Arvid Lindau

Z Wikipedii

Arvid Vilhelm Lindau (ur. 23 lipca 1892 Malmö - zm. 1958) – szwedzki lekarz, patolog i bakteriolog; jeden z odkrywców choroby nazwanej chorobą von Hippla i Lindaua.

Arvid Lindau urodzony w 1892 w Malmö był synem lekarza wojskowego. Też zdecydował się być lekarzem i studiował medycynę w Lund, dyplom ukończenia studiów otrzymał w 1923 roku, a doktorat obronił w 1926. Specjalizował się w patologii i bakteriologii na Instytucie Karolinska w Sztokholmie i na Uniwersytecie w Lund. Pracował w wielu ośrodkach europejskich, a także w Stanach Zjednoczonych na Uniwersytecie Harvardzkim w latach 1931-1932 dzięki stypendium fundacji Rockefellera. Jako patolog pracował w Lund od 1918 do 1933 roku, od 1924 do 1934 roku miał posadę lekarza wojskowego. W 1933 roku objął profesurę na Wydziale Patologii Ogólnej, Bakteriologii i Nauk o Zdrowiu w Lund, zastępując Johna Forssmana (1868-1947). W 1944 został dyrektorem Instytutu Bakteriologii i Anatomii Patologicznej w Lund. Opublikował ponad 40 prac z dziedziny bakteriologi, neurologii i patologii. Jego doktorat "Studien über Kleinhirncysten. Bau, Pathogenese und Beziehungen zur Angiomatosae retinae" dotyczył związku między naczyniakami siatkówki a naczyniakami zarodkowymi ośrodkowego układu nerwowego, zwłaszcza móżdżku; opisana przez niego i Eugena von Hippla jednostka chorobowa znana jest dzisiaj jako choroba von Hippla i Lindaua. Lindau zmarł w wieku 67 lat z powodu zatorowości płucnej.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Arvid Vilhelm Lindau w bazie Who Named It
• Biogram na vhl.org (en)