Atanatar II
Z Wikipedii
Atanatar II – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni.
Postać ta nie występuje się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).
- W angielskim oryginale – Atanatar II Alcarin
- Przekład Marii Skibniewskiej – Atanatar II Alcarin (Alkarin)[1]
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Atanatar II Alkarin
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Atanatar II Alcarin
Atanatar II (ur.? rok Trzeciej Ery – zm. 1226 rok Trzeciej Ery) – Dúnadan, szesnasty król Gondoru. Był synem Hyarmendacila II. Na tron wstąpił w 1149 roku i panował do końca swego życia, przez 77 lat. Jego ojciec doprowadził królestwo do szczytu potęgi, lecz Atanatar nie zrobił nic, by umocnić państwo. Używał jedynie życia pędząc je w wielkim przepychu. Za jego rządów można było dostrzec pierwsze oznaki zmierzchu Gondoru. Zaniedbywać zaczęto też straż w twierdzach na granicach krainy Mordor. Mimo to panowanie tego władcy uznawano za jedno z najświetniejszych, a sam monarcha nosił przydomek Alcarin (Sławny, Okryty chwałą). Do okresu tych właśnie rządów odnosi się powiedzenie, iż w Gondorze dzieci bawią się drogocennymi kamieniami jak piaskiem[2]. Na jego polecenie Srebrna Korona królów Gondoru, została zamieniona na nową, dużo bardziej bogatszą i ozdobną. Następcą Atanatara był Narmacil I. Monarcha miał jeszcze jednego syna imieniem Calmacil.
Imię Atanatar pochodzi z języka quenya i znaczy w tej mowie Ojciec ludzi. Przydomek Alcarin jest również słowem quenejskim.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Ta forma występuje w starych wydaniach Władcy pierścieni.
- ↑ Cytat z Powrotu króla (Dodatek A, podrozdział 4 Gondor i spadkobiercy Anáriona) w przekładzie Marii Skibniewskiej.
Poprzednik Hyarmendacil I |
Królowie Gondoru | Następca Narmacil I |