Augustyn Świder

Z Wikipedii

Augustyn Świder, pseud. A. Ś., Kuba z Jagód, Robotnik, Sfinks (ur. 16 października 1886 w Świętochłowicach-Lipinach, zg. 3 lutego 1923 w Katowicach) - polski pisarz, powstaniec.

Przed I wojna światową dwukrotnie udał się w podróż po Europie Zachodniej. W 1910 roku zauważony przez Wojciecha Korfantego otrzymał stanowisko redaktora w „Polaku”, ale szybko z niego zrezygnował. Brał udział w trzech powstaniach śląskich i akcji plebiscytowej. Często represjonowany za swoje poglądy i działania.
3 maja 1921 wkroczył na czele oddziału powstańczego do Lipin. Został mianowany chorążym Wojsk Polskich i powołany do służby wojskowej przy 73 Pułku Piechoty w Katowicach, zginął w nocy z 2 na 3 lutego.

Od niedawna przyznawane są nagrody jego imienia.

[edytuj] Ważniejsze utwory

• "Sokół w więzieniu" (1920)
• "Skończone powstanie" (1921)
• "Jesień 1921" (1921)
• "Poległym cześć" (1921)
• "Nasz cel" (1921)
• "Szkoda" (1922)
• "*** [Kto nigdy...]" (1922)
• "Rżnij Walenty - Bóg się rodzi" (1922)