styczniu 2006 roku został wypożyczony na jedną rundę do II ligowego Śląska Wrocław. Po powrocie do Szczecina znalazł się z nr 30 w kadrze na sezon 2006/2007, jednak z powodu powracających kontuzji rozegrał tylko jedno spotkanie ligowe. Nieformalnie pełnił również funkcję asystenta trenera Mariusza Kurasa. Po rundzie jesiennej sezonu 2006/2007 zakończył karierę. Obecnie działacz sportowy w futsalowym klubie Pogoń '04 Szczecin.
Artur Bugaj mierzy 176 cm i waży 76 kg.
